“พ่อคะ!” ไอรดาตะโกนออกมาด้วยความกังวลเมื่อเลอศิลป์กำลังจะปิดประตู
เลอศิลป์จับประตูไว้และถาม “ว่าไง? ไอวี่”
เด็กหญิงมองเขาอย่างเจ็บปวด
เธอเคยคิดว่าเลอศิลป์จะยอมทำตามที่เธอร้องขอหลังจากแสดงอาการหงุดหงิดและโมโหไปแล้ว
แต่เลอศิลป์กลับไม่สนใจไยดีเธอเลย!
ไอรดาไม่คุ้นเคยกับการที่เขาปฏิบัติต่อเธอเช่นนั้น
เลอศิลป์เลิกคิ้วขึ้น “เข้านอนไวๆ เถอะถ้าหนูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว”
ขณะที่เขากำลังจะปิดประตูอีกครั้ง เด็กหญิงก็ถามเสียงใสว่า “พรุ่งนี้พ่อจะไปกับเราไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เลอศิลป์ก็ขมวดคิ้วจนหน้าบึ้งตึงแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมาในทันที
ไอรดาก้มหน้าและดึงนิ้วตัวเองเล่น “พรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ พ่อน่าจะใช้เวลากับเราได้ใช่ไหมคะ?”
แม้เลอศิลป์กับรษิกากำลังทะเลาะกันอยู่ แต่ไอรดาก็เชื่อว่าพวกเขาจะคืนดีกันได้หากไปตั้งแคมป์ด้วยกันในวันพรุ่งนี้
เธอนึกได้ว่ารษิกามักจะหลบเลี่ยงพวกเขาเสมอ แต่การไปเที่ยวด้วยกันเมื่อคราวก่อนช่วยพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ไอรดาเชื่อว่าการไปตั้งแคมป์วันนี้จะช่วยได้เช่นกัน
เลอศิลป์ได้แต่เดาสุ่มว่าเธอกำลังคิดอะไร
ใจของเขาอ่อนลงเมื่อเห็นว่าใบหน้าเธอมีความตื่นเต้นปะปนอยู่กับความเศร้าหมอง
กระนั้น เมื่อภาพของรษิกาผุดขึ้นมาในหัว เขาก็ระงับความรู้สึกของเขาทันที ผู้หญิงคนนั้นมักจะสงสัยฉันเสมอ ดังนั้นฉันมั่นใจเลยว่าพวกเขาจะไม่สนุกแน่ถ้าฉันไปด้วย
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เลอศิลป์ก็ตัดสินใจปฏิเสธคำเชิญของลูกสาว “พ่อต้องทำงานพรุ่งนี้น่ะไอวี่ เอาไว้คราวหน้าพ่อค่อยไปด้วยก็แล้วกันนะ โอเคไหม?”
ไอรดาพยักหน้าตอบรับ แม้เธอจะรู้สึกผิดหวังอยู่บ้างก็ตาม ในเมื่อเรื่องมันไม่เป็นไปตามที่ฉันคิดไว้ ฉันก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรพ่อกับคุณรษิกาจะคืนดีกันได้สักที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...