“คุณรษิกา…” ไอรดาที่อยู่ในอ้อมแขนของรษิกาเรียกออกมาอย่างอ่อนแรง
รษิกาลูบแก้มของเธอและยืนยันกับเธอไปว่า “ไม่เอาน่า หนูจะไม่ปวดท้องมากอีกต่อไปหลังจากดื่มยานี้แล้วนะจ๊ะ”
เป็นธรรมดาที่ไอรดาจะเชื่อเธอและเอนตัวมาดื่มยา
ไอรดาขมวดคิ้วทันทีที่จิบยาเข้าไป
รษิกาจ่อแก้วไว้ใกล้ริมฝีปากเด็กหญิง แต่เด็กหญิงก็ไม่ยอมเปิดปากดื่มอีกครั้ง
ตั้งแต่ไอรดาเป็นเด็ก เธอก็มักจะกินยาเม็ดหรือไม่ก็ฉีดยาเข้าเส้นหากว่าเธอป่วย เธอจึงแทบไม่เคยได้ดื่มยาแผนโบราณมาก่อน
ดังนั้น ไอรดาจึงทนกับรสชาติขมไม่ไหว
ขณะที่รษิกากำลังเป็นห่วงว่าเธอจะทำให้ไอรดาดื่มยาหมดได้ไหม อชิก็เดินเข้ามา
“เร็วเข้า ดื่มยาให้หมด ไอวี่ พอดื่มยาหมดแล้วฉันจะให้ลูกอมเธอ!”
เขาย่อตัวลงนั่งตรงหน้าไอรดาและกำมือโบกไปมาต่อหน้าเธอ
ไอรดาลังเล เธอมองอชิอยู่พักหนึ่งก่อนจะเปิดปากดื่มยาเข้าไป จากนั้นก็หันไปมองอชิอีกทีอย่างคาดหวัง
อชิเกาจมูกอย่างเขินอายและพูดว่า “ก่อนหน้านี้เรากินลูกอมจนหมดไปแล้ว”
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องโกหกไอรดาไปเมื่อครู่ ไม่อย่างนั้น เธอก็จะไม่ยอมดื่มยาจนหมด
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไอรดาก็ไม่พอใจเล็กน้อย แต่เธอรู้ว่าเด็กชายทำเพื่อสุขภาพของเธอ ดังนั้นเธอจึงตั้งสติใหม่และยิ้มให้อชิ
ตอนนั้นเองที่อชิถอนหายใจโล่งอกและหันไปตรวจดูเบนนี่
มันง่ายมากกว่าเมื่อให้เบนนี่ดื่มยา
ตั้งแต่เด็ก อชิกับเบนนี่มักจะไปอยู่กันที่สถาบันวิจัย พวกเขาได้ลองชิมยาสมุนไพรมามากมายราวกับว่าพวกมันเป็นขนม
สมุนไพรหลายๆ อย่างมีรสขมมากกว่ายาที่พวกเขาดื่มในตอนนี้
รษิกาคอยสังเกตดูอาการของเบนนี่และไอรดาอย่างประหม่าหลังจากที่พวกเขาดื่มยาเข้าไป
“หนูสองคนรู้สึกยังไงบ้าง?” รษิกาถามด้วยความเป็นห่วงขณะที่เธอไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติกับพวกเขาหลังจากผ่านเวลาไปสักพักแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...