หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 943

ขณะที่รษิกากำลังพยายามจะตั้งสติและออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เสียงร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดก็ดังมาจากเบาะหลัง

ขณะที่ใจเธอปั่นป่วนเพราะความตื่นตระหนก เธอก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แขนขาของเธอสั่นไปหมดด้วยความกังวล

ก่อนที่รษิกาจะหลุดออกจากภวังค์ รถของเธอก็เร่งความเร็วพุ่งตรงไปยังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง

จิตใจของเธอว่างเปล่าไปในทันที

ขณะที่รถของเธอกำลังจะชนต้นไม้ เธอก็หลุดออกจากภวังค์ได้และยกเท้าที่เหยียบคันเร่งอยู่ขึ้นทันที

แต่มันก็สายเกินไป รถชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่และสั่นอย่างรุนแรงเพราะแรงกระแทกนั้น

เครื่องยนต์ของรถดับไปทันทีหลังจากนั้น

ไอรดากับเบนนี่ที่ปวดท้องมากอยู่แล้ว ร้องออกมาเสียงดังเมื่อรู้สึกถึงรถที่กระแทกอย่างแรง น้ำตาของพวกเขาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวด

“แม่ครับ แม่โอเคไหม?”

อชิได้เห็นทุกอย่างตลอดเวลา เขารีบเข้าไปปลอบไอรดากับเบนนี่ จากนั้นก็ตรวจดูรษิกาด้วยความเป็นห่วง

มือของเบนนี่ยังคงสั่นอยู่ด้วยความกลัว

เสียงร้องไห้ของไอรดากับเบนนี่และคำถามของอชิก้องอยู่ในหูของรษิกา

แต่รษิกาทำได้แค่จ้องมองต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าเธอซึ่งมันยังคงสั่นไหวเพราะแรงกระแทกอยู่

มันอยู่ใกล้มากๆ

เรื่องไม่ดีคงเกิดขึ้นแน่หากเธอตั้งสติได้ไม่ทันเวลา

ไม่เพียงแค่เธอจะล้มเหลวในการดูแลพวกเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้เธอยังไม่สามารถพาพวกเขากลับบ้านเมื่อพวกเขาไม่สบายอีก แล้วเธอยังทำให้พวกเขาตกอยู่ในอันตรายด้วยซ้ำ

รษิกาอดไม่ได้ที่จะโทษตัวเอง

“แม่ครับ!”

ขณะที่อชิไม่ได้รับคำตอบจากแม่ เขาจึงขึ้นเสียงด้วยความตื่นตระหนกและถามว่า “ว่าไงครับ? แม่!”

รษิกาตั้งสติ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อให้ใจสงบและยืนยันกับเขาว่า “แม่ไม่เป็นไร ช่วยดูแลเบนนี่กับไอวี่หน่อยนะจ๊ะ”

เช่นนั้นแล้ว เธอก็ก้มหน้าลงไปพยายามสตาร์ทรถอีกครั้ง

แล้วรษิกาก็ไม่พอใจ เพราะเครื่องยนต์ส่งเสียงคำรามก่อนที่จะดับไปอีกครั้งหนึ่ง