หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 964

ทันทีที่คฑาพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบ

เขาเงยหน้าขึ้นอย่างระมัดระวังและเห็นเลอศิลป์ยืนขึ้นจากโต๊ะและเดินมาทางเขา

เลอศิลป์เปล่งออร่าที่ดูครอบงำออกมาอยู่แล้วขณะที่เขานั่งตรงนั้น เมื่อจู่ๆ ชายคนนั้นลุกขึ้นยืน คฑาก็รู้สึกหายใจไม่ออก

เลอศิลป์ยืนอยู่ตรงหน้าคฑาด้วยใบหน้าเรียบเฉย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ผมคิดผิดไปหน่อย คุณเป็นนักสืบเอกชน เป็นเรื่องปกติที่คุณจะพูดหลังจากที่ผมจ่ายเงินให้คุณ”

เมื่อเป็นเช่นนั้น เลอศิลป์ก็เหลือบมองครรชิต

ครรชิตเข้าใจทันที เขาหยิบเช็คและยื่นให้เลอศิลป์

คฑาได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบา จากนั้น มือเรียวๆ ก็โบกเช็คต่อหน้าต่อตาเขา

“บอกผมมาสิว่าใครเป็นคนทำ แล้วเช็คนี้จะเป็นของคุณ” คุณสามารถเขียนจำนวนเงินได้ตามที่คุณต้องการ” เลอศิลป์พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

คฑาจับจ้องมองเช็ค

เขาเป็นนักสืบเอกชนมาหลายปีแล้ว เป็นปกติที่เขาจะจับตาดูแค่เงินเท่านั้น

คฑารู้ว่าจำนวนเงินที่เขาเขียนลงในเช็คที่เลอศิลป์ให้นั้นแทบจะไร้ขีดจำกัด

หากเรื่องเมื่อวานไม่เกิดขึ้น เขาคงจะขายความลับของอัญชสาไปในพริบตา

น่าเสียดายที่เลอศิลป์โกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที คฑาก็คิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมด

อัญชสาคงจะลากฉันลงไปด้วย ถ้าฉันจะขายความลับเธอออกไป เธออาจจะบอกเลอศิลป์ว่าฉันเป็นคนบอกเธอว่ารษิกาอยู่ที่ไหน จะเป็นยังไงถ้าอัญชสาบอกเลอศิลป์ว่าฉันเห็นเธอทำทุกอย่างแต่เลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย?

ไม่ว่าอัญชสาจะแย่แค่ไหน เธอก็ยังเป็นคนที่คุ้นเคยกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นลูกสาวของครอบครัวที่ร่ำรวย

ตราบใดที่เลอศิลป์ใส่ใจชื่อเสียงของตระกูลภักดีสรวง คนเดียวที่ต้องทนทุกข์ก็คือฉัน!

นักสืบที่อยู่ตรงหน้าฉันรู้ทุกอย่าง แต่เขากลับดื้อด้านมากไป