หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 988

ผู้หญิงสองคนลงไปข้างล่างทีละคน

คติยาวางภาชนะเก็บความร้อนของอัญชสาไว้บนโต๊ะ เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ได้ยินเสียงเย็นชาของอัญชสาดังขึ้นข้างหลังเธอ “ในเมื่อเลอศิลป์กินไม่ได้ คุณก็กินแทนเขาได้เลย”

คติยาตกตะลึงไปชั่วขณะ แล้วเธอก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอระบายความโกรธใส่ฉันเพราะสิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้

เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เธอจึงระงับความสิ้นหวังในใจและตอบอย่างสุภาพว่า “ขอบคุณค่ะ คุณใจดีเหลือเกิน คุณอัญชสา”

อัญชสาส่งสายตาเยือกเย็นใส่เธอ ยิ่งมองคติยา อัญชสาก็ยิ่งโกรธมาก

ทันทีที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากคุณศศิตาเมื่อเช้านี้ ฉันก็ให้แม่บ้านเตรียมน้ำซุปให้ ฉันรอจนน้ำซุปต้มเสร็จแล้วจึงเอามาที่นี่ โดยคิดว่าจะได้เอาใจเลอศิลป์และได้รับความเมตตาจากเขาบ้าง แต่ฉันไม่เคยคาดหวังว่าความพยายามของฉันจะถูกทำลายเพราะผู้หญิงคนนี้! และถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่รษิกายังอยู่ในบ้านหลังนี้ ทั้งสองก็ดูเข้ากันได้ดีด้วย

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น อัญชสาก็ดูหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก “คุณอยากให้รษิกากลับมาอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

คำถามนี้หลุดออกจากปากไปและทำให้คติยาตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่ง ในที่สุดเธอก็ตอบว่า “นั่นมันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณเลอศิลป์ค่ะ ในฐานะลูกจ้าง ฉันคงไม่มีสิทธิ์ที่จะแสดงความคิดเห็น”

อัญชสาสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชา “ก็ดีที่คุณรู้เรื่องนี้ ต่อไปคุณก็ควรอยู่ห่างๆ ไว้เวลาฉันคุยกับเลอศิลป์”

คติยายิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เธอพยักหน้า โดยคิดถึงช่วงเวลาที่รษิกาอยู่ด้วยมากขึ้นกว่าเดิม

เนื่องจากเลอศิลป์เพิกเฉยต่ออัญชสา คติยาจึงคิดว่าเธอจะจากไป

สิ่งสุดท้ายที่เธอคาดหวังคืออัญชสาอยู่ที่นั่นตลอดช่วงบ่าย

ผู้หญิงสองคนไม่พูดอะไรกับอีกฝ่าย

คติยารู้สึกโล่งใจจนกระทั่งไอรดาเลิกเรียน

"คุณอัญชสา ฉันจะไปรับคุณไอรดาที่โรงเรียน คุณจะ…"

เธอกำลังจะถามอัญชสาว่าต้องการจะไปกับเธอหรือไม่

ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นการดูแลในส่วนของฉันเอง