อีเดน นิยาย บท 87

สองชั่วโมงต่อมา... หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ อีเดนก็พาเจ้าสาว ไปอาบน้ำ จากนั้นก็พามานอนบนเตียงที่โรยด้วยกลีบดอกกุหลาบสีแดง ทำเป็นรูปหัวใจเอาไว้

มารียาหยิบมือถือมาเปิดดู ก่อนจะหันไปบอกเจ้าบ่าวสุดหล่อที่กำลังขยับขึ้นมาบนเตียง “มีแต่คนขอสูตรข้าวผัดกิมจิค่ะ”

“ฮ่าๆๆ ผมว่าเราทำเป็นแพ็กเกจขายกันดีไหม?” อีเดนบอกพร้อมกับเข้าไปกกกอดเจ้าสาวแสนสวยด้วยความรู้สึกโหยหาและหวงแหน

“ยังไงคะ?” มารียาวางมือถือลงแล้วหันไปมองคนขี้อ้อน อย่างเต็มไปด้วยความอยากรู้

“ก็แยกส่วนผสมตามสูตรทุกอย่าง แบบสำหรับทานหนึ่งคน สองคน หรือห้าคน โดยให้ลูกค้าเอาไปทำเองที่บ้าน หรือไม่ก็ทำแบบสำเร็จแล้วแช่แข็ง พอจะทานก็เอามาอุ่น” อีเดนบอกพร้อมกับก้มลงหอมแก้มนวล

“เข้าท่านะคะ ถ้าคุณไลฟ์สดสอนทำไปด้วยก็คงจะดีมากๆ เลย”

“จะมีคนเข้ามาดูผมทำอาหารงั้นเหรอ” คนหล่อทำหน้าไม่มั่นใจ

“มีสิคะ” มารียาให้กำลังใจ

“งั้นเราเปิดรายการสอนทำอาหารดีไหม ให้เพื่อนๆ ของผมผลัดกันมาสอนทำด้วย” อีเดนเสริมต่อ เมื่อเริ่มจะเห็นช่องทางการทำเงินรูปแบบใหม่

“ว้าว! คงเป็นรายการที่สาวๆ เข้าไปดูกันมากที่สุดแน่ๆ ค่ะ” มารียาบอกอย่างเห็นด้วย

“จริงเหรอ แต่ตอนนี้ผมอยากให้สาวคนนี้ดู... มากกว่า” อีเดนบอกพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามากอด

“ฝันดีค่ะ” มารียารีบกดปิดสวิตช์ไฟที่หัวนอนทางฝั่งของตัวเอง

“รียา! คุณกำลังยั่วยวนชายกลัดมันอยู่นะ” อีเดนคาดโทษคนชอบแกล้งทันใด

“บ้า! ยะ... อย่าทำท่าทางแบบนั้นสิ ฉันกลัวนะ” มารียาหันไปต่อว่ากับท่าทางหื่นๆ ของเจ้าบ่าว

อีเดนจับข้อมือบางของสาวเจ้าให้แตะสัมผัสที่หน้าอกของตน

มารียาใจเริ่มสั่นขึ้นมานิดๆ เมื่อเห็นลวดลายของรอยสัก ที่หน้าอกกว้างของอีกฝ่ายชัดๆ ขณะที่ฝ่ามือนั้นก็สัมผัสได้ถึงจังหวะที่เต้นรัวของหัวใจ

“ผมเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาอยู่กับคุณ” อีเดนจ้องมองดวงตากลมโตอย่างสื่อความหมาย

มารียาขยับขึ้นไปนั่งคร่อมบนร่างหนา แล้วก้มลงจูบริมฝีปากหยัก ได้รูปของชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ด้วยความรู้สึกตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก

“พระเจ้า! คุณกล้ามากรียา” อีเดนตาโตกับกระทำของสาวเจ้า ที่ไม่เคยทำกับตนแบบนี้มาก่อน

“ให้รางวัลสำหรับข้าวผัดกิมจิค่ะ”

“ผมสาบานเลยว่าจากนี้ไปจะทำกับข้าวให้คุณทานทุกวัน”

“โห...แบบนี้ต้องให้รางวัลชุดใหญ่แล้วสิ” มารียายิ้มก่อนจะก้มลงจูบที่ซอกคอของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็เลื่อนลงมาจูบที่หน้าอกทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เหมือนที่เขาเคยทำกับเธอ

“ระ...รียา” อีเดนเสียงสั่นจ้องมองริมฝีปากบางที่แตะสัมผัสตาม เนื้อตัวและเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ ขณะที่หัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมานอกอกเสียให้ได้

มารียายกยิ้มอย่างรู้สึกเขินอายที่เห็นปลาช่อนแอมะซอนตัวเขื่องขยับดิ้นส่ายหน้าไปมางึกงัก อีเดนถึงกับตัวแข็งทื่อ ลุ้นว่าสาวเจ้าจะทำอย่าง ที่ตนแอบหวังเอาไว้ในใจหรือไม่

มารียาไล้มาจนถึงใต้สะดือนิดๆ ก็เงยหน้าขึ้นบอกคนที่กำลังเคลิบเคลิ้ม “นอนกันเถอะค่ะ ฉันง่วงแล้ว”

“โธ่รียา!” อีเดนจ้องมองสาวเจ้าด้วยสายตาตัดพ้อที่อยู่ๆ ก็หักดิบเอาดื้อๆ

“คิกๆๆ” มารียาหัวเราะขำๆ กับท่าทางของคนหื่น

“ได้โปรด... จะให้ผมทำอะไรก็ยอม” อีเดนอ้อนวอนขอกระทำ เมื่อครู่อีกครั้ง

“งั้นคุณต้องสัญญาว่าจะอยู่เฉยๆ โอเค้”