(ตอนพิเศษ)
หกปีต่อมา... บ้านภิพัฒน์หัสดิน
หลังจากที่อลิชาคลอดบุตรชาย พันโทประวิตรกับคุณหญิงปานทิพย์ก็ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ ที่ปริณปลูกเอาไว้ให้ เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับประกรณ์ หรือ เปรม หลานชายตัวน้อยที่นับวันก็ยิ่งน่ารักน่าชัง
ขณะที่มารียากับอีเดนก็ย้ายเข้าไปอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหม่ ที่ใช้เป็นเรือนหอ ทั้งสองมีบุตรชายที่น่ารักด้วยกันคนหนึ่งชื่อ ‘เอริค’ ซึ่งมีอายุห่างจาก ‘เปรม’ เพียงสองเดือน
ปริณกับอีเดนทำธุรกิจอาหารแปรรูปร่วมกันมาได้สี่ปี โดยมีรายการสอนทำอาหารที่สองหนุ่มผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปเป็นพิธีกร ร่วมกับหนุ่มฮอตคนอื่นๆ ที่มาเป็นแขกรับเชิญ
“คุณพ่อคร้าบบบ” หนุ่มน้อยประกรณ์ หรือ เปรม วัยห้าขวบ วิ่งเข้าไปหาผู้เป็นบิดาอย่างดีใจ
“ว่าไงครับสุดหล่อของพ่อ” ปริณในวัยสี่สิบที่ยังคงหล่อเหลาคมคายเฉกเช่นเมื่อหกปีก่อน เพิ่งกลับจากการไปเป็นวิทยากรณ์ให้กับสถานศึกษาแห่งหนึ่งมา ฉีกยิ้มกว้างอย่างสุขใจเมื่อเห็นบุตรชายวิ่งดุ๊กๆ มารับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา แล้วก็คุณย่าทวดอยู่ที่ข้างสระว่ายน้ำครับ” ประกรณ์อ้าแขนให้ผู้เป็นบิดาอุ้ม
“วันนี้คุณแม่ทำอะไรทานเอ่ย?” ปริณย่อตัวลงอุ้มหนุ่มน้อยขี้อ้อน
“มีปิ้งย่างของทะเลเต็มเลยครับ” ประกรณ์บอกก่อนจะก้มลงหอมแก้มของบิดา
“ว้าว! ของโปรดของลูกทั้งนั้นเลยนี่” ปริณยิ้มกริ่มอย่างชอบใจ เมื่อถูกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนประจบ
ปรื้นนนนน
ประกรณ์หันขวับไปมองที่ประตูทางเข้าทันทีที่เห็นว่าใครลงมาจากรถสุดหรู หนุ่มน้อยก็ดิ้นให้บิดาปล่อย เพื่อจะได้วิ่งไปหาเพื่อนซี้ “เอริคมาแล้ว เย้ๆ”
“สวัสดีครับผู้กอง” หนุ่มน้อยเอริคที่วิ่งนำหน้าบิดากับมารดาเข้ามาภายในบ้านรีบยกมือไหว้คนที่มีศักดิ์เป็นคุณลุง
“แหม... สวัสดีครับเอริค” ปริณกลอกตา ก่อนจะรับไหว้หลานชายที่อายุไล่ๆ กับบุตรชายของตน
“เราไปว่ายน้ำเล่นกันเถอะเอริค” ประกรณ์เอ่ยชวน
“ไปสิ” เอริคพยักหน้ารับ ก่อนจะจูงมือเพื่อนรักวิ่งไปยังสระว่ายน้ำที่อยู่ด้านหลัง
“สวัสดีครับผู้กอง” อีเดนยิ้มให้พี่เมียที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่อย่างขำๆ
“สวัสดีครับเสี่ย แหม...หอบหิ้วอะไรมาเยอะแยะครับเนี่ย” ปริณกลอกตาอีกครั้งอย่างรู้สึกเพลียๆ เพราะอีเดนชอบเรียกตนว่าผู้กอง ทั้งๆ ที่ตนก็ลาออกจากราชการมาได้หกปีแล้ว และนั่นก็ทำให้เอริคเรียกตามมาตลอด
“เนื้อหมักแล้วก็อาหารญีปุ่น อ้อ! มีแชมเปญด้วยครับ” อีเดนบอกก่อนจะหันไปมองภรรยาสาว ที่ไม่ยอมปริปากคุยกับตนมาตั้งแต่เมื่อคืน
“อลิซอยู่ไหนคะ” มารียาถามหาเพื่อนสาว
“อยู่ข้างๆ สระว่ายน้ำจ้ะ” ปริณบอกน้องสาวอย่างสังเกตอาการ
“งั้นรียาขอตัวไปหาอลิซก่อนนะคะ” มารียาเดินเข้าไปข้างในบ้านด้วยสีหน้าตึงๆ
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ” ปริณถามอย่างสงสัย
“มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยครับ” อีเดนบอกพลางถอนหายใจ
“เรื่อง...?” ปริณอยากรู้
“เมื่อคืนมีนางแบบส่งรูปเปลือยเปล่ามาในแชตไลน์ พอดีกับที่รียาหยิบมือถือไปเล่น ก็เลยเปิดอ่านครับ” อีเดนเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคร่าวๆ
“นี่คุณกล้านอกใจน้องสาวผมงั้นเหรอเสี่ย” ปริณขัดขึ้นด้วย สีหน้าตึงๆ
“โอ๊ย! อยากจะบ้าตาย นี่คุณคิดว่าผมเป็นคนแบบไหนฮะผู้กอง” อีเดนกลอกตาก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้ๆ ‘เฮ้อ...ทั้งพี่ทั้งน้องเลย’
“ก็แล้วนางแบบนั่นส่งรูปโป๊มาให้คุณดูทำไมล่ะ” ปริณนั่งลงตามก่อนจะถามต่ออย่างไม่หายข้องใจ
“ผมไม่รู้! พอส่งรูปมาเสร็จก็พิมพ์มาบอกว่า อุ๊ย! ขอโทษค่ะ ส่งผิด แล้วรียาก็สวมรอยเป็นผมพิมพ์กลับไปว่า... แน่ใจนะครับว่าส่งผิด” อีเดนถอนหายใจอย่างเซ็งๆ เมื่อนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน
“เล่าต่อสิครับเสี่ย จะหยุดทำไม!” คนที่กำลังลุ้น เอ่ยเร่งอย่างขัดใจ
อีเดนมองค้อนพี่เมียก่อนจะเอ่ยต่อ “นางแบบคนนั้นคงคิดว่าผมเล่นด้วย ก็เลยส่งอีกหลายๆ รูปตามมาครับ”
“ผมขอดูหน่อยสิว่าโป๊ขนาดไหน?”
เสี่ยใหญ่ล้วงมือถือมาเปิดและส่งให้อีกฝ่ายดู “นี่ครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อีเดน