กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 123

“เธอมาคุยอะไรกับคุณ” เวธัสถามอย่างเงียบๆ

ทีปกรทำท่ารังเกียจ “การเลี้ยงคู่นอนนั้นใช้เงินน้อยมาก แม้แต่ซื้อเสื้อผ้าแบรนด์ดังก็ไม่ซื้อให้ ขี้งกกว่าผมอีก”

"..." เวธัสกระตุกยิ้ม “ไม่กี่วันก่อน คุณป้าถามผมว่า มีหญิงสาวที่คู่ควรหรือไม่ โดยไม่คำนึงถึงรูปลักษณ์ การศึกษา ภูมิหลังของครอบครัว แค่ใช้เงินเป็นก็เพียงพอแล้ว”

"…" เหอะ!!

เขาต้องลดตัวขนาดนี้เลยเหรอ?

……

หลังจากออกจากอาคารสำนักงานแล้ว ณิชาก็ไม่รู้สึกท้อแท้

ในเมืองพรมีทนายความที่ยอดเยี่ยมมากมาย ในเมื่อทีปกรจะไปต่างประเทศ เขาจะไม่รับงานให้คำปรึกษากับลูกค้าในระยะเวลาหนึ่ง เช่นเดียวกัน ฐานภพก็ไม่สามารถว่าจ้างเขาได้ สิ่งสำคัญที่สุดในปัจจุบันคือการมีงานที่มั่นคง

เมื่อเธอไปขึ้นศาลในอนาคต เธอสามารถทำให้ผู้พิพากษาเชื่อมั่นได้ว่าเธอมีกำลังและความสามารถในการเลี้ยงดูลูก

“ขออภัย คุณณิชา ตำแหน่งนักออกแบบของบริษัทเราเต็มแล้ว”

“ขออภัย คุณณิชา ประวัติของคุณดีเกินไป บริษัทเรานั้นเล็กมาก อาจไม่สามารถรองรับได้”

“คุณณิชา คุณสมัครงานโดยไม่มีใบประกาศนียบัตรจากมหาวิทยาลัยเหรอคะ? คุณไม่เห็นหรือว่าเราไม่รับคนที่มีวุฒิการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี?”

……

ตลอดช่วงบ่ายณิชาไปสัมภาษณ์งานหลายครั้ง ในตอนแรกอีกฝ่ายพอใจกับเรซูเม่ของเธอ จนต่อมาก็เริ่มหาจุดที่วิพากษ์วิจารณ์ จนตอนนี้เธอรู้สึกเฉยชาไปหมด

หากมีเพียงไม่กี่บริษัทที่วิพากษ์วิจารณ์ เธอก็ยังโทษตัวเองได้ แต่มีหลายบริษัทเปลี่ยนใจ เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจใช้วิธสกปรก เพราะไม่ต้องการให้เธอมีงานทำ

คนนี้คือใคร ณิชาสามารถเดาได้ทันที--

ฐานภพ

เธอไม่มีงานที่มั่นคง ผู้พิพากษาจะเปลี่ยนผู้ปกครองตามดุลยพินิจของเขา

ณิชารู้สึกหดหู่และเศร้าโศก เธอเดินเตร่ไปมาอย่างไร้จุดหมาย ความคิดนับไม่ถ้วนแวบเข้ามาในหัวของเธอ

ติ๊ด ติ๊ด

จู่ๆ ก็มีเสียงนกหวีดดังขึ้นข้างหลังเธอ

ณิชาตกใจมากจนกระเป๋าในมือเกือบจะหลุดมือ

เมื่อมองย้อนกลับไป เธอเห็นเวธัสขับรถเบนท์ลีย์สีดำ เขาขับผ่านไปอย่างช้าๆ

เขาลดหน้าต่างลงอย่างคุ้นเคย

เมื่อมองผ่านชั้นโปร่งใสของอากาศ เธอเห็นรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขาในดวงตาของเธอ

“ขึ้นรถ” เวธัสสั่งเธอ

ณิชากะพริบตาอย่างสงสัย เมื่อกี้เขาทำกับเธอเหมือนคนแปลกหน้าไม่ใช่เหรอ?

แล้วตอนนี้จะทำอะไรอีก?

“ขอโทษนะคะ คุณเวธัส ฉันต้องไปสัมภาษณ์งานอีกสองที่ค่ะ”

ใบหน้าของเวธัสเย็นชาและราบเรียบ ริมฝีปากบางของเขาขยับ “ผมแค่โทรไปเท่านั้น ในช่วงเวลานี้คุณก็จะสัมภาษณ์งานไม่ผ่านชั่วคราว"

"..."

“ทางที่ห้ามจอด เร็วเข้า" เมื่อเวธัสเห็นเธอไม่ขยับ เขาก็ยื่นนิ้วชี้ที่เรียวของเขา ก่อนจะแตะไปที่พวงมาลัยเบาๆ สองสามครั้ง “หรือจะให้ผมลงจากรถเพื่ออุ้มคุณ?”

เนื่องจากการห้ามจอดรถ ทำให้มีรถหลายคันเข้าแถวรอ

ณิชาสู้เขาไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงก้มตัวและเข้าไปนั่งในตรงที่นั่งข้างคนขับ

หลังจากคาดเข็มขัดนิรภัย ทันใดนั้นเสียงที่ต่ำและเซ็กซี่ของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหูของเขา เสียงนั้นสดชื่นราวกับไวน์แดง “เหตุผลที่คุณจ่ายเงินเดือนล่วงหน้า เพราะต้องการให้ทีปกรสู้คดีแทนคุณ”

หัวใจของณิชาเกร็ง ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นทันที