จงกลก็ไม่พูดอ้อมค้อม
“ก่อนหน้านี้ฉันคิดมาตลอดว่า ผู้หญิงที่ธัสชอบจะเป็นยังไง”
“หลังจากที่เขาได้หมั้นหมายกับหนูกันญ่า ฉันคิดว่าธัสชอบกันญ่า แต่ฉันไม่เคยสัมผัสได้รู้ความรู้สึกในแววตาของเขาเลย กลับกัน ฉันสามารถสัมผัสได้ว่าเขาจริงจังกับเธอมาก นี่ก็ทำให้ฉันรู้สึกดีใจ และรู้สึกเป็นกังวล”
“ฉันไม่มีลูก ธัสก็คือลูกของฉัน ฐานะคนเป็นแม่ ฉันหวังว่าเขาจะมีภรรยาที่เข้มแข็งและยิ่งใหญ่ได้สักคนหนึ่ง”
“อนาคต ฉันควรจะทำตามบรรทัดฐานของเธอ มองหาภรรยาที่เหมาะสมสำหรับเขา แต่ตอนนี้......ฉันจะไม่ห้ามปรามพวกเธอ” ณิชาฟังคำพูดของเธอ ใบหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ตามความเป็นจริง จงกลบอกว่าจะไม่ห้ามปรามที่พวกเขาจะอยู่ด้วยกัน แต่ก็พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า ตัวเองไม่คู่ควรที่จะเป็นภรรยาของเวธัส
“คุณต้องการให้ฉันรู้ตัวว่า ควรจะถอยไปอย่างว่านอนสอนง่ายหลังจากคนที่เหมาะสมจะเป็นภรรยาของเขาปรากฏตัวขึ้นหรือคะ?”
“ถ้าเธอชอบเขา จะคิดเพื่อเขาเป็นอย่างแรกทุกเรื่อง ถ้าต่อเขาแล้วเป็นเพียงความรู้สึกจอมปลอม แม้ว่าเธอจะถอย ฉันก็จะไม่ทำให้เธอเสียเปรียบ” จงกลเอ่ยปากเบาๆ น้ำเสียงราบเรียบอ่อนโยน แต่ก็แฝงด้วยการเตือน
ชอบเขาก็ควรเลือกที่จะถอยไปเพื่อเขา ให้เขาแต่งงานกับภรรยาที่มีภูมิหลังแข็งแกร่งยิ่งกว่า
ณิชาเข้าใจ แต่ไม่เห็นด้วย
แต่ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องพูดคุยเรื่องอนาคตกับจงกล
ในแผนการของเธอ อนาคตมีเพียงลูกทั้งสองคนเท่านั้น ไม่มีที่ของเวธัส
“ฉันรู้แล้วค่ะ” ณิชาพยักหน้าเงียบๆ ท่าทางว่านอนสอนง่าย
รอยยิ้มในดวงตาของจงกลจางลงไปเล็กน้อย
ก็แค่เท่านี้ แม้แต่การโต้แย้งสักสองสามคำก็ไม่มีเลยหรือ?
ความจริงใจที่เธอมีต่อธัส มีมากน้อยเท่าไหร่กันแน่?
ตอนนี้เธอรู้สึกรำคาญณิชาเล็กน้อย
เธอหยิบเช็คธนาคารจากกระเป๋าถือติดตัวอยู่ออกมาใบหนึ่งยื่นให้กับณิชา “สองสามครั้งแรกที่พบหน้ากัน ก็ไม่มีโอกาสให้ของขวัญเธอ น้ำใจเล็กน้อยนี้ หวังว่าเธอจะไม่รังเกียจ”
ณิชากวาดตามองแวบหนึ่ง ศูนย์ติดกับเป็นพวง.....
เจ็ดหลักเต็มๆ!
ของขวัญการพบหน้านี้ ช่างเป็นเงินจำนวนมากจริงๆ
เธอรีบผลักเช็คธนาคารกลับไปทันที แต่ถูกจงกลฝืนยัดเข้าไปในฝ่ามือของเธอ “เชื่อฉัน เธอต้องการเงินจำนวนนี้ เธอจะเอาไปซื้อเสื้อผ้าก็ดี หรือไปเรียนฝึกอบรมก็ชั่ง ยังไงฉันก็หวังว่าเธอจะเปลี่ยนไปจนยอดเยี่ยมมากขึ้น ทำให้คนเหล่านั้นที่มองเธอและธัสไปในทางไม่ดีหุบปากไปซะ แฟนของธัสควรเป็นคนที่คนอื่นเทียบไม่ติดตลอดไป”
คราวนี้ถึงคราวที่ณิชาประหลาดใจแล้ว ทีแรกเธอคิดว่าจงกลให้เช็คธนาคารกับเธอเพื่อให้เธอรู้ว่าต้องวางตัวยังไง แต่คิดไม่ถึงว่าจะให้เงินเพื่อให้เธอไปพัฒนาตัวเอง! จงกลจริงใจต่อเวธัสจริงๆ!
แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่ณิชาก็ยังคงผลักเช็คธนาคารกลับไปแล้ว-
“คุณจงกล คุณไม่ได้คิดว่าฉันไม่เหมาะสมกับคุณเวธัสหรือคะ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันเหยียบย่ำอยู่ที่เดิมอยู่ตลอด คุณเวธัสก็จะเบื่อฉันเร็วยิ่งขึ้น คุณไม่ได้ชอบสถานการณ์แบบนั้นมากกว่านี้หรือคะ? ฉะนั้น เงินจำนวนนี้ฉันรับไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ”
จงกลตกตะลึง ความหมายของเธอก็คือไม่ได้ตั้งใจว่าจะอยู่ข้างกายของธัสในระยะยาวงั้นหรือ?
แล้วเธอหวังอะไรอยู่กันแน่? !
ฉับพลันนั้นจงกลก็รู้สึกว่ามองผู้หญิงคนนี้ไม่ออกแล้ว
.......
บ้านพักตระกูลสถานนท์
บ่ายวันนั้น กันญ่าพิงโซฟาเล่นโทรศัพท์มือถือ มองออกไปนอกหน้าต่างอยู่ตลอดเวลา
ฉับพลันนั้นนอกประตูก็มีเสียงดับเครื่องรถยนต์ดังมา
กันญ่าลุกขึ้นจากโซฟา แล้วมองดูคนางค์และแก้วตาลงมาจากรถด้วยความรีบร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ เดินเข้ามาทางห้องรับแขก บนใบหน้าแข็งกระด้างเย็นชาดุจน้ำแข็ง
กันญ่ากะพริบตาด้วยความกลัว รีบเข้าไปต้อนรับ กล่าวด้วยความร้อนใจ “คุณพ่อ คุณแม่ พวกท่านไปเจรจากับตระกูลสนธิไชยเป็นยังไงบ้างคะ? ปู่ประเสริฐปกป้องการหมั้นหมายของหนูกับคุณเวธัสไว้..........”
เพี้ยะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊
ตอน571-670หายไปไหนคะ ต้องทำไงถึงจะอ่านตอนที่ขาดไปได้...