กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 245

มะนาวจับกระเป๋าถือของเธอไว้แน่น

“จับเธอไว้!”

กันญ่าสั่งบอดี้การ์ดสองคนแล้วคว้ากระเป๋าของเธอมาอย่างง่ายดาย

มะนาวอยากจะคว้ากระเป๋าคืน แต่เธอจะเอาชนะความแข็งแกร่งของบอดี้การ์ดได้อย่างไร?

ตรงกันข้าม ในระหว่างที่กำลังยื้อแย่งกัน เธอก็มีอาการปวดเฉียบพลันในช่องท้องส่วนล่าง

ใบหน้าของเธอซีดเซียว เธองอตัวลง และยิ้มอย่างเศร้าใจให้กับฐานภพ “เมื่อก่อนฉันรักคุณมากๆ แต่น่าตลกจริง ฉันมันมีตาหามีแววไม่ ตอนนี้ฉันได้รับการแก้แค้นแล้ว และยังส่งผลต่อตระกูลรุ่งโรจน์ด้วย...”

ฐานภพเห็นว่ากันญ่าไม่พบโทรศัพท์มือถือของเธอ เขาก็ไม่ได้มีท่าทีเหมือนก่อนหน้านี้ เขามองไปที่มะนาวอย่างลึกซึ้ง

“มะนาว ผมรู้ว่าผมทำผิดกับคุณ แต่คุณต้องเชื่อว่าผมก็รักคุณเช่นกัน ในวันนั้นผมดื่มมากเกินไป เลยถูกจิณณ์ทำแบบนั้น หลังจากนั้นผมก็เลิกคบกับเขา...”

มะนาวไม่ได้ขยับเปลือกตาของเธอเลย

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอยังเชื่อเรื่องไร้สาระแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอไม่เชื่อเลย

“ฟังผมนะ คุณเอาของมาให้ผม เราจะหมั้นกันในเดือนหน้า... ไม่ แต่งงานสิ คุณจะเป็นนายหญิงของตระกูลสนธิไชยของผม และผมจะช่วยตระกูลรุ่งโรจน์ของพวกคุณ ตกลงไหม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ มะนาวก็ลืมตาขึ้น

“ดี คุณต้องการวิดีโอนั้นใช่ไหม”

ถ่ายวิดีโอไว้จริงๆ ด้วย!

ดวงตาของฐานภพเป็นประกาย “คุณจะมอบมันให้ผมใช่ไหม”

“แค่คุณไปที่สำนักงานกฎหมายกับฉันตอนนี้ และโอนทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของคุณมาให้ฉัน ฉันจะคืนวิดีโอให้คุณ มิฉะนั้นก็รอให้ฉันส่งให้เวธัสแล้วกัน ฉันคาดหวังว่าหลังจากที่เขาเห็นการกระทำที่ชั่วช้าของพวกคุณสองคนแล้ว เขาจะมีท่าทียังไง คงจะน่าดูมากแน่ๆ...”

เพียะ

“รนหาที่ตายเหรอ!”

ฐานภพโกรธมาก เขาตบมะนาว จากนั้นก้ลากเธอไปที่ขอบหน้าต่างตรงทางเดิน

หน้าต่างถูกเปิดออก และเขาก็คว้าคอเสื้อของมะนาวด้วยมือข้างเดียว เขาเอาร่างของเธอออกไปนอกขอบหน้าต่างครึ่งหนึ่ง

ตรงชั้นล่างมีรถที่ขับไปมาและลมแรง

มะนาวหนีไม่รอด เธอนอนอยู่บนขอบหน้าต่าง เลือดไหลลงไปที่หัวของเธอจนหน้าแดงก่ำ เธอมองไปยังภาพที่อยู่ด้านล่าง เธอตกใจมากจนเสียงของเธอหาย

“ฐานภพคุณจะทำอะไร ปล่อยนะ!”

ดวงตาของฐานภพเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีแดง และมือที่จับคอเสื้อของเธอก็จับไว้แบบนั้น “คุรจะเอาวิดีโอที่คุณถ่ายมาให้ผม หรือ...ผมจะส่งคุณลงไปนรกเดี๋ยวนี้เลยดีไหม!”

เขาเหมือนกับวิญญาณชั่วร้ายที่คลานออกมาจากนรก น้ำเสียงนั้นมืดมนมาก

เลือดของมะนาวไหลย้อนกลับ จนแก้มของเธอแดงและนิ้วของเธอก็สั่น แต่เธอก็รู้สึกเกลียด เกลียดฐานภพมากๆ และก็เกลียดที่ตัวเองมีตาหามีแววไม่

ยิ่งเกลียดก็ยิ่งพูดไม่ออก...

“ฉันจะไม่เอาวิดีโอให้คุณแน่นอน อันที่จริง ฉันซ่อนมันไว้ในที่ที่ยอดเยี่ยม เพียงรอให้เวธัสหามันเจอก็เท่านั้น! ฮ่าฮ่า แม้ว่าในวันนี้ฉันจะตายที่นี่ ไม่ช้าก็เร็วยังไงพวกคุณก็ต้องไปอยู่เป็นเพื่อน!“

“คนเลว! ในคืนนั้นผมน่าจะปล่อยให้จิณณ์ฆ่าคุณให้ตาย!”

หากเวธัสได้ดูวิดีโอ เขาและกันญ่าจะต้องมีจุดจบที่เลวร้าย

“ฐานภพ ฉันขอสาปแช่งคุณทั้งในชีวิตนี้ ชาติหน้าและทุกชาติไป ขอให้คุณไม่มีลูกหลาน และจะต้องไม่ตายดี เด็กที่ฉันแท้งไปจะเป็นลูกเพียงคนเดียวของคุณ! คุณสมควรที่จะอยู่ในความเสียใจไปตลอดชีวิต...”

“จะพูดไร้สาระกับเธอทำไม บังคับให้เธอบอกตำแหน่งที่ซ้อนวิดีโอมา...”

กันญ่าที่ดูโมโห แต่ในใจเธอกลัวแทบตาย

ในวิดีโอเรื่องที่เธอยอมรับว่าเธอกับฐานภพเคยมีอะไรกัน เรื่องนี้มันไม่สำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอยังซ่อนความลับที่น่าตกใจไว้ เรื่องที่ปัณณ์และอรัลเป็นลูกชายของณิชาทั้งคู่

จะให้เวธัสรู้ไม่ได้เด็ดขาด...

จากความชั่วร้ายไปสู่ความโกรธ ฐานภพได้ยื่นร่างมะนาวออกไปทางหน้าต่างอีกครึ่งหนึ่ง มะนาวเกือบจะห้อยลงมาขอบหน้าต่างแล้ว มีเพียงข้อเท้าของเธอเท่านั้นที่ฐานภพจับไว้