กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 256

เวธัสไม่เอ่ยถามสักคำ โดยใช้สถานที่คับแคบเช่นนี้ ในการกักขังเธอไว้

จู่ๆ เขาก็ฉุกคิดถึงธนา

“เขาเคยจูบคุณแบบนี้มั้ย?” เวธัสเสียงแหบพร่า

“เป๊าะ”

มีคนขยับตัวเหยียบกิ่งไม้หัก ระยะห่างจากภูเขาจำลองไม่กี่พุ่มไม้เท่านั้นเอง

“หรือจะไปซ่อนไว้หลังภูเขาจำลองหรือเปล่านะ?”

“งั้นไปดูกันเถอะ?”

“ไปสิ...”

แสงจากกระบอกไฟฉายก็เริ่มกวาดบริเวณรอบๆ ของภูเขาจำลอง จนเงาพุ่มไม้ลากยาว

ณิชาแค่รู้สึกว่าจิตวิญญาณของตนเองใกล้จะหลุดออกจากร่างอยู่แล้ว

“หลอกล่อลูกชายของผมมาฝรั่งเศสก็เพื่อจะมาอยู่กินกับนายธนางั้นเหรอ?” ริมฝีปากของเวธัสโค้งขึ้นด้วยความรู้สึกเยาะเย้ยถากถาง นิ้วเรียวยาวตรึงปลายคางของเธอ

“.……”

คำถามของเขาดังสะท้อนอยู่ในหู ราวกับเสียงเวทมนตร์ที่หมุนเป็นวงกลมและขยายใหญ่ขึ้น

“เปล่านะ! ฉันไม่ได้อยู่กับเขา! คุณพอใจหรือยัง? พวกเขาจะเข้ามากันแล้ว...”

เวธัสเลียริมฝีปากล่างอย่างชั่วร้าย แต่กลับไม่ได้แสดงความคิดจะต้องการจะออกไปสักนิด

ณิชาอยากจะวิ่งแต่กลับไม่มีที่ให้วิ่งไปไหน...

สวบ!

สองคนนั้นเดินผ่านพุ่มไม้มา แสงสว่างจากไฟฉายกวาดมาทางณิชากับเวธัสแวบหนึ่ง

“เอ๋ เหมือนจะมีคนอยู่ด้านหน้านะ?”

“พวกเขาหาเหรียญครบรอบเจอแล้วใช่มั้ยเนี่ย?”

ทั้งสองคนเร่งรุดมุ่งหน้าเดินมาทางนี้ ณิชาหน้าแดงเป็นปื้นทันที และเปลี่ยนเป็นหน้าซีดอย่างรวดเร็ว จิตวิญญาณเตลิดจนตกอยู่ในภวังค์

หายนะร้ายแรงมันพุ่งเข้ามาแล้ว ณิชาคิดอย่างเศร้าใจ ถ้าจะเจอก็เจอไปสิ

ในทางกลับกันชีวิตของเธอมักยุ่งเหยิงตลอดอยู่แล้ว...

แค่ลูกสองคนของเธอ ไม่ควรต้องมาแบกรับข่าวลือดั่งใบมีดเหล่านั้นที่คอยทำร้ายคน...

ต้นเหตุเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพราะผู้ชายที่อยู่ด้านหน้าเป็นคนประเคนมาให้ถึงที่!

วินาทีแสงไฟปกคลุมมานั้น จู่ๆ เวธัสก็หันข้างเพื่อยืนอยู่ต้นแสง แขนยาวๆ กวาดต้อน ฝ่ามือใหญ่ตรึงท้ายทอยของเธอเพื่อปกป้องเธอให้อยู่ในอ้อมกอดของตนเองได้อย่างมั่นคง พลันหันหน้ากลับไปถลึงตาใส่สองคนที่กำลังเดินเข้ามา---

“ไสหัวไป!”

ทั้งสองคนตื่นตระหนกทันทีจากเสียงนี้ แม้ว่าจะมองไม่ชัดถนัดตา แต่รูปร่างก็ละม้ายคล้ายคลึงกับ...