กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 281

ณิชาฟังสองคนนี้พูดจาเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ทั้งพูดจาดูถูกและพร้อมจะเหยียบเธอให้จมดิน ณิชาค่อยๆ ยิ้ม

ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะสนใจอะไร แต่พวกเธอพูดขนาดนี้ ณิชาจึงคิดว่าควรตอบโต้กลับไปบ้าง…

“รสนิยมของฉันไม่ดีจริงๆ นั่นแหละ แต่ก็ดีกว่าพวกที่ชอบพึ่งผู้ชายเพื่อให้ได้เลื่อนตำแหน่งนะ เอ๊ะ ลืมถามเธอเรื่องคลิปของเธอกับIvanที่กำลังถูกเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ตน่ะ ตามลบหมดแล้วเหรอ?

Amyถึงกับจุกพูดไม่ออก สายตาดูดุร้ายทันที

เธอเดินมาตรงหน้าณิชา โน้มตัวลงเล็กน้อย แล้วพูดกระซิบข้างหูณิชาว่า

“อย่าได้ใจไป ต่อให้คลิปนั้นจะหลุดออกไป บริษัทก็ต้องปกป้องฉันกับคุณอาอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง? พอจัดการเรื่องนี้เสร็จ ผู้บริหารกับคุณอาก็จะมาจัดการเธอแน่”

“พูดจบหรือยัง?” ณิชาเงยหน้ามองเธออย่างเบื่อหน่าย “งั้นฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ พวกเธอค่อยๆ เลือกแล้วกัน”

ณิชาเอาทัวร์มาลีนกลับไปวางไว้ที่แท่นวางอัญมณี

ณิชาเห็นสายตาดูถูกของพนักงานขาย แต่ต่อให้เธอมีเงินก็ไม่ซื้อหรอก

เพราะถ้าซื้อก็จะเป็นการเพิ่มยอดขายให้เธอ

แต่พอณิชาเดินมาถึงที่หน้าประตูร้านจิวเวลรี่ ก็มีเสียงเตือนอันแสบหูดังขึ้นมา

ไซเรนที่สองข้างประตูนั้นกำลังกระพริบแสงสีแดงออกมา

พนักงานระวังตัวขึ้นมาทันที

เสียงแบบนี้บ่งบอกว่า…มีคนกำลังแอบนำอัญมณีที่ยังไม่ได้จ่ายเงินออกไปด้วย

“เร็วเข้า มีคนขโมยของ”

พนักงานขายเรียก รปภ. ของร้านให้มาโดยเร็ว

ณิชากับลูกค้าอีกสองสามคนที่กำลังจะเดินออกจากร้านโดนกันตัวเอาไว้…

ในตอนที่ลูกค้าต่างบ่นกันอย่างไม่พอในนั้น จู่ๆ คนที่มากับAmyก็เดินออกมาและชี้ที่ณิชาแล้วพูดเสียงดังว่า “เธอ ฉันเห็นกับตาว่าไซเรนดังขึ้น ตอนที่เธอเดินไปถึงประตูพอดี เธอนั่นแหล่ะที่เป็นขโมย”

“อย่าพูดจาเหลวไหลสิ คนเอเชียน่ะจนก็จริง แต่พวกเขาก็มีเกียรติและศักดิ์ศรีนะ” Amy เอามือปิดปากแล้วแอบหัวเราะ

แม้ว่าจะฟังดูแล้วเหมือนว่าเธอกำลังช่วยณิชาอยู่ แต่น้ำเสียงดีใจจากการเห็นคนอื่นกำลังจะมีปัญหานั้น เป็นการบอกว่าณิชาเป็นคนขโมยจริงๆ

ไม่นาน ลูกค้าคนอื่นๆ ต่างก็ถูกค้นตัวเสร็จแล้ว สินค้าทั้งหมดก็ได้รับการชำระเงินแล้ว

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็หยุดอยู่ที่ณิชากันหมด…

“ฉันไม่ใช่ขโมย และไม่ได้ขโมยของด้วย”

ณิชาพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ แล้วหันไปมองที่ไซเรน

“หรือว่าไซเรนจะพัง ไม่ก็ไซเรนจับสัญญาณผิด เพราะฉันสวมสร้อยข้อมืออยู่เส้นหนึ่ง?”

“เป็นไปไม่ได้ ไซเรนของร้านเราจะจับสัญญาณเฉพาะอัญมณีที่อยู่ในร้านนี้เท่านั้น…” พนักงานขายพูดปฏิเสธ “คุณคะ เพื่อพิสูจน์ว่าคุณบริสุทธิ์จริง รบกวนส่งกระเป๋าของคุณมาด้วยค่ะ และไปที่ห้องลองชุดกับพวกเรา เพื่อทำการตรวจสอบอย่างละเอียด”

ณิชากำลังจะพยักหน้าตอบตกลง เธอก็หันไปเห็นว่าซิปของกระเป๋าถูกเปิดอยู่

และในนั้นก็มีแหวนเพชรที่ส่องประกายอยู่วงหนึ่งด้วย…

“…” ณิชาคิดในใจว่าตัวเองนั้นช่างโง่เขลามาก เพราะเธอได้พลาดท่าอีกแล้ว

เธอดึงกระเป๋ากลับเล็กน้อย เพื่อไม่ให้คนอื่นได้เห็นของที่อยู่ในกระเป๋าของเธอ

“เพราะฉันเป็นคนเอเชีย ก็เลยสงสัยว่าฉันเป็นขโมยสินะ? นี่มันเหตุผลอะไรกัน ฉันขอพูดอีกครั้งนะ ว่าฉันไม่ได้ขโมยของ ไปพาผู้จัดการของพวกเธอมา ฉันจะขอดูกล้องวงจรปิด”

พนักงานขายขมวดคิ้ว “ผู้จัดการกำลังไปดูกล้องวงจรปิดและยังไม่กลับมาเลย คุณอย่าบังคับให้เราต้องใช้ความรุนแรงเลย”

“ดูแล้วก็รู้ว่ากลัวถูกจับได้ ก็เลยไม่กล้า เอากระเป๋าให้พวกเธอดู…”

Amyมีความสุขจนตัวเกือบจะลอย

คราวนี้มาดูกันว่าณิชาจะแก้ตัวยังไง

เธอไม่กล้าสร้างเรื่องหรือก่อเรื่องที่บริษัท แต่ตอนนี้พวกเธออยู่ที่ร้านค้าข้างนอก…

ต่อให้เกิดเรื่องกับณิชาจริง Williamก็ไม่สามารถโทษเธอได้

รปภ. สองคนเดินมาทางณิชา ณิชาเริ่มหน้าซีด และกำลังจะหยิบแบล็คการ์ดออกมาเพื่อข่มพวกเธอ แต่ผู้จัดการก็กลับมาก่อน