กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 306

“ณิชาเป็นคนมีอิสระ จะไปไหนก็ได้ คุณเวธัส คุณหยุดกวนเธอได้แล้ว ข้างนอกนี่ยังมีพวกมาโซคิสม์อีกมากมาย ที่คุณสามารถใช้เงินซื้อได้ตามสะดวก……”

มันเป็นเรื่องยากสำหรับอลิสาที่จะเชื่อมโยงใบหน้าที่หล่อเหลานี้กับความซาดิสม์เข้าด้วยกัน แต่ว่าพอเห็นท่าทางที่โกรธเกรี้ยวของเขาในตอนนี้ เธอก็ตอบไปอย่างกล้าหาญเหมือนกัน

“มาโซคิสม์งั้นเหรอ? ”เวธัสขมวดคิ้ว

อลิสานึกถึงคำพูดของเด็กน้อยทั้งสองคนนั้น ก็เลยถามกลับอย่างมั่นใจว่า “คุณไม่ใช่ซาดิสม์อย่างนั้นเหรอ? ”

เวธัส：“……”

สามแม่ลูกนินทาเขาแบบนี้ลับหลังอย่างนั้นเหรอ？！

……

ในโรงแรม

หลังจากวุ่นวายมาทั้งวัน ณิชาก็สั่งอาหารชุดใหญ่มา

สามแม่ลูกกินกันอย่างมีความสุขมาก

ในห้องมีฮีตเตอร์ ปัณณ์ก็เลยถอดเสื้อคลุมและกางเกงขายาวของตัวเองออก เขานอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงโดยสวมใส่เพียงแค่กางเกงขาสั้นลายเป็ดน้อยที่น่ารัก แล้วก็บีบไหล่แบบเอวให้ณิชา

“หม่ามี๊ ปีศาจกษัตริย์นอกใจหม่ามี๊ พวกเขาไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว”

ปัณณ์ปวดใจและรู้สึกโกรธแทนณิชา

ตอนที่จับนิ้วมือของเธอมาจะจุ๊บนั้น ก็เห็นว่าแหวนนั้นมันหายไปแล้ว

แล้วก็เห็นใต้ตาของณิชานั้นค่อนข้างคล้ำ แสดงว่าไม่ได้พักผ่อนเต็มที่เท่าไหร่นัก

เขาก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาในทันที

ปีศาจกษัตริย์คนเลว เขาอุตส่าห์ยกหม่ามี๊ให้ แต่กลับไม่เห็นค่า！

จะไม่มีการให้โอกาสเขาอีกต่อไปแล้ว！

อรัลกัดริมฝีปากล่างเบาๆ “ขอโทษนะครับหม่ามี๊ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้เล่าให้หม่ามี๊ฟังเกี่ยวกับเรื่องของพ่อและน้ากันญ่า……”

เขาชะงักไปครู่หนึ่ง และรีบพูดเสริมว่า “แต่พ่อบอกว่า เขากับน้ากันญ่าไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“ปีศาจกษัตริย์พูดอะไรก็เชื่ออย่างนั้นได้งั้นเหรอ? ”ปัณณ์ดูไม่เห็นด้วย “ผู้ชายที่นอกใจก็เหมือนหนังสือที่วางอยู่บนชั้นนั่นแหละ นายไม่มีทางรู้เลยว่าเขาถูกใครกี่คนจับมาแล้วบ้าง น่ารังเกียจจริงๆ เลย”

แต่ไหนแต่ไรมาอรัลไม่ค่อยเถียงปัณณ์เท่าไหร่ นี่คือท่าทางของคนเป็นพี่ชาย

และมันก็เป็นเพราะนิสัยตั้งแต่เด็กของเขาด้วย……

แต่ว่าตอนนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะยืนหยัดข้างเวธัส “ปัณณ์ ทำไมนายถึงอยากให้พ่อกับหม่ามี๊แยกกันมากเลยล่ะ? ”

“ฉันเคารพการตัดสินใจของหม่ามี๊ การนอกใจเพียงแค่ครั้งเดียวมันก็เหมือนนอกใจไปแล้วร้อยครั้งนะ” ปัณณ์ก้มตัวแล้วมุดเข้าไปในอ้อมแขนของณิชา “แค่หม่ามี๊มีปัณณ์ก็พอแล้ว……”

อรัลขมวดคิ้วเข้าหากัน จิตใต้สำนึกของเขายังคงยึดมั่นเชื่อในพ่อของเขาอยู่ดี

ถึงแม้ว่าพ่อของเขาจะนิสัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็ตาม

แต่ว่าเขาไม่ใช่คนโกหก

ทำก็คือทำ เขาไม่เคยขาดความรับผิดชอบหรือความมุ่งมั่นเลย

“พอแล้ว พี่น้องกันไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว”ณิชาแตะจมูกของเด็กน้อยทั้งสองคน พยายามจะพูดให้น้ำเสียงของตัวเองดูสบายๆ มากที่สุด “โลกของผู้ใหญ่มันซับซ้อนมาก พวกลูกเป็นแค่ก้อนขนมปังเล็กๆ ของแม่ก็พอแล้วล่ะ”

อรัลทำปากมุ่ย แล้วก็ยื่นมือไปลูบท้องของณิชา “ผมไม่อยากให้น้องชายหรือน้องสาวของผมเกิดมาแล้วผิดพลาดเหมือนกับผมและปัณณ์”

พอปัณณ์ได้ยินดังนั้นก็ก้มหน้าลงในทันที

ใช่สิ ในท้องของหม่ามี๊ยังมีเด็กน้อยอยู่อีกคนหนึ่งนี่หน่า……

แค่เลี้ยงพวกเขาสองคนก็เหนื่อยมากแล้ว

จะเอาเปรียบปีศาจกษัตริย์อย่างเสียเปล่าแบบนี้ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวเขาจะหาโอกาสกลับไปที่ปราสาทแล้วขนของออกมาเพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูของเด็กน้อย

ณิชากระแอม แล้วก็รู้สึกได้ว่าหัวข้อนี้มันจริงจังเกินไป

“ปัณณ์ อรัล ความจริงหม่ามี๊ไม่ได้ท้อง และก็ไม่ได้มีเด็กน้อยด้วย ตอนนั้นพ่อของพวกลูกเข้าใจผิดไปเอง”

“……wow？”ปัณณ์กระโดดขึ้นมาจากเตียงทันที “จริงเหรอครับ? ”

อรัล：“ไม่ได้หลอกพวกเราใช่ไหม？”

“ไม่ได้หลอกจริงๆ ”ณิชาพยักหน้าอย่างจริงจังมาก เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้ท้อง เธอลุกขึ้นยืนและแสดงท่าบัลเลต์ที่ทำได้ยากโชว์อีกด้วย

เด็กน้อยทั้งสองคนมองหน้ากัน แล้วก็คิดว่าอยาจะคิดบัญชีกับเวธัสเสียจริงเลย

โทษทุกคนที่ทำให้พวกเขาเข้าใจผิด！

หลังจากเด็กแฝดทั้งสองคนอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็แบ่งกันนอนลงฝั่งซ้ายและขวา