“ผมไม่วางใจ กังวลว่าคุณเวธัสจะมีโรคแทรกซ้อนที่ยังตรวจหาไม่เจอในร่างกาย ดังนั้นจึงมาดูหน่อยครับ” คุณหมอขยับแว่นที่อยู่บนสันจมูก ในมือยังถือประวัติคนไข้ของเวธัสเอาไว้ สีหน้าแววตาค่อนข้างวิตกกังวล
เมื่อบอดี้การ์ดได้ยินคำพูดนี้ และจะกล้าไปขวางมั้ยล่ะ?
แต่ตอนชำเลืองมองบุรุษพยาบาลที่อยู่ด้านข้างคุณหมอโรเบิร์ต พลันขมวดคิ้วไว้แน่น
“บุรุษพยาบาลท่านนี้หน้าไม่คุ้นเลยครับ? คุณช่วยถอดหน้ากากให้พวกเราดูหน่อยครับ” บอดี้การ์ดตักเตือนตามสมควร
เตชินท์ใส่หน้ากากอนามัยสีดำ ใส่ชุดกาวน์สีขาวตัวใหญ่ และไม่มีการคัดค้านอย่างอื่น และจัดการถอดหน้ากากอนามัยออกทันที
บอดี้การ์ดไม่เคยเห็นเตชินท์มาก่อนจริงๆ ทั้งสองคนสบตากัน
“คนนี้เป็นญาติผมเอง เพิ่งมาฝึกหัดที่โรงพยาบาลได้ไม่กี่วันนี้เอง ดังนั้น วันนี้จึงพาเขามาให้พวกคุณรู้จักหน้าคร่าตาครับ” คุณหมอโรเบิร์ตกังวลว่าบอดี้การ์ดจะเรียกคนมาเยอะขึ้น จึงยิ้มให้เป็นการอธิบายทันควัน
“แบบนี้นี่เอง...งั้นได้ครับ พวกคุณเข้าไปเถอะครับ”
บอดี้การ์ดออกตัวผลักประตูห้องพักผู้ป่วยแทนคุณหมอโรเบิร์ต เตชินท์เดินเข้าห้องพร้อมกับคุณหมอโรเบิร์ต
การตกแต่งห้องชุดVIPขนาดใหญ่แท้จริงแล้วเรียบง่ายมาก ห้องกว้างขวางมาก
หน้าต่างกระจกใสจรดพื้นไม่ได้รูดผ้าม่านปิด แสงแดดสาดส่องเข้ามาด้านใน อบอวลด้วยความอบอุ่น
ขณะนั้น ภายในห้องพักผู้ป่วยมีบุรุษพยาบาลคอยเฝ้าอยู่ข้างเตียงของเวธัส และกำลังเพ่งมองขวดน้ำเกลือของเขา เพื่อเป็นการเตรียมเวลาเปลี่ยนขวดตลอดเวลา
ในเวลาเดียวกัน หากเวธัสมีความเปลี่ยนแปลงหรือจะฟื้นขึ้นมาก็ตาม เขามีหน้าที่รับผิดชอบที่จะแจ้งบุคลากรทางการแพทย์ทันที
เมื่อเห็นคุณหมอโรเบิร์ตเดินเข้ามาด้วยกันสองคน บุรุษพยาบาลลุกขึ้น พลันชี้ไปที่เวธัส เพื่อเป็นการแสดงว่าตนเองไม่ได้เกียจคร้าน พลันรีบพูดทันควัน “คุณเวธัสยังไม่ฟื้นครับ”
“อืม คุณช่วยผมวัดไข้ให้ผมที ผมจะตรวจอาการคนไข้”
คุณหมอโรเบิร์ตยื่นปรอทให้บุรุษพยาบาลด้วยสีหน้าเดิม
บุรุษพยาบาลไม่ได้คิดอะไรมาก พลันรับปรอทมาอย่างระแวดระวัง และเริ่มวัดอุณหภูมิของเวธัสทันที
โรเบิร์ตชะเง้อมองเตชินท์ด้วยความวิตกกังวล...
เขาได้ทำธุระของตนเองเสร็จสิ้นแล้ว
เตชินท์ไม่มองโรเบิร์ตซ้ำอีกครั้ง แต่ฉวยจังหวะตอนที่บุรุษพยาบาลไม่ทันสังเกต และแอบหยิบสลิ้งเข็มฉีดยาออกมาจากกระเป๋าหนึ่งอัน
เขาฉีดของเหลวใสจากสลิ้งเข็มฉีดยาเข้าสู่ขวดน้ำเกลือ อย่างเงียบเชียบไร้ความเคลื่อนไหว
ติ๋ง ติ๋ง หยดลงขวด
ตรงตำแหน่งปรับการหยดระหว่างสายน้ำเกลือและขวดน้ำเกลือผสมยาพิษไร้สีไร้กลิ่นอย่างรวดเร็ว
เตชินท์จ้องมองน้ำเกลือเหล่านั้นที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเวธัสที่ไร้สติ จนยกมุมปากด้วยรอยยิ้มสยดสยองภายใต้หน้ากากอนามัย
เวธัส รอจนแกตาย อย่าโทษฉันก็พอ
ถ้าจะโทษก็โทษที่แกไม่ควรหลอกล่อญ่า!
คุณหมอโรเบิร์ตไม่รู้ว่าเตชินท์ฉีดยาอะไรให้กับเวธัส เขาก็ไม่กล้าถามมาก ได้แต่แสร้งทำเป็นไม่รู้
บุรุษพยาบาลก้มหลังแนบชิดเวธัส เพื่อวัดอุณหภูมิอย่างระแวดระวัง จึงไม่ได้สังเกตพฤติกรรมทั้งสองคนที่อยู่ด้านหลังกำลังทำอะไรอยู่
เตชินท์นึกเอาเองว่าทำเรื่องทั้งหมดอย่างไร้ข้อบกพร่อง...
แต่กลับไม่รู้ว่า ก่อนหน้าที่ณิชาจะเดินไปซ่อนตัวได้เปิดโทรศัพท์เพื่อเปิดบันทึกวิดิโอตรงกระถางดอกไม้ที่อยู่ตรงข้าม และจัดการอัดคลิปการกระทำอันชั่วร้ายของเขาไว้ทั้งหมดอย่างชัดเจน!
เมื่อทำเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้ว เตชินท์กับโรเบิร์ตรีบเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว
ตอนที่เวธัสเสียชีวิตจากพิษร้าย พวกเราไม่สามารถอยู่ในที่เกิดเหตุในเวลานั้นได้
รอทุกอย่างกลับมาเงียบสงบ เตชินท์รีบไปรวมตัวกับกันญ่าทันควัน
ตามแผนที่สัญญากันไว้แล้ว กันญ่าน่าจะซื้อตัวพนักงานห้องวงจรปิดไว้แล้ว เวธัส
แต่ยังมีอันตรายอยู่อีกสองอย่างในเวลานี้ นั่นคือคุณหมอโรเบิร์ตและบอดี้การ์ดอีกสองคน
ณ ขณะนี้เตชินท์กับกันญ่าไม่ได้คำนึงถึงสิ่งใดมากนัก จึงต้องการจะเจอหน้าณิชาก่อน หลังจากเจรจากันแล้วค่อยฆ่าปิดปากในตอนหลัง...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊