กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 330

ท่านประเสริฐชำเลืองมองกันญ่าที่นอนเป็นอัมพาตและกรีดร้องอย่างโหยหวนอยู่ที่พื้น สีหน้าเปลี่ยนทันที พลันออกคำสั่งกำชับลุงพรทันควัน

“เร็วเข้า ส่งหนูญ่าไปแผนกสูตินรีเวชเร็ว...”

เขาพูด พร้อมทั้งถลึงตาใส่เวธัสอย่างโหดเหี้ยม

“หัวใจของแกมันคงโดนหมากินไปแล้วจริงๆ หนูญ่าเขาตั้งท้องลูกของแกอยู่ แล้วแกทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง? เพราะยัยณิชาผู้หญิงคนนี้ยุให้แกทำแบบนี้ใช่มั้ย?”

เพราะเขากลับไม่รู้ว่าเวธัสฟื้นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่

ถ้าไม่ใช่บอดี้การ์ดพูดว่าเห็นเอกเข็นเวธัสมุ่งหน้ามายังดาดฟ้า ตอนนี้เขาก็คงเป็นกบอยู่แต่ในกะลาถูกปิดหูปิดตาอยู่ตลอด

ในใจท่านประเสริฐมั่นใจเต็มร้อยว่านี่ต้องเป็นความผิดของณิชาอย่างแน่นอน

เวธัสเห็นลักษณะหอบหายใจติดขัดของท่านประเสริฐ คล้ายว่าวินาทีต่อไปจะเป็นลมเพราะหายใจถี่ไม่ทั่วท้อง เขาไม่ได้อธิบายอะไรให้มากความ พลันนำคลิปวิดีโอที่ณิชาได้ถ่ายเอาไว้ยื่นให้แก่ท่านประเสริฐ

ท่านประเสริฐเปิดคลิปที่อยู่ในโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกอย่างสงสัย พลันชำเลืองมองอย่างรีบร้อนอยู่หลายครั้ง...

“นี่มัน...”

“มีคนต้องการเอาชีวิตผม ผมเลยวางกับดักพวกเขาเอาไว้ ฆาตกรที่แท้จริงก็คือหลานสะใภ้ที่คุณคอยพร่ำพูดออกมาจากปาก อ้อ ใช่สิ ลืมบอกคุณปู่ไป เด็กในท้องของเธอเป็นลูกหลานตระกูลรังสิกุล ผมไม่เคยแตะต้องเธอเลยสักครั้ง”

ข่าวร้ายที่เกิดขึ้นไล่ตามกันมาติด จนทำให้บริเวณด้านหน้าของท่านประเสริฐมืดสนิท พลันหงายหลังทันที

ลุงพรไม่สนใจจะประคองกันญ่าสักนิด พลันรีบประคองท่านประเสริฐเอาไว้ทันควัน

“นายท่านครับ? นายท่านครับท่านเป็นอะไรไปไม่ได้นะครับ!”

นายท่านตระกูลสนธิไชยชะเง้อมองกันญ่าที่กองอยู่ที่พื้นอย่างเจ็บปวดทรมานที่สุด “แกกล้าร่วมมือกับคนนอกทำเรื่องพรรค์นี้! เสียแรงที่ฉันอุตส่าห์คิดว่าแกเป็นหลานสะใภ้มาโดยตลอด!”

“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ...” กันญ่าโดนสายตารังเกียจของท่านประเสริฐถลึงตาใส่ เพราะหวาดกลัวว่าคนที่คอยให้ท้ายเธอเพียงคนเดียวพลิกหน้าไปแล้ว จึงรีบอธิบายอย่างสุดชีวิต “หนูตั้งท้องเลือดเนื้อเชื้อไขของธัสค่ะ เขาต้องการอยู่กับณิชา จึงจงใจใส่ร้ายหนู เตชินท์เป็นคนวางยาธัส...เพราะว่าเขารักแรงเกลียดแรง จึงอยากทำลายความรักของหนูค่ะ...”

เสียงของเธอติดๆ ขัดๆ เล็กน้อย ราวกับไร้เรี่ยวแรง

ร่างกายเตชินท์แข็งทื่อมากกว่าเดิม