ณิชามองลูกน้อยสองคนที่กำลังหลับลึกเลย จากนั้นก็หันมาดุเวธัสว่า “เธอก็เป็นน้องสาวคุณเหมือนกันไม่ใช่หรือไง?”
“น้องสาวของฉันในตระกูลสนธิไชยแม้มีไม่ถึงร้อยคน แต่ก็มีประมาณ 60-70 คนได้ เธอคิดดูสิว่าฉันเคยช่วยพวกนั้นบ้างไหม?” เวธัสยกมุมปากขึ้น และยิ้มออกมาอย่างร้าย ๆ ดูแล้วเหมือนเป็นปีศาจกระชากวิญญาณเลย
ณิชาเลียปากเบา ๆ ทำให้ริมฝีปากเงาวับ
“คุณอยากให้ฉันตอบแทนยังไง?”
ลูกกระเดือกของเวธัสขยับขึ้นลง เขาพยายามห้ามใจไม่ให้ตัวเองบุ่มบ่าม ก่อนเคาะที่กระจกกั้นคนขับ
คนขับรถที่อยู่ด้านหน้าเปิดกระจกกั้นออก และได้ยินเพียงเสียงแหบแห้งของเวธัสที่ดูรีบร้อนและทนไม่ไหวแล้วดังมาจากที่นั่งแถวหลัง
“ขับให้เร็วกว่านี้หน่อย”
ณิชาเอามือปิดหน้า และไม่กล้าคิดถึงสีหน้าของคนขับรถในตอนนี้เลย
“คุณทำภาพลักษณ์ของฉันเสียหายหมด……”
……
ผ่านไปไม่นาน ก็มาถึงวันจันทร์แล้ว
สิดากลัวว่าถ้าให้ก้อยไปที่สนธิไชยกรุ๊ปคนเดียว เธอจะไม่กล้า สิดาจึงแอบโทรหาณิชา บอกให้ณิชาไปส่งก้อย
ณิชาเองที่ยังไม่ได้รับการตอบกลับจากกองทัพ และคนในบริษัทต่างก็รอดูความอับอายของเธออยู่ เธอจึงตอบตกลงสิดา
เวธัสฝากก้อยให้ทำงานกับโทนี่ และให้เธอทำตามคำสั่งของโทนี่
ส่วนเรื่องประวัติของเธอ โทนี่ก็จะพยายามพูดถึงให้น้อยที่สุด เพื่อที่พวกขี้อิจฉาจะได้ไม่ต้องมาคาดเดาต่าง ๆ นานา
ชุดที่ก้อยใส่วันนี้ ณิชาก็เป็นคนเลือกให้เอง
ตอนที่ก้อยเห็นณิชารูดบัตรซื้อเสื้อผ้า เธอไม่รู้สึกเสียดายเลยสักนิด เพราะนี่คือสิ่งที่พวกคนตระกูลสถานนท์ติดค้างเธอ
พอณิชาส่งก้อยแล้ว ณิชาก็ได้เจอกับณมนที่หน้าตึกบริษัทสนธิไชยกรุ๊ป
หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน ทำให้ณมนแอบทำตัวไม่ค่อยถูก จากนั้นก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วเดินจากไปทันที
ณิชาเองก็เดินสวนกับเธออย่างไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ราวกับว่าทั้งคู่เป็นคนแปลกหน้า
เรื่องในอดีตได้ผ่านไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันหายไปเถอะ
ณิชาเองก็เพิ่งมารู้ทีหลัง ว่าณมนเป็นนักศึกษายากจนที่เวธัสให้เงินทุนห้องหนังสืออยู่เป็นประจำ ในตอนแรก เป็นเพราะเธอมีหลายข้อที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานการรับเข้าทำงาน จึงถูกบริษัทปฏิเสธซ้ำ ๆ
เวธัสไปเห็นไฟล์ของเธอจากเอกสารประวัติผู้สมัครงานโดยบังเอิญ ถึงสั่งให้ฝ่ายบุคคลรับเธอเข้าทำงาน……
ได้ยินว่าตอนนี้เธอได้เป็นนักออกแบบในแผนกออกแบบอย่างเป็นทางการแล้วด้วย
แต่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับณิชาแล้ว
ในเวลาเดียวกันนี้ กองทัพพินิจพิจารณาอยู่นานหลายวัน และได้ไปปรึกษากับเพื่อนร่วมงานหลายคน สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะนำข้อเสนอแนะของณิชาไปบอกชลิดา คุณหนูใหญ่ของตระกูลรังสิกุล
ปกติแล้วชลิดาไม่ค่อยเข้าบริษัท ถ้ามาก็อยู่ในห้องทำงานประมาณชั่วโมงสองชั่วโมงเท่านั้น
แต่ก็ไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจของเธอเลย เพราะชลิดาคนนี้แตกต่างจากคนอื่น เธอสวยงามดึงดูดคนมากมาย และคิดว่าตัวเองสวยจึงมีสิทธิ์ทำตามใจตัวเอง มีชายนับไม่ถ้วนที่แวะเวียนมาขายขนมจีบให้กับเธอ
รวมถึงDS Groupด้วย มีผู้บริหารระดับสูงที่เป็นผู้ชายหลายคนคิดว่าจะเป็นเกียรติมากเมื่อได้ร่วมรับประทานอาหารกับเธอ
และมีแม้กระทั่งข่าวลือที่ว่า เมื่อ 2 ปีก่อน เศรษฐีคนหนึ่งยอมทิ้งลูกเมียเพื่อชลิดา สรุปก็โดนชลิดาเทในวันที่เขาเซ็นหย่ากับเมียทันที
เศรษฐีคนนั้นเสียใจมากจึงไปกระโดดน้ำตาย แต่รอดมาได้
ผู้อาวุโสของตระกูลโมโหมาก จึงสั่งห้ามไม่ให้ชลิดาออกไปไหน ผ่านไปครึ่งเดือนแล้ว ชลิดายังคงเป็นคุณหนูตระกูลรังสิกุลที่ชื่อเสียงเลื่องลือเหมือนเดิม
พอได้รับข้อความจากกองทัพ ในหน้างดงามหยดย้อยของชลิดาเริ่มแสดงสีหน้าสนุกขึ้นมา นิ้วเรียวยาวของเธอคล้องพวงกุญแจรถเฟอรารี่ไว้ แล้วขับไปยังออฟฟิศของดนัยทันที
ดนัยก็ทำงานในสนธิไชยกรุ๊ปเหมือนกัน แต่ไม่ได้อยู่ในบอร์ดผู้บริหาร เป็นเพียงบริษัทเทคโนโลยีในเครือเท่านั้น
เขาต้องทำผลงานให้ดีกว่าบริษัทคู่แข่ง จึงจะมีสิทธิ์ร่วมนั่งเก้าอี้ผู้บริหารได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊
ตอน571-670หายไปไหนคะ ต้องทำไงถึงจะอ่านตอนที่ขาดไปได้...