กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 499

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นเวธัสที่นำเลือดของพวกเขาไปทดสอบล่วงหน้า

เวธัสยังกังวลว่าเขาจะนำไวรัสเข้าสู่ร่างกายพวกเขา...

การรับรู้นี้ทำให้ขาของณิชาอ่อนระทวย มันเหมือนมีสายฟ้าฟาดลงมา!

“ผ่านการทดสอบแล้ว ต้องทดสอบอีกครั้งหรือไม่” หมอถามด้วยความสงสัย

มีการเจาะเลือดจำนวนมาก น่าทำการทดสอบหลายๆ ครั้ง หากเลือดถูกเจาะอีกครั้ง เกรงว่าเจ้าตัวเล็กจะทนไม่ไหว

ศิริจันทร์ตัดสินใจแทนณิชา ให้หมอกลับไปในช่วงเวลานั้น จากนั้นจึงตัดสินใจหลังจากเห็นผลของเวธัส

“อย่าคิดถึงเรื่องแย่ๆ เลย บางทีเด็กน้อยสองคนอาจจะโชคดี” ศิริจันทร์ปลอบใจอย่างจริงจัง

ณิชาสำลักและพยักหน้า เธอแทบรอไม่ไหวที่จะโทรหาเวธัส เธออยากทราบผลการทดสอบของเขา จนโทรติด มือของเธอยังคงสั่น เธอก็รู้สึกหวาดกลัวมาก เธอเป็นแม่ เธอถึงเข้าใจว่าลูกป่วยมันทรมานแค่ไหน

ในอีกด้านหนึ่ง เวธัสเพิ่งขับรถกลับไปที่บ้าน เมื่อเขาพบว่าณิชาเอาลูกสองคนไปแล้ว

ก่อนที่เขาจะถามเหตุผล เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากณิชา

เขาจึงรับทันที ดังนั้นเขาจึงไม่สังเกตเห็นท่าทางลังเลของประเสริฐ เขาตรงไปที่สวนดอกไม้ด้านข้างแล้วรับสาย น้ำเสียงของเขานุ่มนวลและผ่อนคลายมาก “ผมบอกแล้วว่าจะส่งคุณกลับตอนบ่าย ทำไมคุณไม่รอผมและกลับไปก่อน”

เมื่อได้ยินคำถามที่ไม่ใส่ใจของเขา ณิชาก็กัดฟันแน่นในทันใด “ปัณณ์และอรัลมีรูเข็มที่แขน คุณได้เจาะเลือดเพื่อทดสอบไหม?”

เวธัสและณิชาอยู่ด้วยกันมานานแล้ว แน่นอนว่าเขาสามารถได้ยินเสียงสำลักในคำพูดของเธอ

เขาเหลือบมองที่ประเสริฐ ซึ่งนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เขาถอนหายใจและเขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในใจ

“คุณรู้อะไรมา?”

“ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว” ณิชาปิดหน้าอย่างประหม่า หัวใจเต้นแรงราวกับกำลังจะหลุดออกจากร่างกายของเธอ “ความจริงที่ว่าคุณเป็นเชื้อสายคนเดียวเพราะว่าตระกูลสนธิไชยมีโรคทางพันธุกรรม! แล้วผลการทดสอบล่ะ ออกมาหรือยัง ปัณณ์และอรัลเป็นพาหะของไวรัสในร่างกายของพวกเขาหรือไม่?”

ใบหน้าของเวธัสมืดมนยิ่งขึ้นและเขาเหลือบมองประเสริฐอย่างเย็นชา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นคนบอกณิชา

ประเสริฐสังเกตเห็นการจ้องมองที่ไร้ความปราณีของเวธัส เขาหันหน้าหนีอย่างไม่สบายใจ และเรียกลุงพรช่วยพาเขาไปชั้นบน

เมื่อไม่มีเด็กสองคน จู่ๆ บ้านก็เงียบ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่แค่หนึ่งวันหนึ่งคืน เขาก็คุ้นเคยกับการปรากฏตัวของพวกเขาแล้ว เมื่อเขาขึ้นไปชั้นบน เขาดูเหงาและโดดเดี่ยวมาก

“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ผมจะไปหาคุณ” เวธัสกล่าวโดยไม่ลังเลด้วยใบหน้าที่ดูน่ากลัว

……

คฤหาสน์ตระกูลรุ่งโรจน์ เวธัสมาถึงตอนเที่ยง

ณิชาดึงเขาไปที่บริเวณคฤหาสน์ เธอจับชายเสื้อของเขาอย่างประหม่าและถามอย่างกังวลว่า “ผลการทดสอบเป็นยังไงบ้าง...”

เวธัสขมวดคิ้วเล็กน้อยและรู้ว่าเธอจะอารมณ์เสียเมื่อได้รู้ความจริง ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เธอกังวลเรื่องความปลอดภัยของลูกทั้งสอง ในสายตาของเธอ นั่นคือสิ่งสำคัญ!

“อย่ากังวลไป กณิศยังคงทำการวิเคราะห์และผลลัพธ์อาจออกมาพรุ่งนี้ไม่ก็มะรืน”

“คุณโกหก!” ณิชากลัวว่าเขาโกหก เธอจึงกัดปากของเธอแล้วพูดว่า “ตอนที่อยู่ในบ้าน ปู่คุณบอกว่าคุณออกไปเอาของในตอนเช้า คุณไปเอารายงานใช่ไหม ขอร้องล่ะ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร อย่าปิดบังฉัน...”