กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 63

เวธัสไม่อยู่บ้าน ในฐานะที่เขาเป็นพ่อบ้าน ถ้าคุณหนูบังเอิญล้มจนบาดเจ็บแต่เขากลับไม่รู้...

พอคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ยกมือขึ้นและผลักประตูเปิดห้อง

เด็กน้อยนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ สีหน้าดูจริงจังมาก

ต้องบอกเลยว่าที่นี่มีหนังสือหลายเล่มที่เขาอยากอ่านแต่ไม่มีเงินซื้อ ปัณณ์กำลังอ่านด้วยความเพลิดเพลิน ต้องตกใจกับเสียงประตูที่ถูกผลักเข้ามาอย่างแรง แล้วเงยหน้าขึ้น ...

“ลุงชัยผมตกใจหมดเลย” ปากที่อ้าจนกว้างของเขาค่อยๆ ทำปากจู๋อย่างไม่พอใจ

“โธ่ คุณหนูคนดีของผม คุณหนูไม่เป็นไรใช่ไหมครับ คุณเวธัสบอกว่าคุณหนูขาหัก ผมตกใจมาก” ลุงชัยมองสำรวจอย่างระมัดระวัง และยืนยันว่าไม่มีตรงไหนแตกหัก หัวใจที่ถูกบีบคั้นก็กลับมาเป็นปกติ

แต่พอคิดจะรายงานให้เวธัสได้ฟัง แล้วพบว่าการสื่อสารถูกตัดไปแล้ว!

……

เวธัสกดวางสาย ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาบึ้งตึงจนไม่สามารถอธิบายได้อีกต่อไป

เขาขมวดคิ้วย่นเล็กน้อย

เขาตามใจอรัลมากเกินไปหรือเปล่า หรือเขาละเลยที่จะสั่งสอนไป?

การโกหก การแอบหนี และการอาละวาดที่โรงพัก ในวันนี้ยังกล้าส่งข้อความมาหลอกเขาตามใจชอบอีก

ดูเหมือนว่าการลงโทษเขาไม่เพียงแต่ล้มเหลว แต่ยังกระตุ้นให้เขาดื้อรั้นมากขึ้นอีกด้วย

เวธัสเป็นพ่อคนครั้งแรก ถึงแม้เขาจะไม่ได้อ่อนโยนกับอรัลมากนัก แต่เขามีหน้าที่ต้องชี้นำให้เขาเดินไปในทางที่ถูกต้อง...

เขาหันหลังกลับแล้วเดินไปที่ชั้นบนสุดของโรงพยาบาลแทน

จุดประสงค์ของการมาโรงพยาบาลในครั้งนี้ ก็เพื่อมารับผลการตรวจดีเอ็นเอของเขากับ “อรัล”

เมื่อตะกี้เพิ่งเดินออกจากร้านอาหารได้ไม่นาน ก็ได้รับข่าวจากทางโรงพยาบาล ว่าผลการตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว บังเอิญเป็นทางเดียวกันพอดี เขาก็เลยจะมารับผลตรวจด้วยเลย ตอนที่ผอ.โรงพยาบาลรู้ว่าเวธัสกำลังจะมา เขาก็ยืนรออยู่ที่ทางเข้าลิฟต์ล่วงหน้าแล้ว