กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 64

นิสัยเปลี่ยนแปลง สามารถเข้าใจว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจของเด็ก

แต่เรื่องรสชาติอาหาร...

เขามักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติไป แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าผิดปกติตรงไหน

พอชาลีได้ยินคำพูดดังกล่าว เขาก็นิ่งคิดอยู่สักพัก แล้วใช้มือข้างหนึ่งลูบคางอย่างจริงจัง “หรือว่า จะเป็นเพราะคุณณิชาชอบอาหารรสเผ็ด ดังนั้นเขาก็เลยพยายามฝึกฝนที่จะกินอาหารรสเผ็ดด้วย?”

“……”

ชาลีให้ผลการวิเคราะห์ที่สมเหตุสมผลที่สุดออกมา “ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ มีงานวิจัยที่บอกไว้ว่าถ้าคนสองคนใช้ชีวิตด้วยกันเป็นเวลานาน นิสัยและรสนิยมของคนสองคนจะค่อยๆ เหมือนกันมากขึ้น และหนูอรัลก็ชอบคุณณิชามากด้วย บางทีอาจจะพยายามเข้าใกล้เธอโดยไม่รู้ตัวก็ได้?”

เวธัสหลับตาลง “กันญ่าไม่ดีกว่าเหรอ?”

ณิชามีอะไรน่าดึงดูดเขากันแน่?

“ในโลกใบนี้มีดอกไม้ที่งดงามนับร้อยนับพัน นายชอบเพียงดอกการ์ดิเนีย ไม่ได้หมายความว่าดอกชนิดอื่นจะไม่ดีพอ แต่ดอกไม้แต่ละชนิดก็มีความเฉพาะของมัน เพราะเหตุผลเดียวกันอาจไม่ใช่ว่ากันญ่าไม่ดีพอ แต่มีแต่ณิชาที่ทำให้เขารู้สึกปลอดภัย”

เด็กเล็กขนาดนั้น เขาต้องการแม่ และต้องการความรู้สึกปลอดภัย

เวธัสสามารถให้แขนอันกว้างขวางปกป้องและดูแลเขาได้ แต่ไม่สามารถให้ความอ่อนโยนกับเขาได้...

ส่วนณิชาที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ สามารถชดเชยการขาดความรักของแม่ของเขาไป

หลังจากที่ชาลีพูดไปแล้วไม่เห็นเวธัสตอบกลับ นัยน์ตาโตสองชั้น ปลายเรียวยาวของเขาก็หรี่ตาขี้เล่นมองมา “ช่างเถอะ ถ้านายคิดไม่ตก ก็อย่าไปคิดเรื่องนี้ ไปดื่มกันดีกว่า”

พอมาถึงอิมพิเรียลคลับ เวธัสก็พูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ชาลีหลุดหัวเราะออกมา

“ดังนั้นนายหมายความว่ากันญ่าไม่เคยให้กำเนิดลูก อรัลก็เลยไม่ชอบเธอเหรอ?”

ชาลีหัวเราะจนกุมหน้าท้อง

เวธัสมองเขาด้วยแววตาเย็นชา ในสมองมีความคิดนับไม่ถ้วนปะปนกันไปหมด

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทุกครั้งที่เขาอยู่กับณิชา เขามักจะเกิดภาพลวงตา: เขากับณิชาเหมือนจะเคยรู้จักกัน

ผิดกับกันญ่า

ถึงแม้จะหมั้นหมายกันมาสี่ปี เธอมักจะปรากฏตัวให้เขาเห็นเป็นครั้งคราว