การแก้แค้นของจักรพรรดินี นิยาย บท 10

นางเป็นภรรยาของโม่จิงหานและเป็นฮูหยินของจวนจิ่ง นางไม่มีวันยอมให้ชายผู้นี้รังแกนาง!

ในชีวิตที่แล้ว นางติดค้างโม่จิงหานมากเหลือเกิน ในชีวิตนี้ นางเพียงต้องการชดเชยให้เขาเท่านั้น

เนื่องจากเขาหายตัวไปหลายปีแล้วและนางไม่แน่ใจว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ นางจะปกป้องจวนจิ่งเพื่อเขาและเลี้ยงดูเสี่ยวเป้ยให้ดี นางจะทำให้เขาเป็นคนซื่อตรงเหมือนบิดาของเขาเมื่อเขาเติบใหญ่

ซู่จื่อเตือนชายผู้นี้อย่างเย็นชาและไม่อนุญาตให้เขาเข้าใกล้

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้อนรนมาจากนอกลานบ้าน “อู่อิง! อู่อิง! ข่าวร้าย…”

วาจาของเขาหยุดลงกะทันหันเมื่อเขาเห็นฉากที่ใกล้ชิดในบ่อน้ำพุร้อน

อวี้กวนตกตะลึงอยู่กับที่ จ้องมองไปที่คนทั้งคู่ซึ่งเกือบจะเปลือยกายอยู่ในบ่อน้ำพุร้อน และแววตาของเขาก็ส่อแววตกตะลึง

เขามองสิ่งใดอยู่? เขาเห็นคนงามอยู่กับโม่อู่อิงตอนเขาอาบน้ำหรือ?

มันคงเป็นภาพลวงตา!

นับตั้งแต่โม่อู่อิ่งปรากฏการในอาณาจักรวิหคเพลิงเมื่อไม่กี่ปีก่อน เขาไม่เคยมีสตรีคนใดอยู่เคียงข้าง เขาไม่เคยเห็นโม่อู่อิงเข้าหอนางโลมและไม่เคยเห็นเขาหาใครมาร่วมหลับนอน

ดังนั้นเขาจึงเคยสงสัยว่าโม่อู่อิงเป็นพวกตัดแขนเสื้อ!

ทว่าเวลานี้ ดูเหมือนว่าทุกอย่างเป็นภาพลวงตาของเขา ไม่เพียงโม่อู่อิงมิใช่มิชมชอบสตรี เขายังชมชอบคนงามจนน่าตกตะลึงอีกด้วย!

สตรีตรงหน้าเขานี้สมบูรณ์แบบตั้งแต่หัวจรดเท้า

แม้แต่คนงามล่มแผ่นดินก็มิอาจงามไปกว่านี้ได้

ไม่น่าแปลกใจที่โม่อู่อิงจะมองนางอย่างเสน่หา อวี้กวนยืนหยั่งรากอยู่ที่จุดนั้น จิตใจของเขายุ่งเหยิง เขาลืมไปหมดสิ้นแล้วว่าเหตุใดเขาถึงมาหาโม่อู่อิง

เมื่อเห็นว่าสายตาของอวี้กวนอยู่ที่เรือนร่างของซู่จื่อคิ้วของโม่อู่อิงก็ขมวดเล็กน้อย เขาหยิบเสื้อคลุมที่ริมสระน้ำและพาดไปบนร่างของซู่จื่อ จากนั้นเขาก็สวมเสื้อคลุมตัวในแล้วเหินไปยังชายฝั่งโดยเอาแขนโอบเอวของซู่จื่อไว้

เมื่อซู่จือขึ้นฝั่ง สิ่งแรกที่นางทำคือทิ้งเสื้อคลุมของโม่อู่อิง ทั้งนางมิได้ซ่อนความรังเกียจไว้จากสายตาของเขา

ใบหน้าของโม่อู่อิงแข็งทื่อเมื่อแววตาลุ่มลึกวาบผ่านดวงตาของเขา

ผ่านไปหลายปี สตรีนางนี้ยังคงรักษาความเยาว์วัยของนางไว้ได้อย่างไร?