การแต่งงานเป็นเรื่องยากที่จะทำลาย นิยาย บท 3

หลังจากนับอย่างคร่าว ๆ มันก็มากกว่า 5,000 หยวน ดูเหมือนว่าฉันจะได้รับเงินมากมายจากการนอนกับดอกไม้ที่แตกสลายอย่างฉัน

ฉันมองนามบัตรอีกครั้งพร้อมกับหัวเราะแห้งๆ ด้านหน้า มีตัวอักษรขนาดใหญ่สามตัวที่แกะสลักเลียนแบบราชวงศ์ซ่ง ชื่อ Duan Yuancheng และด้านหลังเป็นหมายเลขโทรศัพท์ที่มีเลข 8 หกตัว

นี่คือชื่อของเขา มันช่างคล้ายกับเขามาก เมฆดำช่างเข้ากันกับฟ้าร้อง และสัมผัสได้ถึงความดุร้ายในความมืด

ภาพในหัวทำให้ฉันสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ฉันลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เก็บสิ่งเหล่านี้กลับเข้ากระเป๋า และในขณะเดียวกันก็ภาวนาอย่าให้ป้าหลิวเล่าเรื่องของฉันให้ฉันฟัง

เจอร้านฟาสต์ฟู้ดข้างทาง อิ่มท้องเลย จิตใจและร่างกายดีขึ้นมาก ก้าวต่อไปคือ หางานทำ

แม้ว่า Gu Sixing จะไม่ต้องการหย่าร้าง แต่ฉันจะไม่ใช้ชีวิตร่วมกับเขา การแต่งงานที่ไร้ศักดิ์ศรี แม้ว่าจะถูกบังคับ ก็ไม่มีความสุข มันเหมือนชามข้าวที่เต็มไปด้วยแมลงวัน แม้แต่ ถ้าคุณกลืนเข้าไป คุณจะไม่หยุดอาการคลื่นไส้

บางทีสิ่งที่ป้าหลิวพูดก็ถูก ผู้คนต้องพึ่งพาตัวเองเสมอ ไม่มีใครหาเงินได้มากกว่าและใช้มันแบบสบาย ๆ ฉันแน่ใจว่าถ้าเราหย่ากันจริง ๆ มันเป็นไปไม่ได้ที่ Gu Sixing จะให้เงินฉันสักเล็กน้อย

เขาเป็นคนตระหนี่ เขาให้เงินครอบครัวฉันในวันธรรมดาเท่านั้น และเก็บเงินอีกส่วนไว้ในบัตรของเขาเอง ตอนนั้นฉันคิดว่าเขากำลังวางแผนสำหรับอนาคตของเรา แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าเขาได้จากไปแล้ว อนาคต. แบ็คแฮนด์.

เขาตะโกนใส่พื้นอย่างรุนแรงราวกับว่านั่นคือใบหน้าของ Gu Sixing หลังจากระบายแล้วฉันก็เดินเข้าไปในตลาดความสามารถ เพราะฉันไม่ได้มีการศึกษาสูงตัวเลือกของฉันจึงแคบมาก หลังจากเลือกหลายครั้งฉันก็พบซูเปอร์มาร์เก็ต เพราะเคยทำมาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างคุ้นเคย

ผู้จัดการซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็นผู้ชายใส่แว่นท่าทางสุภาพ พอเขาได้ยินว่าฉันทำสำเร็จ เขาขอให้ฉันลองทำดูก่อนสัก 3 วัน พอฉันสอบผ่าน เงินเดือนจะขึ้นเป็น 3 หมื่น พอได้ยินแบบนี้ฉันก็ มีความสุขมาก มาทำงาน

ด้วยการดำเนินงานอารมณ์ของฉันก็ดีขึ้นมากสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขยิ่งขึ้นคือมีโรงแรมเล็ก ๆ อยู่ตรงข้ามซึ่งค่อนข้างถูกเพียง 30 หยวนต่อวัน เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น: "สวัสดี"

เมื่อได้ยินเสียงคุ้นๆ ของป้าดังมาจากฝั่งตรงข้าม ฉันก็อดใจหายไม่ได้ ป้าเป็นคนที่รักฉันมากที่สุดในบรรดาญาติๆ เหล่านี้ แต่พอเธอถามถึงชีวิตล่าสุดของเธอ เธอก็นึกขึ้นได้ว่า 4 เดือนแล้วที่เธอทิ้งการติดต่อครั้งสุดท้าย มือถือ มองไปทางอื่น มองรถที่วิ่งผ่านไปมาบนถนนแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม ทุกอย่างเรียบร้อยดี ป้าที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ถอนหายใจอย่างมั่นใจ แต่หัวใจของเธอเศร้าและหวาดกลัว

ในเวลานี้ แสงไฟในเมืองกำลังริบหรี่ สำหรับหลายๆ คน ค่ำคืนและเครื่องแต่งกายเพิ่งเริ่มต้น แต่สำหรับฉัน มันกำลังจะจบลง

เดินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ต ขนลุกทันทีที่ปรากฏบนผิวหนังที่สัมผัส แม้ว่าจะเป็นฤดูร้อนแต่ความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างกลางวันและกลางคืนก็มาก ท่ามกลางสายลม ฉันเดินไปข้างหน้าพร้อมกับโอบแขนแน่น อารมณ์อ้างว้างและความอ้างว้างนี้รุนแรงขึ้นหลังจากได้รับโทรศัพท์จากครอบครัวของฉัน ในคืนเดือนสิงหาคม ดอกพุดในสวนหลังบ้านของวิลล่าเล็กๆ หลายหลังบานสะพรั่ง แต่ฉันอยู่ในเมืองนี้ หางานไม่ได้ ถูกโกงและถูกจับ สัมผัสกระเป๋าที่ว่างเปล่าของเขา นึกถึงโรงแรมเล็กๆ ที่หนาวเย็น เขารู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น

คิดไม่เก่ง อ่านไม่เก่ง ใส่แรงเท่าไรก็ไม่มีเอาท์ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ครึ่งหนึ่งของชีวิตฉันมั่งคั่ง ครึ่งหนึ่งของชีวิตฉันถูกเนรเทศ จากความยากจนกลายเป็นความร่ำรวย และจากนั้นกลับสู่สภาพเดิมในชั่วข้ามคืน ในปีที่สายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิควรจะรุ่งเรืองที่สุดและปีที่สามารถคาดหวังความสุขได้มากที่สุดกลับถูกพลิกกลับในชั่วข้ามคืน หลังจากร้องไห้เอะอะก็ตบหน้าอกบอกว่าเขาจะมีชีวิตที่ดีด้วยความสามารถของเขาเอง แล้วกลับเมือง เมืองที่สาบสูญไปนานด้วยความเชื่อในการทำงานหนักและหยาดเหงื่อ และตอนนี้เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้ว ฉันคิดว่าฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ดี แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะนอกใจเร็วขนาดนี้ หลังจากงานค้างมากมาย ในที่สุดฉันก็อารมณ์เสีย ฉันร้องไห้อย่างหนักในอากาศที่หนาวเย็นและเปียกชื้น คืนกอดหมอนของฉัน

เมื่อผมตื่นขึ้นในตอนเช้า ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมควรทำตอนนี้คือเติมพลังใจเพื่อเผชิญกับวันข้างหน้า นอนบนเตียงแคบๆ ผมหลับตาและมองไปข้างหน้าถึงอนาคต เมื่อ ฉันงุนงงอยู่ดีๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันตื่นขึ้นหยิบมันออกมาและเห็นว่าคนที่โทรมาคือ Gu Sixing

ต้องต้องการหย่า เขามาทันเวลาพอดี

"สวัสดี."

ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และทันใดนั้น เสียงวิตกกังวลของ Gu Sixing ก็ดังมาจากที่นั่น

"เหลียงแต่งงาน คุณอยู่ที่ไหน" เมื่อเทียบกับความเย่อหยิ่งของเมื่อวาน Gu Sixing ในวันนี้แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ฉันพูดอย่างรังเกียจ: "ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ Gu Sixing ฉันสัญญาว่าจะหย่าเมื่อคุณสะดวกเราจะไปจัดการเรื่องนี้"

เธอกอดไหล่ของ Gu Sixing ด้วยความรักใคร่และพูดด้วยรอยยิ้ม: "เธอรู้จักฉันจริงๆ เสี่ยวชวน ถ้าเรื่องนี้ออกไป มันจะเลวร้ายมากสำหรับเรา"

Gu Sixing ถาม: "คุณต้องการทำอะไร"

ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะคิกคัก ชี้มาที่ฉันแล้วพูดว่า "คนตายเท่านั้นที่ไม่พูดเรื่องไร้สาระ เสี่ยวชวน คุณคิดว่ามันถูกต้องไหม"

ฉันตกใจมาก พวกเขาจะฆ่าฉันไหม

ฉันเหวี่ยง Gu Sixing ออกไปด้วยแรงทั้งหมดของฉัน และเขาก็หยุดทันทีที่ฉันแตะประตู และผู้หญิงคนนั้นก็รีบเข้ามาทันทีและปล้ำกับฉัน

ฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาสองคนได้อย่างไรฉันถูกปราบโดยไม่ได้จับเป็นเวลาสิบนาที Gu Sixing หาเชือกจากที่ไหนเลยเพื่อมัดฉันมัดฉันแน่นแล้วโยนฉันเข้าไปในห้องนอนมองไปที่ประตู ฉันได้ยินทั้งสองคนทะเลาะกัน หลังจากนั้น ประมาณครึ่งชั่วโมง ประตูก็เปิดออก และเสียงรองเท้าส้นสูงก็ค่อยๆ จางหายไป

ฉันคิดว่า Gu Sixing ก็หายไปแล้วเหมือนกัน ดังนั้นฉันจึงดิ้นไปที่เตียง พยายามแก้ผ้าออก และ Gu Sixing ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“นายจะทำอะไร” ฉันผงะและจ้องเขาด้วยความสยดสยอง ในตอนนี้ ฉันไม่สงสัยเลยว่าเขาจะฆ่าฉันจริงๆ

Gu Sixing นั่งยองๆ อยู่หน้าเตียงและใช้หลังมือลูบใบหน้าของฉันเบา ๆ การเคลื่อนไหวที่ผิดทางนี้ทำให้ฉันขนลุก

ด้วยเหตุผลบางอย่างฉันก็นึกถึงชายคนนั้น เมื่อฉันฟุ้งซ่าน Gu Sixing ก็จับหน้าอกของฉันอย่างหนัก “การแต่งงานเหลียง ฉันทนไม่ได้จริงๆ ที่ต้องปฏิบัติกับคุณแบบนี้ คุณบังคับฉัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ปล่อยให้ฉันหายป่วย ฉันทำงานหนักมาหลายปีแล้ว และฉันต้องไม่ทำลายมันเพราะเหตุการณ์นี้ "