การแต่งงานครั้งแรก: ภรรยาน้อยลึกลับของประธาน นิยาย บท 2

เมื่อ Yin Minqing เห็น Li Ran นำ Yin Jiaze เข้าไปในวอร์ด นิ้วของเขาตวัดเอกสารจนแข็ง และใบหน้าที่จริงจังของเขาก็มืดมน

"พี่ชาย" ทันทีที่ Yin Jiaze เข้ามา เขาเห็น Yin Minqing ในชุดของโรงพยาบาลกำลังตรวจสอบเอกสารบนเตียง และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นทุกข์เล็กน้อย "ฉันเพิ่งผ่าตัดเสร็จ อย่างน้อยก็พักผ่อน อย่า ' อย่าปล่อยให้ตัวเองเหนื่อยเกินไป”

"สำนักงานของคุณยุ่งมาก ทำไมคุณถึงรีบมาที่นี่" Yin Minqing ปิดเอกสารโดยไม่แม้แต่จะมองผู้หญิงข้างๆ เขา

"ตอนนี้ฉันไม่ยุ่งมาก" Yin Jiaze มาที่เตียงและวางเอกสารบนเตียงบนโต๊ะ "พี่สะใภ้และฉันเป็นห่วงคุณมากเราจึงรีบมาที่นี่ "

"กังวล?"

Yin Minqing มองไปที่ Li Ran อย่างเย็นชาด้วยสายตาที่ตั้งคำถาม "คุณจะกังวลไหมเมื่อเห็นผู้หญิงที่สามีบาดเจ็บแต่ไม่สนใจ"

การเสียดสีฟังดูไร้ความปรานี และ Li Ran ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง คิ้วและดวงตาของเขามีร่องรอยของความหดหู่เล็กน้อย "คุณเพิ่งผ่าตัดเสร็จ และการพักผ่อนให้มากขึ้นจะช่วยให้แผลหายดี "

Yin Minqing จ้องมองอย่างเย็นชาที่ความอดกลั้นของคนตรงหน้าเขา และทันใดนั้นมุมปากของเขาก็ม้วนงอขึ้น "การอาศัยอยู่ในวอร์ดภายใต้การดูแลของคุณ อิทธิพลเพียงอย่างเดียวคือฉันไม่สามารถพักผ่อนได้"

Li Ran เงยหน้าขึ้นมองชายบนเตียงด้วยความประหลาดใจ นัยน์ตาลึกของเขาแสดงความรังเกียจเธออย่างเห็นได้ชัด แม้แต่ความเจ็บปวดจากการจิกเล็บลึกเข้าไปในเนื้อก็ยังไม่สามารถหักล้างคำสบประมาทในคำพูดของเขาได้

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง Li Ran ก็หายใจเข้าลึก ๆ กัดริมฝีปากของเขาและในที่สุดก็พูดเบา ๆ : "ตกลง ฉันจะหาคนมาเปลี่ยนวอร์ดให้คุณทันที"

"คุณสามารถเปลี่ยนได้ถ้าคุณพูดอย่างนั้น" Li Ran เพิ่งก้าวไปข้างหน้าเพื่อโทรหาใครบางคน และคำพูดเย็นชาก็ตรงเข้ามา "ฉันตกลงไหม"

Yin Jiaze ที่ด้านข้างเฝ้าดูการเผชิญหน้าระหว่างพี่ชายกับน้องสะใภ้ของเขา และเมื่อเขาพยายามประนีประนอมความขัดแย้งระหว่างคนทั้งสอง ประตูวอร์ดก็ถูกผลักเปิดออก

"บราเดอร์หยิน!" มีเสียงเบาๆ เป็นกังวล และนางสนมเซียวรีบวิ่งไปที่เตียงในโรงพยาบาล "บราเดอร์หยิน เป็นยังไงบ้าง"

เผิงเฉิงก็เดินเข้ามา ราวกับว่ายังคงขัดขวางด้วยความลำบากใจก่อนหน้านี้ เขายิ้มและทักทายคนสองสามคน จากนั้นก็ยืนห่างๆ และไม่พูดอะไรอีก

"สาวน้อย ในที่สุดเธอก็เต็มใจที่จะพบฉันไหม" Yin Minqing ยกคางที่แหลมของ Concubine Xiao ขึ้นเบา ๆ และใช้นิ้วโป้งเล่นกับริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ

นางสนมเซียวถูกเขาลวนลามต่อหน้าทุกคน ใบหน้าที่อ่อนโยนและอ่อนโยนของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ดวงตาของเธอสบเข้ากับคำขอโทษของหยินหมินชิง "พี่หยิน ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด..."

Yin Minqing ดึงเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาและล็อคเธอไว้ และมองไปที่ Li Ran อย่างไม่เลือกหน้า ใบหน้าของเธอซีดและร่างกายของเธอสั่นเทา

เขาไม่รู้สึกอยากยิ้ม และสูดลมร้อนไปที่ติ่งหูของสนมเซียวด้วยสายตาที่ไม่ชัดเจน "หากสาวงามตัวน้อยกล่าวโทษตัวเองอีก มันจะทำให้หัวใจของฉันเจ็บปวดอีกครั้ง"

"บราเดอร์หยิน!" เมื่อนางสนมเซียวได้ยินสิ่งนี้ แก้มของเธอก็แดงและร้อนไปถึงหู และเธอก็ทุบหน้าอกของหยินหมินชิงเบาๆ อย่างอายๆ

Yin Jiaze มองไปที่ฉากเจ้าชู้บนเตียงด้วยสายตาที่จริงจัง คิ้วเหมือนดาบของเขาขมวดแน่นขึ้นและแน่นขึ้น "พี่ชายคุณคือ ... "

ก่อนที่เขาจะพูดจบ Li Ran ก็คว้าตัวเขาไว้ และ Yin Jiaze ก็หันศีรษะไปอย่างสงสัย

ฉันเห็น Li Ran กระตุกมุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ เงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงที่บอบบางด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสครึ่งใจ "คุณเซียว อย่าตื่นเต้นเกินไป มิฉะนั้นแผลของผู้ป่วยจะไม่แตก แล้วคนไข้จะแตก แผลคนไข้จะแตก ต้องเข้าห้องผ่าตัดอีก"

เมื่อหันกลับมาโดยตรง Li Ran ไม่ต้องการอยู่ในวอร์ดนี้เพื่อดูความเจ้าชู้ของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงดึง Yin Jiaze และออกจากวอร์ด

"พี่สะใภ้..." ทันทีที่เขาออกจากวอร์ด Li Ran ก็ปล่อยมือของเขา Yin Jiaze มองไปที่ร่างกายที่สั่นเล็กน้อยของเธอและไม่รู้ว่าจะปลอบเธออย่างไรในขณะที่

"ฉันสบายดี" Li Ran แสร้งทำเป็นสงบและมองไปที่ Yin Jiaze เพื่อแสดงว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับเขา "คุณมีธุระมากมายในสำนักงานของคุณ ดังนั้นกลับไปเร็ว ๆ พี่ชายของคุณมีฉันอยู่ที่นี่ "

Yin Jiaze ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนักหากอยู่ที่นี่ "เอาล่ะ อย่าลืมโทรหาฉันถ้าคุณต้องการอะไร"

Li Ran พยักหน้าและเฝ้าดู Yin Jiaze จากไปด้วยความเหนื่อยล้าเล็กน้อยบนใบหน้าที่สวยงามและบอบบางของเขา

ในวอร์ด เมื่อเห็นทั้งสองจากไป เดิมที Yin Minqing แสร้งทำเป็นสนใจก็หมดสีสันไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยแขนรอบเอวของนางสนมเซี่ยว ผลักนางออกจากตัว และพูดกับเผิงเฉิงเบา ๆ ว่า "ส่งนางสนมเซียวกลับบ้าน ข้าเหนื่อยนิดหน่อย"

“พี่หยิน” นางสนมเซียวผู้ถูกผลักออกไป เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คาดหวังว่าชายบนเตียงจะเปลี่ยนท่าทีของเขาเร็วขนาดนี้ นางผงะไปชั่วขณะและพูดอย่างฉุนเฉียวว่า “พี่หยิน ฉันยังไม่ได้” ยังอยู่กับคุณไม่มากพอ"

Yin Minqing มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นอย่างเย็นชา หยุดพูดและปิดตาที่ลึกและมืดมนของเขาโดยตรง

Li Ran ไม่ได้พักผ่อนนานในห้องปฏิบัติหน้าที่ พยาบาลเข้ามาและบอกเธอว่ามีคนตามหาเธอ Li Ran พยุงร่างกายที่เหนื่อยล้าของเขาขึ้น ก่อนที่เขาจะก้าวออกไปที่ประตู เขาเห็นใครบางคนกำลังมา