ขอเกิดใหม่ เป็นภรรยาคุณชายโม่ นิยาย บท 7

แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะช่วยเลี้ยงดูฉู่เสี่ยวเสี่ยว และทุกเดือนก็จะให้เงินฉู่เสี่ยวเสี่ยวหลายหมื่นหยวน ซึ่งนี่เองก็เป็นเงินเดือนจำนวนมากที่พนักงานออฟฟิศระดับสูงยังไม่สามารถหาได้ แต่ว่าสำหรับฉู่เสี่ยวเสี่ยวแล้วเงินจำนวนนี้ไม่เพียงพอให้ใช้เลย

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวเคยชินกับการทำตัวร่ำรวยสวมใส่เสื้อผ้าหรูหราเวลาอยู่ข้างนอก เดิมทีเวลาออกไปเที่ยวกับเพื่อนร่วมชั้น เธอก็จะเป็นคนจ่ายเงินทั้งสิ้น

อีกทั้งฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นจำนวนมาก เสื้อผ้าหลายชุดที่เธอเคยสวมใส่แล้วก็จะไม่นำกลับมาใส่ซ้ำอีก กระเป๋าที่เคยใช้เพียงสองครั้งก็จะไม่ใช้อีกแล้ว รายจ่ายเหล่านี้อย่างน้อยที่สุดก็จำเป็นต้องใช้หลายแสนหยวนต่อเดือน ถ้าหากว่าไม่มีเซี่ยอันหราน ยัยโง่กระเป๋าหนักมาคอยจ่ายให้เธอแล้ว ฉู่เสี่ยวเสี่ยวเองก็ไม่รู้ว่าจะสามารถจ่ายรายจ่ายทั้งหมดนี้ได้อย่างไร หรือว่าเธอจะต้องออกไปทำงานอย่างงั้นเหรอ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงจะเสียหน้าแย่

ถ้าหากว่าเข้าทางคุณท่านและคุณนายตระกูลเซี่ยล่ะก็ ฉู่เสี่ยวเสี่ยวเองก็รู้สึกว่าจะเป็นการทำลายภาพลักษณ์เด็กดีของเธอเอาได้ เธอเป็นลูกเลี้ยง จะไปใช้เงินตระกูลเซี่ยซื้อของฟุ่มเฟือยได้อย่างไรกัน เรื่องความเหมาะสมนี้ ฉู่เสี่ยวเสี่ยวเองก็เข้าใจเป็นอย่างดี

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวคิดได้ดังนี้ ก็เริ่มรู้สึกเคียดแค้นเซี่ยอันหรานขึ้นมาอีก ทั้งหมดล้วนแต่เป็นเพราะเซี่ยอันหราน ถ้าหากว่าไม่มีเซี่ยอันหราน คุณนายใหญ่แห่งตระกูลเซี่ยก็คงจะให้บัตรเครดิตอีกใบเธอมา และก็คงให้เธอเอามาใช้รูดได้ตามใจชอบไปแล้ว

เพราะว่ามีเซี่ยอันหราน จึงทำให้มีหลายสิ่งที่เธอไม่อาจมีเหนือไปกว่าเซี่ยอันหรานได้ เพราะไม่อย่างนั้นแล้วก็คงจะมีคนถกเถียงซุบซิบนินทาเอาได้ ลูกชายลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเซี่ยเองยังไม่ได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยหรูหราเลย แล้วฉู่เสี่ยวเสี่ยวที่เป็นลูกเลี้ยงจะกลับมาใช้เงินมือเติบได้อย่างไรกัน

แต่ว่าเงินที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวใช้นั้นสำหรับตระกูลเซี่ยแล้วถือได้ว่าเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเงินเท่านั้นเอง ตระกูลเซี่ยร่ำรวยเป็นอย่างมาก และให้เธอใช้สักหน่อยล่ะจะเป็นอะไร

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็พูดกับเซี่ยอันหรานด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้นมาเล็กน้อย "อันหราน ทำไมเธอถึงไม่เข้าใจอะไรเลยล่ะ ตอนนี้หานักแสดงกับหานางงามก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกนะ"

เซี่ยอันหรานหันหน้าไปมองฉู่เสี่ยวเสี่ยว ทันใดนั้นก็พลันยิ้มขึ้นมา "ดูเหมือนว่าเธออยากจะให้ฉันออกไปให้ได้เลยนะ เอางั้นก็ได้"

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวได้ยินว่าเซี่ยอันหรานยอมตกลงไปข้างนอก ก็พลันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกจากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดออกมาว่า "หลังจากที่พาเธอไปซื้อเสื้อผ้าแล้ว ตอนบ่ายฉันก็จะพาเธอไปสัมภาษณ์ด้วย ในอนาคตถ้าเธอกลายมาเป็นดาราดังแล้ว ก็ต้องหาบทเพื่อนนางเอกให้ฉันนะ ทีนี้พวกเราสองคู่ซี้เพื่อนสนิทก็จะได้เดินเข้าวงการบันเทิงแล้วจริงๆ"

"ใช่แล้ว พวกเราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันนี่" เซี่ยอันหรานพูดขึ้นมา พลางเลิกคิ้วขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติ

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวได้ยินเซี่ยอันหราน "ยัยโง่กระเป๋าหนัก" คนนี้ยอมตกลงพาเธอไปเดินซื้อของก็มีความสุขขึ้นมาทันที ดังนั้นเธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นถึงนัยที่แฝงเอาไว้ในคำพูดของเซี่ยอันหรานเลย