“กินสิ” คุณเพลิงยกมือขึ้นมาบอกให้ฉันกินอาหารบนโต๊ะ
“คุณ… เพลิง ไม่กินเหรอคะ”
“ฉันไม่หิว อยากดูเธอกินมากกว่า” มันรู้สึกแปลก ๆ เวลาที่เขาพูด สายตาแบบนั้นทำให้รู้สึกกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก
ฉันไม่สามารถขัดใจอะไรได้จึงหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารเข้าปากช้า ๆ ด้วยความรู้สึกประหม่า
กินได้นิดเดียวก็อิ่มเพราะถูกจ้องมองตลอดเวลา เป็นใครก็คงไม่กล้ากิน แถมคนที่จ้องมองยังหล่อมากขนาดนั้น ทำเอาฉันเกร็งจนไม่รู้จะเกร็งยังไง อยากกลับโรงแรมแล้วสิ
“อิ่มแล้ว ?” คุณเพลิงถาม
“อ… อิ่มแล้วค่ะ”
“ได้ข่าวว่าเธอสอบได้คะแนนสูงที่สุด คงจะเรียนเก่งใช่เล่น” เขาคงเห็นท่าทางเกร็ง ๆ ของฉันเลยอยากให้ผ่อนคลาย
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เอยชอบอ่านมากกว่า ชอบหาความรู้ในเรื่องที่ไม่รู้ค่ะ”
“ฉันอยากรู้เรื่องหนึ่งเธอพอจะอธิบายให้ฟังได้ไหม พอดีฉันไม่ค่อยเข้าใจ ?”
“เรื่องอะไรเหรอคะถ้าเอยรู้เอยจะอธิบายให้ ^_^” มันเริ่มผ่อนคลายขึ้นมาบ้างแล้วแหละพอได้พูดคุยแบบนี้
“ฉันไม่เข้าใจเรื่อง… เพศศึกษา”
“…” ระ เรื่องเพศศึกษางั้นเหรอ เมื่อเจอคำถามแบบนี้ทำให้ฉันไปไม่เป็นเลย
“ฉันอยากรู้ว่าการหลั่งนอกมันมีโอกาสท้องหรือเปล่า หรือต้องสวมถุงยางอนามัยทุกครั้ง”
ฉันก้มหน้าลงไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา มันเป็นคำถามที่ทำให้รู้สึกอายจนหน้าเริ่มแดงเถือก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (ของหวง) มาเฟีย BAD