ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 133

“พี่มีอะไร”

เธอถามเขาด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ จะว่าพอใจก็ไม่ใช่ แต่จะว่ารำคาญก็ไม่เชิง แต่แค่นี้ก็ดีมากๆแล้วสำหรับเขา

“พี่อยากจะมาขอ...โอกาสจากเพิร์ล”

เธอดูแปลกใจนิดหน่อยที่เขาพูดแบบนั้น นิ่งไปนานมาก จนเขาใจคอไม่ดี

“โอกาสอะไร”

เขาขยับเข้าไปชิดเธออีกสองก้าว แต่มันก็ยังห่างมากอยู่ ใจจริงอยากจะชิดมากกว่านั้น แต่กลัวว่าเธอจะถอยไปจากเขา

“เพิร์ล พี่เพิ่งรู้ตัวว่าในวันที่ไม่มีเพิร์ล ชีวิตของพี่มันแย่มาก พี่คิดถึงเพิร์ลทุกวัน คิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน คิดถึงชีวิตที่มีเพิร์ลอยู่ข้างๆ พี่ขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอโทษที่พูดจาไม่ดี พี่สำนึกผิดแล้ว รู้ตัวว่าที่ผ่านมาทำตัวแย่แค่ไหน พี่รับปากว่าพี่จะไม่ทำอีก เพิร์ลจะให้อภัยพี่ได้ไหม”

พัลลภากลอกตา เบะปากออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ทัน เฮอะ พูดออกมาได้ นี่คือตอแหลอีกแล้วหรือหวงก้างที่เห็นเธอมีผู้ชายมาจีบ

คนอย่างเขากลัวเสียหน้าจะตาย ทำไมเธอจะไม่รู้ อะไรที่รู้สึกอะไรที่จริงเขาไม่แสดงออกหรอก เพราะกลัวเสียฟอร์ม ไอ้ที่พูดได้คล่องปากน่ะคือตอแหลทั้งนั้น ทำไมนะ พอยิ่งถอยห่าง เธอยิ่งเห็นตัวตนของเขาชัดเจน

“พูดจบหรือยังคะ”

ณัฐนันท์ใจฝ่อทันทีที่เห็นท่าทางของเธอ โคตรเจ็บเลย ที่เธอทำเหมือนหมางเมินเขาแบบนี้

“เรากลับมาคืนดีกันได้ไหม”

ณัฐนันท์พูดออกไปในที่สุด ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เสียฟอร์มก็เสียจนไม่รู้จะเสียยังไง เขายอมวางใจลงตรงนี้ให้เธอขยี้เล่นเลยแล้วกัน ถ้ามันจะทำให้เธอยอมให้โอกาสเขาอีกครั้ง

“หึ คงไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเราไม่เคยเป็นอะไรกัน ระหว่างเราไม่เคยคบกันด้วยซ้ำ พี่ไม่เคยขอคบกับเพิร์ลเลยสักครั้ง จำไม่ได้เหรอคะ”

พูดอีกก็เจ็บอีก

ณัฐนันท์มองสบตาที่มีแววของความรวดร้าวของเธอแล้วเขาก็ทำอะไรไม่ถูก เขาเจ็บ เจ็บที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องเจ็บแบบนี้

“พี่ขอโทษเพิร์ล พี่ขอโทษ”

ณัฐนันท์อยากจะเอ่ยคำขอโทษเธอสักร้อยสักพันครั้ง กับสิ่งที่เขาได้ทำลงไป แต่เธอคงไม่ต้องการ

พัลลภามองภาพคนที่ขอโทษเธอซ้ำๆแล้วอยากจะด่าทอเขาให้มากกว่านี้ เขาจะมาขอโทษอะไร ในเมื่อมันจบไปแล้ว ความรู้สึกของเธอที่มันเสียไปแล้ว มันเอาคืนมาไม่ได้ เธอเจ็บ เจ็บที่เขาพูดตอกหน้าเธอแบบนั้น และตอนนี้ก็ยังเจ็บอยู่

“พอเถอะค่ะ พี่ก็แค่รู้สึกเสียหน้าที่เพื่อนร่วมคณะของพี่มาชอบเพิร์ล พี่แค่หวงก้าง คนแบบพี่ไม่ชอบผู้หญิงงี่เง่างอแง ซึ่งเพิร์ลเป็นแบบนั้น ชีวิตที่ไม่มีเพิร์ลคอยวุ่นวายกับพี่ มันน่าจะเหมาะกับคนที่รักอิสระแบบพี่มากกว่า”

พัลลภาสบตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเขา แล้วไงล่ะ เธอก็เจ็บเหมือนกัน

“ ขอตัวนะคะ”

พัลลภาหันหลังกลับ รู้สึกหน่วงๆที่ใจ หน่วงจนต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึก แล้วค่อยๆผ่อนลมออกมา เขาสนุกมากใช่ไหมที่ทำเหมือนกับว่าเธอเป็นของตาย นึกอยากจะทิ้งก็ทิ้ง นึกอยากจะมาง้อก็ง้อ ถ้าเธอยอมยกโทษให้อีก เธอมันก็คงเป็นของตายของเขาต่อไป

“เพิร์ลทางนี้ครับ”

แบงค์โบกมือเรียกสาวสวยสุดเซ็กซี่ในชุดเดรสสั้นสีเขียว ผมสั้นแซกข้างเหน็บหูข้างเดียวของเธอ ส่งผลให้หน้าที่เคยหวาน ดูเซ็กซี่ขึ้นเยอะมาก

“สวัสดีค่ะพี่แบงค์”

เคที่ส่งสายตาหวานฉ่ำให้แบงค์ ทันทีที่น้องสาวคนโปรดบอกเธอว่าวันนี้ผู้ชายนัด เคที่ก็ตอบรับคำชวนทันที ซอยโลกีย์คือสถานที่ที่คุ้นเคยของเคที่อยู่แล้ว ทุกร้านในซอยนี้เคที่เข้าออกทะลุปรุโปร่งไปหมดทุกร้าน

“สวัสดีค่ะพี่แบงค์ นี่พี่เคที่ค่ะรุ่นพี่เพิร์ลเอง เดี๋ยวมีพี่วุ้นตามมาอีกคนค่ะ”

พัลลภาที่ตอบรับคำชวนของแบงค์ เพราะอยากจะทำให้ณัฐนันท์เห็นว่า เขาไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเธอเลยแม้แต่นิดเดียว