ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 74

“อ้าปากเร็ว พี่ป้อน”

ณัฐนันท์ป้อนที่ปากของเธอ ปกติไม่เคยป้อนใครแบบนี้เลย แต่เห็นน่าซีดๆของเธอแล้วสงสาร

“เพิร์ลกินเองได้ค่ะ”

เธอรับช้อนจากเขามา

“พี่นัทกินกับเพิร์ลไหม”

เธอเงยหน้ามาถามเขา

“เพิร์ลกินเถอะ พี่ยังไม่หิว”

เขามองเธอนิ่งๆก่อนจะพูดออกมา

“ขอโทษนะที่ทำให้ป่วย”

เขาขอโทษอย่างคนที่รู้สึกผิดจริงๆ พัลลภาแก้มแดงรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร พอคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก็อดเขินไม่ได้ ตอนนี้เธอกับเขา เป็นมากกว่าคนรู้จักไปแล้ว

อยากจะถามเขามากว่า เธอเป็นแฟนของเขาใช่ไหม ก็ไม่กล้าถามออกไป กลัวว่าเขาจะบอกว่าไม่ใช่ เธอไม่อยากให้อึดอัดกันทั้งสองฝ่าย ไม่รู้ว่านี่คือความสัมพันธ์แบบไหน ขนาดนอนด้วยกันแล้วยังไม่กล้าถามเลย ว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน

“พี่ๆคนอื่นเขาตื่นกันหรือยังคะ วันนี้มีโปรแกรมจะทำอะไรกัน”

พัลลภาตักข้าวต้มเข้าปากไปด้วย ชวนเขาคุยไปด้วย

“พวกนั้นน่าจะไปดำน้ำกันนะ”

พัลลภาเงยหน้ามามองเขา

“แล้วพี่นัทล่ะคะ”

พัลลภาถามเขามีแววกังวล เธอไปด้วยไม่ไหวแน่ๆ ณัฐนันท์มองสบตาคนขี้กลัว เขารู้ว่าเธอกังวลว่าจะได้อยู่คนเดียว

“พี่ก็อยู่ที่ห้องกับเพิร์ลไง”

เขาส่งยิ้มอบอุ่นมาให้

“เพิร์ลขอโทษนะคะ ที่มาป่วยพี่นัทเลยอดไปกับเพื่อนเลย”

ณัฐนันท์จับหัวเธอโยกเบาๆ

“ไม่เป็นไร พี่ต้องดูแลเพิร์ลอยู่แล้ว อิ่มหรือยังจะได้กินยา”

เขาเห็นเธอวางช้อนและข้าวต้มในชามพร่องไปเยอะแล้ว

“อิ่มค่ะ”

ณัฐนันท์ยื่นยาแก้ปวดสองเม็ดให้เธอแล้วยื่นน้ำให้ พัลลภารับไปดื่ม

“นอนต่อไหม จะได้หายเร็วๆ”

พัลลภาพยักหน้าแล้วเดินไปนอนที่เตียง

เขาห่มผ้าให้เธอแล้วลุกขึ้นกะจะไปอาบน้ำ

“พี่นัทคะ”

พัลลภาฉุดมือเขาเอาไว้ ณัฐนันท์หันมามอง

“ครับ”

“กอดเพิร์ลหน่อยได้ไหมคะ”

ณัฐนันท์มองคนที่ขอให้เขากอดแล้วหลบตาแก้มแดงเพราะความเขิน แล้วอดยิ้มออกมาไม่ได้ ทำไมน่ารักแบบนี้ แล้วใครจะไปใจแข็งไหว

เขานอนลงข้างเธอแล้วกอดเธอเอาไว้ พัลลภาขยับตัวมานอนกอดเขา วาดแขนน้อยๆมาโอบเขาเอาไว้แล้วซุกหน้าลงกับอกของเขา ณัฐนันท์ใจอ่อนยวบ หอมลงที่หน้าผาก

“คนป่วย ขี้อ้อนเหรอคะ”

พัลลภาพยักหน้า ใช่ เวลาที่เธอไม่สบายเธอจะชอบอ้อนมากกว่าปกติ และตอนนี้เธออยากอ้อนเขา

“ค่ะ เพิร์ลไม่สบาย พี่นัทใจดีกับเพิร์ลหน่อยนะคะ”

น้ำเสียงออดอ้อนทำเอาณัฐนันท์ใจละลาย กอดเธอแน่นขึ้น

“แล้วพี่ไม่ใจดีกับเพิร์ลตรงไหน หืม หาข้าวหายาให้กิน ไม่ไปดำน้ำกับเพื่อนด้วย จะอยู่ดูแลเพิร์ลแบบนี้ไง”

เขาหอมที่ข้างแก้มของเธอ

“เมื่อคืนพี่นัทไม่ใจดีกับเพิร์ลเลย เพิร์ลเหนื่อย”

ณัฐนันท์ถอนหายใจออกมา ยิ่งเธอพูดยิ่งรู้สึกว่าเขามันเล้วเลว

“ขอโทษครับ ต่อไปจะไม่เอาแต่ใจอีก”

เขาลูบผมเธอเบาๆ

“เพิร์ลรักพี่นัทจัง”

เธอบอกความรู้สึกออกมา รักและหวงแหนเขา เขาเป็นของเธอและเธอก็เป็นของเขาแล้ว