ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 75

“ไม่มีน่ะสิ คงต้องนั่งแท็กซี่ พรุ่งนี้กลับมาแล้วโทรหาปริมเลยนะ ปริมจะได้รีบเอารถไปเข้าศูนย์ ตอนกลับจากสิงคโปร์จะได้มีรถใช้”

“ปริมไปสิงคโปร์กี่วัน”

“สามวันสองคืน ถามทำไม อยากไปด้วยไหม สิงคโปร์ไม่ต้องขอวีซ่าซื้อตั๋วก็ไปได้เลยนอนกับปริม ก็ได้ ปริมนอนคนเดียวอยู่แล้ว บริษัทปริมออกค่าโรงแรมให้”

ณัฐนันท์ลังเล จริงๆเขาปิดเทอม ว่างอยู่แล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าควรจะไปดีไหม เขาไม่เคยไปไหนมาไหนกับเธอ อาจจะเป็นเพราะว่านัดที่ห้องของเธอก็สะดวกดี และเธอไม่เคยชวนเขาไปไหนด้วยมาก่อน

“ขอดูก่อนนะ ไม่แน่ใจว่าเจ้นก จะยุ่งหรือเปล่า อาจจะต้องช่วยเจ้นกดูร้าน เดี๋ยวผมบอกอีกที”

“อืมฮึ ได้ แล้วเป็นไงมั่ง รับสายปริมได้ นี่ไม่ได้อยู่กับน้องเขาเหรอ”

“เขาไม่สบาย มีไข้นอนอยู่ในห้อง”

ณัฐนันท์ตอบไปตามตรง

“ตายจริง นัท อย่าบอกนะว่านัทรุนแรงเกินไปถึงกับป่วยเลยเหรอ”

พริมาหัวเราะมาตามสาย

“แล้วเป็นไง ลีลาสู้ปริมได้ไหม”

พริมาถามอย่างอยากรู้

“ใครจะไปสู้ปริมได้”

ถ้าถามเรื่องลีลาก็ต้องแบบนั้นประสบการณ์มันต่างกัน พริมาคือที่สุดของความร้อนแรงและตอบสนองเขาได้ดีที่สุดแล้ว

ถ้างั้นจะกินกันมานานขนาดนี้เหรอ

ยิ่งนานยิ่งรู้ใจกันไม่ต้องพูดอะไรกันเยอะ เธอตอบสนองเขาได้หมดนั่นแหละ แต่กับพัลลภามันเป็นความรู้สึกอีกแบบที่บอกได้ว่าดี

พริมาหัวเราะอย่างพอใจ

“อย่าหักโหมนักล่ะ เก็บแรงเอาไว้ให้ปริมบ้าง”

เสียงเปิดประตูทำให้ณัฐนันท์หันกลับไปมองข้างหลังเห็นคนป่วยเดินออกมา

“แค่นี้ก่อนนะปริม”

เขาบอกกับปลายสาย

“โอเค พรุ่งนี้กลับมาถึง โทรหาปริมนะ”

“ครับ”

เขาวางสายแล้วหันมาคุยกับพัลลภา

“ออกมาทำไมเพิร์ล ข้างนอกแดดแรง”

เขาลุกขึ้นยืนแล้วจูงมือเธอมานั่ง

“เบื่อๆค่ะ อยู่ในห้องนานๆมันมึนหัวเลยอยากออกมาสูดอากาศข้างนอก พี่นัทคุยกับใครเหรอคะ”

เธอมองเขาอย่างสงสัย ทันได้ยินประโยคท้ายๆ

“เพื่อนน่ะ”

พัลลภาอยากจะถามต่อว่าเพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายแต่ก็ไม่กล้าถาม เลยได้แต่เงียบ

“หิวไหม”

เขาชวนคุยเมื่อเห็นเธอเงียบ

“นิดหน่อยค่ะ”

ก็เมื่อเช้ากินแค่ข้าวต้ม ตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้ว ท้องเลยเริ่มหิว

“เดินไหวไหม เดี๋ยวไปกินข้าวที่ร้านกันจะได้ไม่อุดอู้”

พัลลภาพยักหน้า

“น่าจะไหวค่ะ ดีขึ้นมากแล้ว”

“งั้นไปกันเลยไหม”

“ขอเพิร์ลเปลี่ยนชุดแป๊บนึงนะคะ”

เธอก้มมองตัวเองณัฐนันท์มองตาม โอเคเธอโนบราอยู่ จุกนมดันเสื้อนอนเห็นลางๆเลยทีเดียว

“กล้าขึ้นนะเรา ไม่เขินพี่แล้วเหรอ”

เขาเอ่ยแซว เรียกสีแดงที่ข้างแก้มของเธออย่างรวดเร็ว