ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 15

แม่ฝู้ออกคำสั่งว่า "อย่าเล่นหนักเกินไป ไม่อย่างนั้น ถูกฝู้อวี้สิงรู้เข้า แกก็จะไม่เหลืออะไรสักอย่าง!"

"รู้แล้วครับ"

...

ทั้งหมดที่แม่ฝู้และฝู้เฉิงหยุนวางแผนกันในคฤหาสน์ใหญ่ตระกูลฝู้ เซี่ยเชียนเกอและฝู้อวี้สิงต่างก็ไม่รู้ เพราะว่าหลังจากที่เซี่ยเชียนเกอฝังเข็มให้ฝู้อวี้สิงเสร็จแล้ว ก็ไปฝึกทำอาหารอยู่กับพ่อครัวของฝู้อวี้สิงในห้องครัว

ชาติก่อน เธอไม่เคยเข้าครัวเลย เพราะว่าเธอเป็นองค์หญิงที่สูงส่ง เสด็จพ่อเสด็จแม่และเสด็จพี่ของเธอ ล้วนไม่อนุญาตให้เธอเข้าครัว แต่ว่าในชาตินี้ เธอเป็นภรรยาของแม่ทัพฝู้ ดังนั้นเธอควรจะทำทุกอย่างให้กับสามีของตัวเองตามหน้าที่ของภรรยา

เผชิญหน้ากับสิ่งของที่มีความทันสมัยมากเกินไป เซี่ยเชียนเกอจึงฝึกฝนได้ช้า แต่ว่า เธอค่อยๆฝึกฝนไปก็สามารถทำเป็นได้

เวลาหนึ่งทุ่ม

เซี่ยเชียนเกอนำเอาอาหารที่ตัวเองทำเสร็จแล้ว ไปวางไว้เหมือนกับพ่อบ้าน จากนั้นก็นั่งลงที่ข้างกายของฝู้อวี้สิง ใช้สายตาที่คาดหวังมองดูเขา "คุณลองชิมดูสิ"

ฝู้อวี้สิงหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบหมูชิ้นหนึ่งมาชิม เค็มมาก และเหมือนว่าจะมีกลิ่นไหม้อยู่ด้วย แต่ว่าฝู้อวี้สิงก็ยังกินเข้าไป "อร่อย"

เซี่ยเชียนเกอได้ยินฝู้อวี้สิงพูดอย่างนี้แล้ว เธอก็คีบหมูให้ฝู้อวี้สิงอีกชิ้นหนึ่งไปไว้ในถ้วยของฝู้อวี้สิง "ในเมื่ออร่อย อย่างนั้นต่อไปฉันจะทำให้คุณกินทุกวันเลย"

เย่หยิ่ง "..."

คุณนายนี่ตาไม่คมจริงๆ!

เธอดูไม่ออกหรือยังไงว่าอาหารที่เธอทำกับอาหารสยองไม่มีความแตกต่างอะไรกันเลย?

ลำบากท่านเก้าที่สามารถกินเข้าไปแล้วล่ะ

ฝู้อวี้สิงพยักหน้า "โอเค"

เย่หยิ่ง "..."

ท่านเก้า คุณอยากรีบไปตายงั้นหรอครับ?

หลังมื้ออาหาร