ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 96

ใช่มั้ย?

"เซี่ยเชียนเกอ ตอนนี้ทั้งกองถ่าย ก็หยุดงานเพราะเธออีกครั้ง ดังนั้นถ้าเธอไม่ไปขอโทษสปอนเซอร์ งั้นทีมงานกองถ่ายของพวกเรา ก็จะจบเห่แล้ว! ยังมีเงินค่าจ้างของเธอด้วย ก็ไม่มีแล้ว"

เงินค่าจ้างไม่มีแล้ว ถ้าอย่างนั้นเธอจะเลี้ยงฝู้อวี้สิงยังไง?

ยังมีคุณปู่ด้วย?

แต่ให้เธอไปขอโทษ จะเป็นไปได้ยังไง

เธอบอกแล้วว่า เรื่องที่เธอไม่ได้ทำ ไม่มีทางขอโทษเด็ดขาด

"ผู้กำกับ ฉันบอกแล้ว ฉันไม่มีทางขอโทษ"

ผู้กำกับค่อนข้างจนปัญญา: "งั้นเธอไม่ขอโทษ ไปกับฉันหน่อยได้หรือเปล่า?"

อันนี้ก็ได้อยู่

"ได้"

"งั้นตอนเที่ยง เธอมาที่โรงแรมแจ่มใส ฉันรอเธอที่หน้าประตู"

เซี่ยเชียนเกอบอกว่าได้คำหนึ่ง ก็วางสายโทรศัพท์ไป

มองดูฝู้อวี้สิงที่ลงมาจากชั้นบน เซี่ยเชียนเกอไปถึงข้ากายของฝู้อวี้สิงแล้วพูดว่า: "เมื่อกี้นี้ผู้กำกับโทรหาฉัน ให้ฉันไปที่ทานข้าวเที่ยงกับเขา ในโรงแรมแจ่มใส เขามีเรื่องบางอย่างอยากขอให้ฉันช่วยเหลือ ดังนั้นที่รัก ฉันไปได้หรือเปล่า?"

เมื่อฝู้อวี้สิงได้ยินเซี่ยเชียนเกอเป็นคนเรียกเขาว่าสามีก่อน ในใจของเขา ไม่สามารถพูดความรู้สึกออกมาได้ แต่กลับดีใจมาก

และฝู้อวี้สิงหลังจากที่ดีใจ ไม่ว่าเซี่ยเชียนเกอพูดอะไร เขาก็ย่อมตกลงเป็นธรรมดา: "ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ"

เซี่ยเชียนเกอ: "......"

ถ้าฝู้อวี้สิงไปด้วย เห็นเธอทานข้าวกับพวกสปอนเซอร์อยู่ที่นั่น ฝู้อวี้สิงจะไม่พอใจหรือเปล่า? ยังไงซะ ฝู้อวี้สิงไม่ชอบให้เธอไปเรื่องที่ต้องโค้งคำนับด้วยความเกรงใจแบบนั้นมาตลอด

แน่นอนว่า เธอก็ไม่มีทางทำอย่างนั้น

เรื่องที่เธอจะไปทำในวันนี้ ก็คือพยายามทำให้สปอนเซอร์กลุ่มนั้น ไม่ถอนสปอนเซอร์ ถ้าเธอพวกเขาต้องการถอนสปอนเซอร์ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องใช้วิธีมากมายมาขัดขวางการถอนสปอนเซอร์ของพวกเขา เหตุการณ์แบบนี้ บางทีค่อนข้างโหด ดังนั้นเพื่อไม่ให้ฝู้อวี้สิงเห็นด้านที่ตัวเองไร้ความปรานี เซี่ยเชียนเกอ คิดดูแล้ว ไม่พาฝู้อวี้สิงไปดีกว่า

เซี่ยเชียนเกอเหลือบมองไปที่ฝู้อวี้สิงอย่างจริงจัง และพูดกับเขาว่า: "ฝู้อวี้สิง เรื่องที่ฉันจะคุยกับผู้กำกับในวันนี้เป็นความลับ คุณฟังไม่ได้ ดังนั้นคุณก็อยู่ที่บ้าน รอฉันกลับมาได้มั้ย?"

สายตาลึกซึ้งของฝู้อวี้สิงมองเซี่ยเชียนเกอแวบหนึ่ง ไม่ได้ปฏิเสธ และก็ไม่ได้ตกลง เธอยังพูดโกหกไม่เป็น เขามองแวบหนึ่ง ก็มองเธอออกแล้ว วันนี้ผู้กำกับคนนั้นให้เธอพักผ่อนอยู่ในบ้าน แต่จู่ๆเขากลับโทรศัพท์มาเรียกเซี่ยเชียนเกอออกไป

ดังนั้น จะต้องเกิดเรื่องอะไรอย่างแน่นอน ผู้กำกับคนนั้นถึงได้โทรหาเซี่ยเชียนเกอ นัดเธอออกไปเจอหน้า

และเซี่ยเชียนเกอไม่บอกความจริงกับเขา น่าจะอยากปิดบังเรื่องราวบางอย่างที่ตัวเธอเองไม่อยากพูด

ไม่เมื่อเธอไม่ยอมพูด งั้นเขาก็ไม่ถาม

เพราะว่า เรื่องที่เขาอยากรู้ ต่อให้เซี่ยเชียนเกออยากจะปิดบัง ก็ปิดบังไม่ได้

"ได้ ตอนที่เธอไป ระวังความปลอดภัยบนท้องถนนด้วย ฉันอยู่ที่บ้าน รอเธอกลับมา"

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอยังต้องดื่มด้วยล่ะ?

นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ต้องการรังแกเธอเหรอ?

เซี่ยเชียนเกอนั่งอยู่ข้างๆ ดันไวน์แดงตรงหน้าของตัวเอง ไปตรงหน้าของประธานหวาง: "ช่วงนี้มือของฉันได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถดื่มเหล้าได้ ดังนั้น ประธานหวางคุณดื่มเองดีกว่า?"

น่าจะคาดไม่ถึงว่าเซี่ยเชียนเกอจะไม่เห็นคุณค่าของผู้อื่นขนาดนี้ ประธานหวางจ้องมองเซี่ยเชียนเกอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ: "เธอไม่เห็นคุณค่าของผู้อื่นขนาดนี้ ดูเหมือนว่า เธอไม่อยากให้ฉันเป็นสปอนเซอร์ของยอดนำนิติเวชละครเรื่องนี้ใช่มั้ย?"

"ต่อให้ฉันดื่ม ประธานหวางก็ตั้งใจที่จะไม่เป็นสปอนเซอร์ของละครเรื่องนี้ต่อ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมฉันต้องดื่มด้วย? อีกอย่างนะ ฉันไม่รู้จักสปอนเซอร์อย่างพวกคุณมาก่อน ฉันแปลกใจมาก ฉันทำให้พวกคุณไม่พอใจตรงไหนกันแน่? พวกคุณพูดให้ฉันหน่อยดีกว่า? ดูสิว่าฉันทำผิดตรงไหนกันแน่ ต้องขอโทษพวกคุณหลายคนด้วย?"

"เธอ!"

ประธานหวางข่มขู่เซี่ยเชียนเกออย่างโกรธเคือง: "เซี่ยเชียนเกอ เธอไม่เห็นคุณค่าของผู้อื่นขนาดนี้ แม้ว่าต่อไป พวกเราหลายคนจะเป็นสปอนเซอร์ละครเรื่องยอดนำนิติเวชนี้ เธอก็ไม่มีทางเป็นนางเอกของละครเรื่องนี้อย่างแน่นอน"

เซี่ยเชียนเกอหยิบตะเกียบตรงหน้าขึ้น ทานข้าวไปด้วย ตอบคำพูดของประธานหวางไปด้วย: "นางเอกเรื่องนี้ อันที่จริงฉันเป็นหรือไม่เป็นก็ไม่สำคัญหรอก เพียงแต่ว่าฉันเซ็นสัญญากับผู้กำกับไว้ก่อน ดังนั้น ถ้าพวกคุณไม่ต้องการให้ฉันเป็นนางเอก ก็ได้นะ ยกเลิกสัญญาให้กับฉัน ตราบใดที่พวกคุณให้ค่ายกเลิกสัญญากับฉัน ฉันก็จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

ประธานหวางคาดไม่ถึงจริงๆ เซี่ยเชียนเกอคนนี้จะพูดจาแบบนี้กับตัวเอง: "เซี่ยเชียนเกอ เธออย่าไม่เห็นคุณค่าของผู้อื่นขนาดนี้ เธอต้องรู้ด้วยว่า ถ้าพวกเราหลายคนรวมตัวกันถอนสปอนเซอร์จากละครเรื่องยอดนำนิติเวชนี้ อย่างนั้น ต่อให้เธอยังเป็นนางเอกของละครเรื่องนี้ ไม่มีทุนสนับสนุนละครเรื่อง ยอดนำนิติเวชนี้ก็อย่าได้คิดที่จะถ่ายทำต่อไป ดังนั้น ถ้าเธอรู้ตัว ก็รีบขอโทษพวกเรา ไม่อย่างนั้น เธออย่าว่าแต่ให้พวกเราชดใช้ค่ายกเลิกสัญญากับเธอ ต่อให้พวกเราแบล็กลิสต์เธอ ก็เป็นไปได้"

แบล็กลิสต์เธอ?

ขอโทษ?

เซี่ยเชียนเกอใช้มือซ้าย คีบเนื้อวัวชิ้นหนึ่ง ใส่เข้าไปในปากของตัวเอง ถึงได้ถามประธานหวางและคนอื่นๆ: "ฉันเพิ่งบอกว่า ฉันไม่เคยเจอพวกคุณหลายคน ดังนั้น พวกคุณบอกว่า ฉันทำให้พวกคุณไม่พอใจ งั้นวันนี้ถ้าพวกคุณบอกเหตุผลออกไม่ได้ ให้ฉันขอโทษ? นอกจาก......"