ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 257

เขาไม่พูดไม่จา นางก็เช่นกัน

เสียงฆ้องกลอง และประทัดดังขึ้นชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นเริ่มพิธีกราบไหว้ในงานแต่งงาน

“หนึ่งไหว้ฟ้าดิน คำนับ!” มีคนพูดตะโกน

หลิวอวิ๋นเซียงถูกจินไห่ถังพยุงให้หมุนไปรอบๆ นางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก้มตัวโค้งคำนับเอง

“ฟ้าดินเป็นสักขีพยาน ทั้งสองปกป้องซึ่งกันเเละกัน ไม่แยกจาก ตราบนิจนิรันดร์”

พูดจบประโยคนี้ ทั้งสองคนก็คำนับอีกสามครั้ง

“สองไหว้บิดามารดา คำนับ!”

หลิวอวิ๋นเซียงลุกขึ้น จินไห่ถังประคองแขนนางหมุนไปรอบๆอีก เเต่เนื่องจากเหยียนมู่ไม่มีบิดามารดา ดังนั้นจึงเอาเก้าอี้ว่างสองตัว ทั้งคู่เเค่คำนับเก้าอี้ว่างนั่น

“แม่ที่รักเเละบิดาที่เข้มงวด ขอบพระคุณบิดามารดาที่เลี้ยงดู”

จากนั้นพวกเขาก็โขกศรีษะสามครั้ง

“สามีภรรยาคำนับกันและกัน คำนับ!”

หลิวอวิ๋นเซียงโดนหมุนไปอีกครึ่งรอบ เผชิญหน้ากับคนที่อยู่ข้างๆ นางรู้สึกใจสั่นเล็กน้อย กลัวว่าจะทำผิดพลาด นางจึงเอื้อมมือออกไป และคนตรงหน้าก็คว้ามือของนางไว้

นิ้วทั้งสิบเกี่ยวก้อยกัน ใจของหลิวอวิ๋นเซียงก็สงบลง

ทั้งสองคนคำนับพร้อมกัน เสร็จสิ้นพิธีขั้นตอนสุดท้าย

“พิธีเสร็จสิ้น ตั้งแต่นี้ไปท่านทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ไม่เเยกจากกันไม่ทิ้งกัน ร่วมแรงร่วมใจ อยู่กันจนแก่เฒ่า สมปราถนาทุกสิ่ง”

หลิวอวิ๋นเซียงถูกส่งตัวเข้าห้องหอ และเจ้าบ่าวก็ตามเข้ามาทันที นางกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาก็โอบกอดนาง และจูบเบาๆบนริมฝีปากผ่านผ้าคลุมหน้า เเล้วปล่อยนางออก เมื่อหลิวอวิ๋นเซียงถอดผ้าคลุมหน้าออก คนก็ออกไปแล้ว

นางเบ้ปาก “ขี้ขลาด”

ตอนนี้เองที่จินไห่ถังวิ่งเข้ามา “รีบเปลี่ยนชุดแต่งงาน รีบหนีเร็ว”

“หะ?”

“ทหารกำลังจะบุกเข้ามาเเล้ว!”

หลิวอวิ๋นเซียงเปลี่ยนชุดของตัวเอง เเล้ววิ่งออกจากห้องอย่างงงๆ พบว่าทั้งหมู่บ้านกำลังถูกไฟไหม้

“เซียงเซียง ทางนี้!” จินไห่ถังโบกมือเรียกนางจากระยะไกล

หลิวอวิ๋นเซียงจึงตามไป จนถึงหลังเขา แล้วปีนลงไปตามบันไดที่ทำจากเชือก ด้านล่างนั้นลึกมาก นางรู้สึกกลัวเล็กน้อย ในขณะนั้นคนที่อยู่ด้านล่างก็ตะโกนขึ้นมา

“ไม่เป็นไร มีข้าอยู่”

หลิวอวิ๋นเซียงเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใจก็สงบลง

“อย่างมากพวกเราก็ตกลงไปตาย กลายเป็นชิ้นเนื้อ ให้หมาป่าหมาบ้านกินให้เกลี้ยง”

“อย่าพูดหยาบคายได้ไหม”

คนด้านล่างเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็หัวเราะออกมา