ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 297

หยูเฟยเฉวี่ยก็เป็นคนหนึ่งที่พูดประจบได้

ไม่ใช่สิ ขันทีหลี่พูดพล่อย ๆ ออกมาคำหนึ่ง อดีตฮ่องเต้ถามองค์หญิงขึ้นมาอีกสองสามคำ หล่อนก็รีบพูดประจบทันที "แท้จริงนั้นสเด็จปู่ก็ต้องการเชว่เออร์* เชว่เออร์ก็ต้องการท่าค่ะ ไม่รู้ว่าสองวันนี้เสด็จปู่จะทานข้าวอร่อยไหม อ่อ เชว่เออร์มีขนมที่นุ่มอร่อย ๆ นะคะ จะเอามาให้ท่านปู่พอดีเลย"

กล่าวจบ เธอก็เลยวิ่งออกไปพร้อมกับขนมบนโต๊ะ

หลี่กงกงร้อนใจ" องค์หญิงฮุ่ย องค์หญิงฮุ่ย มารดาเถอะ ฮวงตี้อยู่ที่บัลลังค์ ที่บัลลังค์น่ะพะยะค่ะ "

หลังจากที่บัลลังค์ล่มไป ฮวงตี้มักจะพาคนสนิทมาหารือและจัดการเรื่องต่าง ๆ

กล่าวคือถ้ามีคนมา เหล่าขันทีก็จะหยุดไว้ทันที

อย่างไรก็ตาม หยูเฟยเฉวี่ยก็เป็นองค์หญิงองค์หนึ่งที่มียศศักดิ์ มีผู้ยู่เบื้องหลังเป็นถึงอดีตฮ่องเต้

ดูท่าแล้วคงไม่ง่ายที่จะหยุดไว้

ดังนั้น เหล่าขันทีที่อยู่ด้านทางเข้าดึงขึ้นก้มหน้ามองพื้น

หยูเฟยเฉวี่ยจึงวิ่งเข้าไปในตำหนักไท่เหอ

อดีตฮ่องเต้กำลังหารือกับจี้หยุนชูและคนสนิทอีกสองสามคน

จู่ๆ ก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กบุกเข้ามาพร้อมกระโตนอย่างร่าเริงว่า “ท่านปู่เจ้าคะ ถ้าเอาขนมมาให้”

อดีตฮ่่องเต้ขมวดคิ้วมุ่น และตอนที่ใบหน้าของเขาจะก้มลงก็มีจานขนมสีขาวนวล กลิ่นหอม หน้าตาน่าเสวยวางอยู่ตรงหน้าเขา

ดูดีเลยทีเดียว

อดีตฮ่องเต้ดมกลิ่น แต่เนื่องจากต้องรักษาภาพลักษณ์ของฮ่องเต้ เขาจึงไม่กล่าวอะไร

กลับกันนั้นหยูเฟนเฉวี่ยยังคงน่าเริง พูดอย่างเจี๊ยวจ๊าวว่า “ขนมชนิดนี้เรียกว่านมเสี่ยวฟาง มันทำจากนม รสชาติเข้มข้น นุ่มอร่อย ๆ มาก ข้าได้ยินว่าท่าปู่เสียฟันไปสองซี่ ข้ารู้สึกปวดใจมากเจ้าค่ะ หลังจากที่ได้ขนมมา ข้าก็ไม่กล้าแตะมันแต่เอามาขนมมาให้ท่านปู่เลยเจ้าค่ะ”

โอ้ พูดได้น่าฟังจริง ๆ

ใบหน้าของอดีตฮ่องเต้สดใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดทันที

“เด็กดี ไม่คิดว่าเจ้าจะกตัญญูขนาดนี้”เขาชี้ให้ขันทีนำจานออกไปแล้วกล่าวเบา ๆ

“มอบของให้ท่าปู่ เฉวี่ยเออร์มีความสุขมากเจ้าค่ะ” หยูเฟยเฉวี่ยกล่าวด้วยเสียงล้ำค่า

อดีตฮ่องเต้ก็เริ่มสนใจขนมขาว ๆนี่ขึ้นมาจริง ๆ

เขาเหลือบไปมองหลี่เจี้ยน

หลี่เจี้ยนหยิบขึ้นมาเข้าปากตัวเองแล้วเคียวสองสามครั้งก่อนจะทำสีหน้าประหลาดใจ

“มันอร่อย มันอร่อย” หลี่กงกงตรวจด้วยนิ้วหัวแม่มือ

อดีตฮ่องเต้ขยับนิ้วหยิบมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้กระทั้งปลายลิ้นของเขาก็มีน้ำลายไหลออกมาก

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายของหลี่กงกงก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ยืนยันได้ว่าขนมนั้นไม่มีพิษ

จากนั้นอดีตฮ่องเต้ก็หยิบตะเเกียบเงินขึ้นมา หยิบชิ้นนมเหลี่ยมสีขาวเข้าปากของเขา

นมที่ต้มจนมีรสชาติเข้มข้น ถูกเติมด้วยแป้งข้าวโพดแล้วนำไปกวนจนสุก พอเย็นจนแข็งตัวก็เคลือบด้วยนมผงอีกชั้นหนึ่ง

ตอนที่ข้าหยิบมันเข้าปาก ข้ารู้สึกถึงกลิ่นหอมของนมผงเป็นอันดับแรก จากนั้นก็รู้สึกถึงความเข้มข้นของเสี่ยวฟาง

หลังจากที่เคี้ยวไปแล้ว อุณหภูมิในปากทำให้เสี่ยวฟางละลาย และความนุ่มนวลก็ไหลเข้าลำคอทีละน้อย

เนื่องจากมันทำมาจากนมทั้งหมด แม้ว่าจะไม่มีอะไรเหลือในปากตอนสุดท้าย แต่กลิ่นหอมของนมก็ยังคละคลุ้งไปทั่วปากอีกนาน

เป้นขนมที่อร่อยโดยไม่ต้องเคี้ยวเลยจริง ๆ