บทที่ 1 ขันทีผู้รู้วิชาแพทย์
“ฮองเฮา กระหม่อมขอออกไปสูดอากาศข้างนอกสักครู่ได้หรือไม่”
“ไม่ได้… ข้าจะไม่ให้เจ้าไปไหนทั้งนั้น!”
ราชวงค์ต้าเซี่ย
ห้องบรรทมของฮองเฮา
เสียงครางในลำคอดังลอดริมฝีปากของร่างที่อยู่บนตั่งเฟิ่งหวง เสื้อคลุมปักลายวิหคเพลิงของ ตู๋กูหมิงเยว่ จักพรรดินีแห่งต้าเซี่ย เลื่อนตกไปที่เอวคอด เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวราวหิมะ ซึ่งมีมือของชายหนุ่มผู้หนึ่งกำลังนวดคลึงด้วยความทะนุถนอม
“ฝ่าบาททรงอดทนหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ”
“ฮื่อ… ขันทีจ้าว ข้ารู้สึกสบายตัวเหลือเกิน…”
ผู้ถูกเรียกคือขันทีหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา นั่งอยู่ข้างตั่งเฟิ่งหวง จ้าวอู่เจียง ลอบยิ้มอยู่ในใจ เมื่อเห็นว่าฮองเฮามีสีหน้าเคลิบเคลิ้มและสุขสบายเป็นอย่างยิ่ง
นางจะไม่สบายตัวได้อย่างไร?
หลังจากทะลุมิติมาอยู่โลกนี้เป็นเวลาสามปี จ้าวอู่เจียงก็ได้ฝึกฝนทักษะทางการแพทย์กับท่านอาสาม ทำให้ตอนนี้เขามีความชำนาญเรื่องการฝังเข็มและกระตุ้นจุดลมปราณเป็นอย่างยิ่ง
ในชีวิตที่แล้วของจ้าวอู่เจียง ครึ่งหนึ่งผ่านไปอย่างไร้จุดหมาย ทั้งขัดสนเงินทอง และปราศจากอำนาจ จนถูกภรรยานอกใจ ในชีวิตนี้ เขาจึงตั้งปณิธานที่จะใช้ความรู้ความสามารถทางด้านการแพทย์ สร้างความยิ่งใหญ่ให้แก่ตนเองและเอนกายบนตักของสาวงาม!
เมื่อเห็นหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ามีท่าทีเคลิบเคลิ้ม จ้าวอู่เจียงก็ต้องขยับตัวเปลี่ยนท่านั่งเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นเห็นความเป็นชายของตนที่กำลังชูชัน
ใช่แล้ว เขาเป็นชายแท้ที่ปลอมตัวเป็นขันที
จ้าวโส่ว อาสามของเจ้าของร่างเดิม เป็นขันทีผู้ยิ่งใหญ่ในราชสำนัก หลังจากที่รู้ว่าจ้าวอู่เจียง ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลจ้าวถูกส่งมายังวังหลวง เขาใช้กลอุบายเล็กน้อยนำตัวจ้าวอู่เจียงเข้ามาเป็นขันทีน้อยในตำหนักนางสนม โดยไม่ต้องตัดตอนความเป็นชายทิ้ง และในเวลาเดียวกัน ตนก็สามารถคุ้มครองหลานชายได้อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ท่านอาสามถูกลอบสังหารเมื่อเจ็ดวันก่อน แม้จะยังไม่มีผู้ใดรู้ถึงตัวตนในฐานะขันทีปลอมของจ้าวอู่เจียง แต่ชายหนุ่มก็สูญเสียที่หลบภัยเพียงหนึ่งเดียวของตนไปด้วยเหตุผลนี้
วังหลวงนั้นแสนลึกล้ำ ทั้งยังขาดญาติมิตรคอยหนุนหลัง จึงจำต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว!
แต่ใครกันที่เป็นคนสังหารท่านอาสาม?
ความรู้สึกของจ้าวอู่เจียงพลุ่งพล่าน ชายหนุ่มเก็บเข็มสีเงิน จากนั้นจึงลงมือนวดแผ่นหลังงามต่อ
“การนวดและการฝังเข็มของเจ้าทำให้ข้าประทับใจมาก มิน่าล่ะ เหล่าจ้าวถึงได้บอกให้ข้ารับตัวเจ้ามาเป็นข้ารับใช้ข้างกายให้ได้”
“ขอบพระทัยฮองเฮา ในชีวิตนี้ กระหม่อมมีดีเพียงการฝังเข็มและการนวดเท่านั้น หากฮองเฮาต้องการฝังเข็มอีกในอนาคต ก็สามารถตามตัวกระหม่อมมาได้ทุกเมื่อ เพราะการได้รับใช้ฮองเฮาถือเป็นเกียรติสูงสุดในชีวิต กระหม่อมจะอุทิศชีวิตของตนเองหลังจากนี้รับใช้ฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ”
ร้อยความสัตย์จริงไม่สู้หนึ่งคำประจบประแจง จ้าวอู่เจียงรู้ดีว่าเขาจำเป็นจะต้องรีบหาคนหนุนหลังโดยเร็ว
และ… ตู๋กูหมิงเยว่ผู้นี้คือตัวเลือกที่ดีที่สุด!
ฮ่องเต้องค์ก่อนสิ้นพระชนม์ ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ไร้ความสามารถ อำนาจในวังหลวงจึงเสื่อมถอย ตระกูลตู๋กูเป็นตระกูลเก่าแก่ อีกทั้งยังเป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์ต้าเซี่ย ในฐานะฮองเฮา ตู๋กูหมิงเยว่จึงกลายเป็นผู้ชักใยผู้คนอยู่หลังม่านบัลลังก์
มือของจ้าวอู่เจียงค่อย ๆ เลื่อนลงจากช่วงเอวสู่บั้นท้ายกลมกลึงของตู๋กูหมิงเยว่
มังกรใหญ่ยิ่งพุ่งทะยานชี้ฟ้ามากกว่าเดิม จ้าวอู่เจียงต้องพยายามควบคุมตัวเองอย่างหนัก!
“ขันทีจ้าว”
“กระหม่อมอยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
เพียงตู๋กูหมิงเยว่โบกมือ นางกำนัลรอบตัวก็ถอยออกไป
“เจ้าบอกว่าการฝังเข็มจะช่วยทำให้ข้ามีลูกได้สำเร็จ แต่ถ้าองค์ฮ่องเต้ไม่แตะต้องข้าเลย เช่นนั้นข้าจะมีลูกได้อย่างไร เจ้าช่วยหาวิธีแก้ไขได้หรือไม่?”
ใบหน้างดงามของตู๋กูหมิงเยว่มีแต่ความผ่อนคลายหลังได้รับการนวดเฟ้นและฝังเข็ม เมื่อขั้นตอนทุกอย่างเสร็จสิ้น นางก็ลุกขึ้นมานั่งสวมใส่เสื้อคลุมผ้าไหมบางเบาขนาดพอดีตัว ซึ่งยิ่งขับเน้นให้เห็นถึงเรือนร่างสง่างามของนางมากขึ้น
หืม?
องค์ฮ่องเต้ไม่เคยแตะต้องฮองเฮาเลยหรือ?
สามีไม่แตะต้องนางเลยได้อย่างไร?
“ทูลฮองเฮา กระหม่อมคงไม่สามารถให้คำตอบได้ จนกว่าจะได้ตรวจพระวรกายของฝ่าบาท”
“เช่นนั้นท่านก็ตรวจเลยเถอะ ข้าขอให้หมอหลวงวินิจฉัยฝ่าบาทหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่พบสาเหตุของโรค อีกทั้งฝ่าบาทยังสั่งประหารคนเหล่านั้นทั้งหมดด้วย”
แล้วเหตุใดท่านถึงยังอยากให้ข้าไปอีก… ?
สายตาของตู๋กูหมิงเยว่จับจ้องจ้าวอู่เจียงนิ่ง “เจ้าเป็นเพียงขันทีตัวเล็ก ๆ บางทีฝ่าบาทอาจไม่ระแวงนัก ตอนนี้ฝ่าบาทอยู่ในท้องพระโรง ชิงเอ๋อร์จะนำเจ้าไป”
ตู๋กูหมิงเยว่เอ่ยเสริมอีกครั้ง “หากเจ้าหาสาเหตุไม่พบ ก็ไม่ต้องกลับมาหาข้า”
“พ่ะย่ะค่ะ เช่นนั้นกระหม่อมขอตัว”
ใบหน้าของจ้าวอู่เจียงกระตุกไม่หยุด
ตาย!



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า