ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 105

บทที่ 105 ความโกรธแค้น

เสื้อคลุมที่หลวมโพรกของจ้าวอู่เจียง สวมทับลงบนร่างกายอันสั่นเทาของเซวียนหยวนจิ้ง ลมหายใจร้อนอุ่นของเขาทำให้หัวใจของนางกลับมาสงบอีกครั้ง

จ้าวอู่เจียงโอบอุ้มร่างที่ไม่ได้สติของตู๋กูหมิงเยว่ไว้ มุ่งตรงกลับไปยังตำหนักฉีเฟิงอย่างรวดเร็ว โดยมีฮ่องเต้หญิงวิ่งตามมาติด ๆ ที่ด้านหลัง

“ฮองเฮา ฮองเฮา” ได้ยินเสียงร่ำร้องของชิงเอ๋อร์ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าและเสียงชุดเกราะของบรรดาทหาร หลังจากนั้น กลุ่มราชองครักษ์ก็ปรากฏขึ้น

ชิงเอ๋อร์ร้องไห้ขณะวิ่งเข้ามาหาจ้าวอู่เจียง ระหว่างทางก็ยกมือปาดน้ำตาไปพลาง

เมื่อนางมาถึงตัวจ้าวอู่เจียง ชิงเอ๋อร์ก็จ้องมองตู๋กูหมิงเยว่ผู้ยังไม่ได้สติ นางได้แต่นึกโทษตนเองที่ไร้ความสามารถ ไม่สามารถช่วยเหลือนายหญิงได้อย่างทันท่วงที

ชิงเอ๋อร์ติดตามจ้าวอู่เจียงกลับเข้าไปยังตำหนักฉีเฟิง

กลุ่มราชองครักษ์เฝ้ารักษาอารักขา พวกเขาจ้องมองไปรอบทิศทาง แผ่รังสีอำมหิตออกมาจากร่างกายอย่างน่ากลัว

…

ตำหนักฉีเฟิง

จ้าวอู่เจียงตรวจสอบบาดแผลบนร่างกายของตู๋กูหมิงเยว่ก่อนเป็นลำดับแรก ชายหนุ่มนำวัตถุแหลมคมที่ฝังอยู่บนขาทั้งสองข้างของนางออกมา

วัตถุทั้งสองชิ้นนั้นหนึ่งมีสีเขียวหนึ่งมีสีดำ ลักษณะเหมือนหัวตะปูที่แหลมคม

จ้าวอู่เจียงลองจับชีพจรฮองเฮา ก่อนจะหันมาเขียนเทียบยาสมุนไพรให้ชิงเอ๋อร์ไปต้ม สำหรับให้ฮ่องเต้หญิงเสวยเพื่อการสงบจิตใจเสียก่อน และสำหรับฮองเฮาด้วย

ผ่านไปหนึ่งถ้วยชา ชิงเอ๋อร์ก็ต้มน้ำยาสมุนไพรเสร็จเรียบร้อย และนำมาถวายแก่เซวียนหยวนจิ้ง

ฮ่องเต้หญิงดื่มน้ำยาสมุนไพรรสขมฝาด ก่อนจะถอนหายใจออกมาหนัก ๆ พลางนึกถึงความมุ่งมั่นของตู๋กูหมิงเยว่ระหว่างที่ดื่มยาสมุนไพรถ้วยใหญ่

หากตู๋กูหมิงเยว่ไม่ผลักนางออกมา ผู้ที่จะโดนอาวุธลับทั้งสองชิ้นนั้นเล่นงาน ย่อมต้องเป็นเซวียนหยวนจิ้งเอง

น้ำยาสมุนไพรไหลผ่านลำคอเข้าสู่ร่างกาย ขับไล่ความหนาวเย็นออกไปจากร่างอย่างรวดเร็ว เซวียนหยวนจิ้งกลับมารู้สึกอบอุ่นอีกครั้ง นางไม่ได้ตัวสั่นอีกแล้ว และในเวลาเดียวกันนี้ ใบหน้าก็กลับมามีสง่าราศีดังเดิม

จ้าวอู่เจียงขมวดคิ้วด้วยความเคร่งเครียด ตักน้ำยาสมุนไพรหนึ่งช้อนกรอกใส่ปากตู๋กูหมิงเยว่ที่ยังคงไม่ได้สติ หลังจากวินิจฉัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว จ้าวอู่เจียงก็พบว่าตู๋กูหมิงเยว่ปลอดภัยดี

นอกจากบาดแผลของตะปูประหลาดที่ปักลงบนขาทั้งสองข้างของตู๋กูหมิงเยว่ นางก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ อีก

“ชิงเอ๋อร์ เจ้าเข้ามาดูแลฮองเฮา นางกำลังจะฟื้นในไม่ช้า ต้มยาชนิดเดียวกันนี้ให้นางรับประทานอีกหนึ่งถ้วย” จ้าวอู่เจียงพูดด้วยความเยือกเย็น

ดวงตาของชิงเอ๋อร์เต็มไปด้วยน้ำตา นางพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง

…

แสงตะวันลาลับ ความมืดมิดคืบคลานเข้ามา

จ้าวอู่เจียงและฮ่องเต้หญิงกลับมาที่ตำหนักหย่างซินแล้ว

ฮ่องเต้หญิงแสดงออกถึงความโกรธแค้น นางเรียกตัวหน่วยองครักษ์มังกรมาสั่งงาน ให้พวกเขาไปสืบหาข้อมูลผู้อยู่เบื้องหลังการซุ่มโจมตีในสวนชิวซุยครั้งนี้

จ้าวอู่เจียงถูนิ้วมือด้วยความหนักใจ เขาไม่คิดเลยว่า หลังจากข่าวเรื่องการตั้งครรภ์ของตู๋กูหมิงเยว่แพร่อระจายออกไปเพียงไม่กี่ชั่วยาม ก็มีคนส่งมือสังหารมาพยายามจะฆ่านางเสียแล้ว

เขาพยายามคาดเดาว่าศัตรูเป็นผู้ใด ก่อนจะต้องถอนหายใจออกมา

การแย่งชิงอำนาจในวังหลังมีความซับซ้อนมากกว่าที่คิด นางสนมทุกคนล้วนเป็นผู้ต้องสงสัยในเหตุการณ์ครั้งนี้ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมีความน่าสงสัยมากน้อยต่างกันไปเท่านั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน