บทที่ 1057 ร้อยด้ายเข้ารูเข็ม
คนรุ่นเก่าบอกว่า เมื่อร้อยด้ายเข้ารูเข็มไม่ได้ ก็ให้อมด้ายที่อ่อนนุ่มให้ตรงแล้วจะร้อยได้ง่ายขึ้น
หลินหลางก็ทำเช่นนั้น
แต่การทำเช่นนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าส่งผลให้หลินหลางกลายเป็นสตรีอ่อนหวาน ส่วนจ้าวอู่เจียงกลับกลายเป็นชายหนุ่มที่ไม่ได้นอนทั้งคืน
และจ้าวอู่เจียงก็กลายเป็นคนหื่นกามเสียอีก
น้ำรักหนึ่งหยดเท่ากับเลือดสิบหยด หลินหลางก็กลายร่างปีศาจดูดเลือด
ราตรียาวนาน จ้าวอู่เจียงโอบจิ้งเอ๋อร์ทางซ้าย กอดหลินหลางทางขวา
บนเตียง คนสามคนนอนอยู่ด้วยกัน ขยับไปมาอย่างเชื่องช้า
‘นับจากวันนี้ข้าจ้าวอู่เจียงจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับสุราและกามา ข้าจะบำรุงร่างกายที่อ่อนแอ เลิกดื่มสุราอย่างถาวร!’
จ้าวอู่เจียงตั้งมั่น หลังเหตุการณ์ เขาดูบริสุทธิ์ราวกับพระพุทธเจ้า ใบหน้าเปล่งประกายสง่างาม
“อู่เจียง ข้าอยากให้เจ้าบอกว่ารักข้า” หลินหลางยิ้มอ้อน ใบหน้างดงามไร้ที่ติของนางปรากฏแววเขินอายน่ารัก
แม้ในห้องจะมีแสงสว่างเพียงน้อยนิดแต่ก็พอทำให้เห็นสีหน้าของนางที่เปล่งปลั่งขึ้นเรื่อย ๆ เห็นได้ชัดว่านางที่กลายเป็นปีศาจดูดเลือดอิ่มหนำสำราญแล้ว
ก่อนหน้านี้จ้าวอู่เจียงเพิ่งเล่านิทานให้นางกับจิ้งเอ๋อร์ฟังอย่างจริงจัง
เขาเล่าว่า เดิมในโลกนี้มีปีศาจดูดเลือดมากมาย แต่ปีศาจดูดเลือดเพศเมียบางส่วนดูดเลือดต่างจากปีศาจดูดเลือดอื่น ๆ จึงค่อย ๆ กลายเป็นปีศาจยั่วยวนในสายตาของผู้คน
“ข้ารักเจ้า” จ้าวอู่เจียงกระซิบเบา ๆ แล้วหลับตาลง สีหน้าจริงจังและสงบนิ่ง เซวียนหยวนจิ้งบิดเอวเขาเบา ๆ
“ข้าก็ต้องการ”
“ข้ารักเจ้า” จ้าวอู่เจียงพึมพำ น้ำเสียงอ่อนแรงราวกับเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักทั้งกายและใจ
“เฮอะ พูดส่งเดช…” เซวียนหยวนจิ้งแค่นเสียงเบา
“ใช่เลย” หลินหลางเห็นด้วย นางไม่พอใจแทนพี่สาวเซวียนหยวนจิ้ง ความเจ้าเล่ห์และโกรธเคืองปรากฏบนใบหน้างาม
“พูดอย่างเดียวไม่ทำอะไรเลย นั่นเป็นแค่การหลอกลวง”
“ข้าถูกใส่ร้ายแล้ว ข้าน้อยเพิ่งทำไป ทั้งยังทำนานด้วย ลงมือทำด้วยตัวเองจนหมดเรี่ยวแรงแล้ว” สีหน้าจ้าวอู่เจียงจนปัญญา พยายามแก้ต่างให้ตัวเอง
“ทำอย่างเดียวไม่พูดอะไร นั่นเรียกคนโง่” หลินหลางแค่นเสียง เห็นได้ชัดว่าวันนี้ไม่ว่าจ้าวอู่เจียงจะกล่าวอย่างไรก็ยากจะหนีพ้นการถูกประณามด้วยวาจาและตัวอักษร
“พูดว่ารักพวกเราใหม่!” เซวียนหยวนจิ้งเขย่าแขนจ้าวอู่เจียง แล้วสั่งว่า “ต้องจริงใจ ต้องตั้งใจ ต้องเต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึกจริง ๆ”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า