บทที่ 1164 เหตุใดฝ่าบาทจึงก่อกบฏ?
“…ท่านทำร้ายพวกเขาไปแล้ว ก็คงทำร้ายข้าไม่ได้แล้วกระมัง”
จ้าวอู่เจียงหัวเราะเบา ๆ แม้คำพูดจะฟังดูเหมือนยอมอ่อนข้อ แต่ใคร ๆ ก็ล้วนได้ยินน้ำเสียงและเห็นรอยยิ้มเยาะหยันบนใบหน้าของเขา
จีทังผู้มีบารมีน่าเกรงขามชะงักไปเล็กน้อย มองดูบรรยากาศอันสงบนิ่งของจีปอฉาง โอรสองค์ที่สี่ของตน เขาส่ายหน้าแล้วไม่ได้โจมตี กลับหัวเราะออกมาแทน
รอยยิ้มของจีทังเต็มไปด้วยความซับซ้อน ทั้งแค้นเคือง จนใจ และน่าสังเวช
“ฉางเอ๋อร์ เจ้ากับข้าเหมือนกันตรงที่หยิ่งในตัวเอง!”
ในใจเจ้าคงคิดว่า เรื่องใหญ่เช่นนี้ ราชครูคงต้องออกมาห้ามปราม พวกเจ้าคงไม่มีอันตรายถึงชีวิตใช่หรือไม่?”
จ้าวอู่เจียงไม่ตอบ ไม่ปฏิเสธและไม่ยอมรับ เขายังคงครุ่นคิดว่าเหตุผลที่แท้จริงและเบื้องลึกของการกระทำของจีทังคืออะไร
การมีชีวิตยืนยาวอาจเป็นหนึ่งในเป้าหมายของจีทัง แต่แน่นอนว่าไม่ใช่เป้าหมายเดียว
ตอนนี้คำพูดและการกระทำที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งของจีทังต้องซ่อนความลับบางอย่างไว้แน่
“รัชทายาทคงคิดเช่นเดียวกัน” ร่างอมตะดุจดวงตะวันของจีทังเริ่มเรืองรอง แม้เขาจะยืนนิ่งไม่ได้โจมตีใด ๆ แต่พลังกดดันอันรุนแรงก็แผ่ซ่านไปทั่วท้องพระโรง
“ขุนนางต่างกระซิบกันว่า โอรสที่เหมือนข้าที่สุดมีสององค์ หนึ่งคือรัชทายาท อีกหนึ่งก็คือเจ้า!” จีทังยกมือขวาขึ้นเบา ๆ โอรสทั้งหลายที่สลบอยู่รอบ ๆ ต่างลอยขึ้นกลางอากาศ ในมือของเขาค่อย ๆ ปะทุพลังกลืนกินหยินหยาง
“รัชทายาทสืบทอดความลึกลับเย็นชาของข้า ส่วนเจ้า… ฉางเอ๋อร์ เจ้าสืบทอดความเผด็จการและบ้าคลั่งของข้า”
พลังงานการกลืนกินพลุ่งพล่านอยู่ภายในท้องพระโรง เหล่าองค์ชายที่สลบไปต่างมีกระแสพลังสีทองแดงไหลออกมาจากร่างพุ่งเข้าหาจีทัง
จ้าวอู่เจียงก็รู้สึกถึงพลังการกลืนกินเช่นกัน
แต่พลังการกลืนกินนี้แตกต่างจากวิชากลืนนภาที่เขาฝึกฝน
นี่คือหยางกลืนหยิน เป็นการกดข่มจากต้นกำเนิดเดียวกัน
ส่วนวิชาอสูรกลืนนภานั้นเป็นการแย่งชิงอย่างโหดเหี้ยม
จ้าวอู่เจียงพิงเสาสัมฤทธิ์ ในขณะที่กระแสพลังสีทองแดงรอบกายถูกจีทังค่อย ๆ กลืนกิน เขาไม่ได้ต่อต้านแต่อย่างใด บนใบหน้าฉายแววสงบนิ่งราวกับ ‘เผชิญหน้ากับความตาย’
“เหตุใดฝ่าบาทจึงก่อกบฏเช่นนี้? ไม่ว่าจะตามกฎหมายของราชวงศ์เซียนต้าโจว หรือกฎเกณฑ์ที่บรรพบุรุษตระกูลจีกำหนดไว้ การที่ฝ่าบาทจะสังหารเหล่าองค์ชายในวันนี้ ล้วนเป็นการกระทำที่เข้าข่ายกบฏทั้งสิ้น”
“กบฏรึ? ฮ่า ๆ ๆ” จีทังหัวเราะลั่น ราวกับได้ยินเรื่องตลกที่สุดในโลก แต่แล้วสายตาของเขาก็เยือกเย็นลงอย่างรวดเร็ว
“นี่คือราชวงศ์ของข้า!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า