ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1167

บทที่ 1167 ถือโอกาสคิดเงินเพิ่ม

กลิ่นควันจากกระถางธูปลอยละล่องอ้อยอิ่ง

ภายในสำนักไร้การกระทำของราชครู เต็มไปด้วยม่านควันสีเทาหม่นที่ลอยเป็นชั้น ๆ

บนโต๊ะไม้มีตุ๊กตาสีดำที่ถูกพลังสายฟ้าพันธนาการไว้

สองข้างโต๊ะคือจ้าวอู่เจียงและจางซวีคุนที่นั่งเผชิญหน้ากัน

“มันฝรั่งที่เจ้าเคยกินตอนเด็ก ๆ” จางซวีคุนใบหน้าซีดขาวดั่งกระดาษ ดูเหมือนการออกโรงครั้งก่อนได้สูญเสียพลังวิญญาณของเขาไปมากเกินไป

เขายื่นมันฝรั่งเผาที่หยิบออกมาจากเตาให้จ้าวอู่เจียง

มันฝรั่งยังระอุร้อน ส่งกลิ่นหอมเฉพาะตัว

จ้าวอู่เจียงรับมาแล้วทำท่าให้จางซวีคุนอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ และคำนวณค่าตอบแทนของเขาให้ดี ๆ

“ไม่ต้องรีบ กินเสร็จค่อยว่ากัน” จางซวีคุนปอกมันฝรั่งจนแทบจำไม่ได้ มือทั้งสองข้างเปื้อนเข่มาดำไปหมด เขากัดมันฝรั่งคำหนึ่งแล้วถอนหายใจยาวด้วยความพึงพอใจ

ไม่นานจางซวีคุนก็กินมันฝรั่งหมด ก่อนจะเช็ดปากอย่างลวก ๆ

จ้าวอู่เจียงยื่นมันฝรั่งที่ตนปอกไว้ให้

“จะกินอีกหรือไม่?”

“เจ้าไม่กินหรือ?” จางซวีคุนรับมันฝรั่งที่จ้าวอู่เจียงปอกให้ด้วยมือ แล้วกินเข้าไปอย่างรวดเร็วราวกับจูปาเจี๋ยกินผลโสมเหรินเซิน เขาลูบท้องพลางนั่งพิงหมอนอิงอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะพ่นลมร้อนออกจากปาก

“กินของดีมามากแล้ว พวกเจ้าคงไม่รู้ถึงรสชาติอันเรียบง่ายของชนบทเช่นนี้”

จ้าวอู่เจียงไม่พูดอะไร เขาไม่รีบร้อน รอคอยอย่างอดทนให้จางซวีคุนเล่าทุกอย่างให้ฟัง

“รู้หรือไม่ว่าเหตุใดวิชาของข้าจึงไม่สูงนัก?” จางซวีคุนไม่ได้เล่าถึงสาเหตุโดยตรง เขาเปลี่ยนน้ำเสียงที่ใช้ตอนกินอาหารเมื่อครู่ มาเป็นน้ำเสียงฟังดูผ่อนคลายจนถึงขีดสุด

จ้าวอู่เจียงส่ายหน้า แม้ความจริงเขาจะรู้อยู่แล้ว แต่ก็ยังคงส่ายหน้า

“เพราะล่วงรู้ความลับสวรรค์มากเกินไป ชะตาชีวิตจึงร่อยหรอเกินไป” จางซวีคุนไม่ได้มองไปที่จ้าวอู่เจียงแต่จ้องมองตุ๊กตาสีดำบนโต๊ะ

“พี่ใหญ่หลินต้าวก็เช่นกัน”

“ด้วยพรสวรรค์อันล้ำเลิศของเขา บางทีอาจก้าวขึ้นถึงขั้นสูงสุดได้”

“แต่เขาได้รับบาดแผลจากเต๋า อีกทั้งล่วงรู้ความลับสวรรค์มากเกินไป ทั้งยังวางแผนกับผู้คนมากเกินไป อาการบาดเจ็บไม่เพียงแต่ไม่หาย แต่กลับทรุดหนักลงเรื่อย ๆ จนกระทั่ง… ตายไปเลย”

จ้าวอู่เจียงไม่ได้ถามว่าทำไมทั้งที่รู้ว่าจะสูญเสียอายุขัย ยังจะล่วงรู้ความลับสวรรค์ ยังใช้ความคิดมากมายจนจิตใจบอบช้ำ

เพราะเขาเข้าใจดีว่า ผู้บำเพ็ญเพียร โดยเฉพาะผู้ที่เข้าใจแจ่มแจ้ง ล้วนมีจิตใจที่พร้อมจะตายหากได้รู้แจ้งในวิถีธรรม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน