ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1188

บทที่ 1188 ทำ… ในหิมะ

ซูอวิ๋นเหยาผู้เป็นน้องสาว หรือก็คือซูเสี่ยวเหยา

ซูเสี่ยวเหยาเม้มปาก อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ

ทุกคนต่างพูดว่าอิ้นอ๋องเป็นคนหื่นกาม ชอบแสร้งทำท่าทาง เป็นคนหยาบคายไร้มารยาท พวกเจ้ากังวลไปทำไมกัน?

อีกอย่างการเตรียมพร้อมไว้ก่อนย่อมดีกว่า หากมีความสามารถก็ให้พี่ชายเรือนเดียวกันแต่งบทกวีเองสิ หรือว่ารัชทายาทแห่งตำหนักบูรพาผู้นี้ก็ไร้ซึ่งพรสวรรค์?

หรือว่าตระกูลจีทั้งตระกูลล้วนโง่เขลาไร้รสนิยม?

ซูเสี่ยวเหยาม้วน ‘ความฝันในหอแดง’ เก็บเข้าไปในถุงเก็บของของนาง มองดูเงาร่างของทุกคนที่กำลังวุ่นวายอยู่ด้วยความเบื่อหน่าย

‘ความฝันในหอแดง’ คือหนังสือที่เล่าเรื่องราวความรักระหว่างบัณฑิตหนุ่มและสาวงาม ว่ากันว่าถูกเขียนโดยชายผู้หนึ่งจากดินแดนของมนุษย์ธรรมดา

ดินแดนนั้นมีชื่อว่าอาณาจักรซีชิ่ง ได้สูญหายไปในสายธารแห่งประวัติศาสตร์ ส่วนชายผู้เขียนหนังสือมีนามว่าฟ่านเสียน ก็หายสาบสูญไปนานแล้ว คงจะดับสูญไปพร้อมกับอาณาจักรซีชิ่งตามกาลเวลา

คนจากไป หนังสือยังอยู่ แต่เรื่องราวกลับยังไม่จบ

รักลึกแต่อายุสั้น ฉลาดเกินไปก็ตายเร็ว ผู้ที่มีพรสวรรค์ล้นเหลือก็มักเป็นเช่นนี้

จะเป็นไปได้หรือไม่ว่าชายที่ซูเสี่ยวเหยาจะได้พบในอนาคตก็จะเป็นเช่นนี้?

พรสวรรค์ของเขาสั่นสะเทือนหัวใจนาง แต่กลับต้องรีบลาจากโลกนี้ไปในเวลาไม่นาน?

ช่างงดงามและน่าหวั่นไหว อยากเข้าใกล้แต่ไม่กล้าครอบครอง… ซูเสี่ยวเหยาหยิบตำราออกมาจากถุงเก็บของโดยไม่รู้ตัวแล้วเริ่มพลิกอ่าน

ทางด้านซูอวิ๋นเหยากำลังสั่งการบ่าวรับใช้อยู่ เมื่อเห็นภาพนี้จึงส่ายหน้าอย่างระอา

……

“ยามค่ำฟ้าจะหิมะโปรย จะร่วมดื่มสักถ้วยหรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงนั่งอยู่บนพื้นหิมะ ข้างกายมีเตาไฟเล็ก ๆ วางอิงอยู่ เรียกว่าเตาดินแดง

เตาดินแดงเป็นเตาถ่านขนาดเล็กที่ทำจากดินแดง ใช้ถ่านไม้เป็นเชื้อเพลิง

รูปทรงประณีตกะทัดรัด ใจกลางเตาเป็นแบบแยกส่วน

ขณะนี้บนเตาดินแดงกำลังอุ่นสุราลู่อี้อยู่หนึ่งขวด

สุราลู่อี้ไม่ได้มีลู่อี้ที่มีสีเหมือนตะไคร่น้ำเป็นส่วนผสม มันคือสุราข้าวชนิดหนึ่ง มีเมล็ดข้าวลอยอยู่ด้านบน สีเขียวอ่อน เล็กละเอียดดั่งมด จึงได้ชื่อว่าสุราลู่อี้

รสหวานเมื่อดื่ม กลิ่นรสผสมผสานแต่เบาบาง ฤทธิ์ตามมาช้า ๆ แต่นุ่มนวล

สุราลู่อี้หมักใหม่ กับเตาดินแดงไฟน้อย

ยามค่ำฟ้าจะหิมะโปรย จะร่วมดื่มสักถ้วยหรือไม่?

“อา…” จ้าวอู่เจียงร่ายบทกวี ปล่อยกายใจให้ว่าง จิบสุราอย่างเรื่อยเฉื่อย

ภายใต้หิมะในฤดูหนาว จะมีอะไรที่สุขใจไปกว่าการดื่มสุราเช่นนี้อีกเล่า?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน