ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1194
บทที่ 1194 ข้าอดทนกับพวกเจ้ามานานแล้ว!
ด้านนอกท้องพระโรงงานเลี้ยงฉลองของวังบูรพา หิมะเล็ก ๆ โปรยปรายลงมา ดุจดังปุยนุ่นปลิวไสว
ภายในท้องพระโรงเต็มไปด้วยความวุ่นวาย
แขกของรัชทายาท ซูอวิ๋นเหยา กั๋วกงหยางปิ่งเอิน และเสนาบดีกรมโยธา เว่ยจงเซี่ยว ทั้งสามคนกำลังทะเลาะกันอย่างรุนแรง
ทั้งสามไม่มีใครยอมใคร แรกเริ่มต่างคนต่างพูดถึงความดีความชอบของตน แต่ท้ายที่สุดกลับกลายเป็นการเปิดโปงความไม่ดีของกันและกัน
“ซูอวิ๋นเหยา เจ้าคิดว่าเจ้ามีดีอะไรถึงได้เป็นแขกขององค์รัชทายาท? ก็แค่อาศัยว่าเจ้าแซ่ซู และท่านพ่อของเจ้าเป็นพี่ชายคนที่สองของฮองเฮาเท่านั้น!”
“เจ้าคิดว่าด้วยความสามารถของเจ้าเอง ในสถานการณ์ปกติจะมีโอกาสได้ตำแหน่งขุนนางชั้นสามในวังบูรพานี้หรือ?”
“หยางปิ่งเอิน เจ้าเคยขยายอาณาเขตแผ่นดินมาก็จริง แต่นั่นมันเรื่องในอดีต!”
“ตอนนี้เจ้าเป็นอย่างไรในใจเจ้าไม่รู้หรือ?”
“หลังจากได้เป็นท่านอ๋องแล้ว ก็กินเงินเดือนเปล่า ไม่คิดจะพัฒนาตัวเอง หมกมุ่นในสุรานารี ชอบใช้อำนาจ ประจบสอพลอ”
“ยังเหลืออะไรเหมือนในอดีตอีก?”
“เจ้า เจ้า เจ้า เจ้า… เว่ยจงเซี่ยว เจ้า เจ้า…”
“เจ้าช่างอ่อนแอเยี่ยงสตรี ข้านึกว่าเจ้าเป็นขันทีเสียอีก!”
“นอกจากเรื่องที่องค์ชายและฝ่าบาทมอบหมาย เจ้าก็ขังตัวเองอยู่ในห้องหนังสือทั้งวัน”
“หลายปีมานี้ ไร้บิดามารดา ไม่มีภรรยาอนุภรรยา ยิ่งไม่มีทายาท เจ้าจะปิดบังไปถึงเมื่อไร”
“เจ้าชอบบุรุษด้วยกันชัด ๆ ถึงได้อยู่เพียงลำพังเช่นนี้”
“ใครจะไปรู้ว่าเจ้าทำเรื่องสกปรกระหว่างชายกับชายอะไรกันในห้องหนังสือนั่น!”
“หยางปิ่งเอิน! หากเจ้ายังกล้าพูดจาเหลวไหล อย่าให้ข้าต้องประกาศความชั่วร้ายของเจ้าให้ทั่วหล้ารู้!”
“ข้าจะพูดมั่วหรือไม่ ในใจเจ้าย่อมรู้ดี ซูอวิ๋นเหยาก็เช่นกัน ดูภายนอกเหมือนคนดี แต่ใครจะรู้ว่าทำร้ายน้องสาวในตระกูลไปกี่คน”
“ที่เขามารับตำแหน่งแขกในวังตะวันออก นอกจากต้องการสะสมผลงานแล้ว ก็เพราะอยู่ในตระกูลไม่ได้ จึงมาหลบลมหลบแดดที่นี่มิใช่หรือ?”
“หยางปิ่งเอิน เจ้าพูดเหลวไหล! ข้า… เจ้า…!”
“…”
เหล่าขุนนางและพระญาติในท้องพระโรงต่างมองหน้ากันไปมา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า