บทที่ 1223 นักสืบชื่อดังจ้าวอู่เจียงกับการโน้มน้าว
“เจ้าต้องการอะไร?” จีปอทงรู้สึกว่าร่างกายสั่นเทา ราวกับมีใครบางคนบีบรัดหัวใจของเขาแน่น ทำให้หายใจลำบาก
เขารู้ว่าถงเอ๋อร์ออกมาแล้ว กำลังอาละวาดอยู่ในร่างของเขา
“ความตายของถงเอ๋อร์ ตัวการสำคัญคือจีทัง” จ้าวอู่เจียงจ้องมองจีปอทงที่ดูประหลาดขึ้น มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ดูมีเลศนัย
“แต่ความตายของพระสนมอันและพระสนมเอก ตัวการสำคัญ…”
“กลับเป็นจีปออิง!”
“เจ้า…” จีปอทงหันขวับไปมองจ้าวอู่เจียง ในดวงตาของเขาราวกับมีดวงตาอีกคู่หนึ่ง
“ถงเอ๋อร์ตายไปหลายปีแล้ว” จ้าวอู่เจียงแทบจะขับร้อง “กบจอมเจ้าเล่ห์คอยลูบท้องเจ้าตลอด” ราวกับเป็นโคนันน้อย
เขาเริ่มเล่าข้อสันนิษฐานของตน
“ในตอนนั้นจีทังทำผิดพลาดไปแล้ว ผิดตรงที่ปล่อยให้ถงเอ๋อร์บังเอิญล่วงรู้ความจริง”
“ท่านคิดว่า ด้วยนิสัยและตัวตนของเขา จะทำผิดพลาดเป็นครั้งที่สองหรือ?”
“จีทังต้องระวังตัวอย่างที่สุด ในขณะที่พยายามหาทางจัดการกับการลอบทำร้ายจากผู้สูงส่ง เขาก็วางแผนสุดท้ายที่จำใจต้องทำ นั่นคือการฆ่าพวกเรา”
“แต่ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เขาก็จะไม่ยอมให้เรื่องนี้ถูกผู้อื่นค้นพบอีก”
“เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย ยิ่งมีคนรู้มากเท่าไร เขาก็ต้องฆ่าคนมากขึ้นเท่านั้น”
“แล้วพระสนมเอกกับพระสนมอันเล่า พวกนางค้นพบความลับนี้ได้อย่างไร?”
“และทำไมช่วงเวลาที่พบความลับนี้ถึงเป็นช่วงก่อนพิธีบูชาบรรพบุรุษพอดี”
จีปอทงรู้สึกเหมือนเดาได้อยู่ในใจ แต่เขาเงียบไว้ ก่อนหน้านี้เขาก็เคยสังเกตเห็นความผิดปกติมาแล้ว
แต่ตอนนั้นสภาพจิตใจของเขาค่อนข้างคลุ้มคลั่ง วิญญาณที่เหลือของถงเอ๋อร์ในร่างก็คอยก่อกวน เขาจึงไม่มีเวลาพอที่จะคิดอย่างใคร่ครวญ
“ก่อนพิธีบูชาบรรพบุรุษ เขตปกครองของชิ่งอ๋องเกิดจลาจล และในเขตของเหล่าอ๋องและโหวคนอื่น ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ใหญ่น้อยมากมาย”
จ้าวอู่เจียงถูนิ้วมือไปมาพลางกล่าว
“นี่เป็นการทดสอบของจีปออิง”
“เขากำลังทดสอบว่าจีทังในตอนนั้นมีความมุ่งมั่นที่จะฆ่ามากแค่ไหน”
“และเห็นได้ชัดว่าไม่ว่าจะเป็นการจลาจลในเขตปกครองหรือเรื่องใหญ่น้อยอื่น ๆ จีทังก็ไม่ได้สนใจ ทำให้จีปออิงคิดว่าจีทังตั้งใจแน่วแน่ที่จะฆ่าพวกเรา จึงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องพวกนี้”
“บางทีอาจเป็นเพราะความจริงใจ ที่ต้องการเอาชนะจีทัง ไม่อยากให้พวกเราต้องตายในมือของจีทัง จีปออิงจึงชวนพวกเราร่วมมือกัน”
“และนอกจากพวกเราแล้ว เขายังมีไพ่ตายอื่น ๆ ที่จะใช้รับมือกับจีทัง”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า