ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1224
บทที่ 1224 มีชีวิตอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น
“ข้าสามารถเป็นองค์ชายที่ไม่ต้องทำอะไรได้!” จีปอทงแสดงท่าทีกระอักกระอ่วนและลังเล สภาพดูแย่ลงเรื่อย ๆ ราวกับคนป่วยที่กำลังจะกำเริบ
“ท่านเป็นไม่ได้หรอก!” จ้าวอู่เจียงปฏิเสธด้วยใบหน้าจริงจังทันที
“หนึ่ง หากจีปออิงได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้จริง ไม่ว่าตอนนี้เขาจะปิดบังได้ดีแค่ไหน หลังจากขึ้นครองราชย์ เขาต้องกำจัดท่านแน่”
“เพราะก่อนหน้านี้ท่านสนิทสนมกับเขา คงรู้ความลับบางอย่าง”
“ตอนนี้ที่ท่านได้ยินคำตอบของข้า ก็รู้ความลับอีกเรื่องของจีปออิงแล้ว”
“ท่านคิดว่าจะอยู่อย่างสบายได้หรือ?”
“สอง…” จ้าวอู่เจียงยิ้มขึ้นทันใด รอยยิ้มแฝงความปลงและเสียดาย
“ข้าก็อยากเป็นองค์ชายที่ไม่ต้องทำอะไรเหมือนกัน”
จีปอทงชะงัก ในใจสับสนและสงสัย ในเมื่ออยากเป็นองค์ชายที่ไม่ต้องทำอะไร เหตุใดต้องแย่งชิงตำแหน่งรัชทายาทด้วย? เพียงเพื่อแก้แค้นหรือ?
“การมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ต้องพยายามรับมือกับทุกทางเลือกให้ดีที่สุด”
“ไม่สามารถฝากความหวังไว้กับวันพรุ่งนี้ได้” จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ แต่แฝงความรู้สึกหวนคิด
“การเป็นองค์ชายที่ไม่ต้องทำอะไร ไม่ใช่เรื่องของวันนี้ มันเป็นได้แค่เรื่องในอนาคตเท่านั้น”
“ตอนนี้ท่านมีทางเลือกเพียงสองทาง จะเลือกเขา หรือช่วยข้า”
“ท่านไม่มีทางเลือก อย่าลืมว่าทั้งท่านและข้าต่างก็ติดอยู่ในวังวนนี้”
“ตราบใดที่เรื่องราวยังไม่กระจ่าง พวกเราก็ไม่อาจหลุดพ้นหรือหนีไปไหนได้”
จ้าวอู่เจียงที่พูดด้วยน้ำเสียงสะท้อนใจเช่นนี้ เพราะในใจเขาได้เข้าใจทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว
ในอดีตเขาเคยคิดว่าเมื่อเทพอสูรในอดีตมีตัวตนอยู่จริง ดังนั้นในช่วงเวลาต่อจากนี้ไป ตราบใดที่เขายังไม่ได้กลายเป็นเทพอสูร เขาก็จะเป็นผู้ไม่มีวันตายตามกฎแห่งเหตุและผล
สิ่งภายนอกเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงหรือผลประโยชน์ มันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?
แม้จะมีชื่อเสียงโด่งดังในราชวงศ์เซียนต้าโจว หรือได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้แห่งราชวงศ์เซียนต้าโจว มันจะคู่ควรกับสถานะเทพอสูรของเขาหรือ?
สำหรับสถานะเทพอสูรของเขาแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่มีความหมายอะไรเลย
แต่นั่นเป็นความคิดในอดีต
จู่ ๆ ตอนนี้เขาก็เข้าใจบางอย่าง
เขาเป็นผู้ไม่มีวันตายตามกฎแห่งเหตุและผลจริงหรือ?
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า