ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1225

บทที่ 1225 นี่คือพรที่ได้รับ

“หากข้าไม่ตกลงเล่า?”

น้ำเสียงของจีปอทงเย็นชายิ่งนัก ไม่เพียงแฝงความโกรธแค้น ยังมีเจตสังหารในนั้นด้วย

จ้าวอู่เจียงเงียบไปครู่หนึ่ง รอยยิ้มอ่อนโยน ใบหน้าจริงจัง

“ถึงอย่างนั้นข้าก็จะรักษาพวกท่าน ให้ถงเอ๋อร์เติบโตอย่างปกติ และท่านก็จะไม่ต้องกังวลใจ”

ดวงตาของจีปอทงสั่นไหว เขาแค่นหัวเราะ ไม่รู้ว่าเพราะรู้สึกประหลาดใจ หรือรู้สึกปลื้มใจ เขาพยักหน้า

“ได้ แค่ประโยคนี้ของเจ้า”

“ข้าตกลง”

“บอกมาเถอะ ต้องการให้พี่ทำสิ่งใด?”

“พิธีบวงสรวงบรรพบุรุษยังไม่จบ หลังจากเสร็จสิ้น อย่างเร็วหนึ่งถึงสองวัน อย่างช้าเจ็ดแปดวัน จะต้องมีการเข้าเฝ้าในยามเช้า เพื่อตรวจสอบผลการกำกับดูแลราชการแผ่นดินชั่วคราวของจีทัง”

“ขุนนางจะประเมินจะเลือกข้าง…” จ้าวอู่เจียงกล่าวยิ้ม ๆ

“ส่วนพี่รอง ตอนนั้นให้พาน้อง ๆ บางส่วนมาเข้าข้างข้าก็พอ”

“ส่วนคำพูด และวิธีรับมือ ก็มีไม่กี่อย่าง…”

“ท่านจงจำให้ดี หากพวกเขาต้องการจะชื่นชมคุณสมบัติความขยันขันแข็งหรือความเมตตาของรัชทายาท ท่านก็…”

……

ความคิดในใจของจีปอทงพลุ่งพล่าน หัวใจเต้นระรัว เขามองจีปอฉางที่กำลังกล่าวถ้อยคำอันคมคายในท้องพระโรง แล้วยิ้มออกมา

เมื่อครู่ จีปอฉางได้เสนอนโยบายหนึ่งขึ้นมา

จีปอฉางไม่ได้ตั้งชื่อนโยบายนี้ แต่ความหมายคือเพื่อขอบคุณขุนนางและองค์ชายทั้งหลาย โดยเฉพาะพระญาติในราชวงศ์ที่ทุ่มเทให้กับตระกูลจี

เพื่อตอบแทนการทุ่มเทของทุกคน ราชวงศ์เซียนต้าโจวจึงเลือกที่จะแบ่งปันพระบารมีร่วมกัน

เมื่อในท้องพระโรงมีรัชทายาทคอยกำกับราชการและอิ้นอ๋องคอยช่วยบริหาร ทั้งโอรสองค์ใหญ่และโอรสองค์รองต่างร่วมมือกันจัดการราชกิจ

แล้วเหตุใดเล่า บรรดาองค์ชาย ท่านอ๋อง และท่านกั๋วกงวนจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นในเขตปกครองของตนได้

ต่อไปนี้ ไม่จำเป็นต้องให้บุตรชายคนโตรับสืบทอดเขตปกครองและบรรดาศักดิ์แต่เพียงผู้เดียว แต่ให้แบ่งเขตปกครองออกเป็นส่วน ๆ แบ่งให้บุตรทุกคนร่วมกันปกครองโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีคนใดคนหนึ่งเผด็จการ หรือความคิดที่ผิดพลาดจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อราษฎรในเขตปกครอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน