บทที่ 1228 อาจารย์มู่
เมื่อเสร็จสิ้นการเข้าเฝ้าในยามเช้า
เหล่าขุนนางยังไม่ได้แยกย้ายกันไปในทันที
พวกเขาต่างเกิดความสงสัยและตกตะลึงอยู่ในใจ
ฮ่องเต้ทรงเรียกอิ้นอ๋องไปพบตามลำพัง จะต้องสนทนาเรื่องลับอะไรกันแน่?
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่อิ้นอ๋องทำหน้าที่แทนรัชทายาทในการจัดการราชกิจสองวันที่ผ่านมา หรือนโยบายแห่งรัฐที่แอบแฝงมาในรูปแบบของพระราชทานพระกรุณาเมื่อครู่นี้ เช้านี้ฮ่องเต้ก็ทรงเห็นชอบทั้งหมด
บัดนี้ยังทรงเรียกไปสนทนาตามลำพังอีก
นี่เป็นเพราะฮ่องเต้ทรงโอนเอียงไปทางอิ้นอ๋องแล้ว หรือยังทรงใช้วิธีถ่วงดุลอำนาจ โดยจงใจทำเช่นนี้เพื่อกดดันรัชทายาท?
เหล่าขุนนางค่อย ๆ แยกย้ายกันไปพลางถกเถียงวิพากษ์วิจารณ์กันไปพลาง
ส่วนขุนนางที่เคยยืนอยู่ฝ่ายรัชทายาทต่างทำหน้าเครียด สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเชื้อพระวงศ์และขุนนางที่แต่เดิมมีเขตปกครองอยู่ในมือ
เกือบทุกคนไม่ว่าจะยืนอยู่ฝ่ายรัชทายาทหรือวางตัวเป็นกลาง ล้วนได้รับผลกระทบจากนโยบายนี้
นโยบายที่แอบแฝงมาในรูปแบบของพระราชทานพระกรุณานี้ช่างเด็ดขาดเกินไป พวกเขาไม่อาจปฏิเสธหรือขัดขวางได้เลย
ตอนนี้พวกเขาต้องเตรียมพร้อมรับมือกับความวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นในเขตปกครองของตนเอง
ชิ่งอ๋องจีตงดูเหมือนจิตใจจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขารู้สึกเสียใจอย่างจริงใจ
เขารู้สึกว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างอิ้นอ๋องกับรัชทายาท และยิ่งไม่ควรเป็นคนแรกที่เข้าข้างรัชทายาทในเช้าวันนี้
บางทีหากเป็นเช่นนั้น อิ้นอ๋องอาจจะไม่เสนอนโยบายนี้ขึ้นมา
และเขาก็จะอยู่อย่างสงบสุข
ความแค้นและความเสียใจผสมปนเปกัน ทำให้เขาเหม่อลอยไปชั่วขณะ จนกระทั่งไม่ตอบสนองต่อคำพูดของรัชทายาท
“ท่านอาตง…ท่านอาตง?” รัชทายาทจีปออิงมีสีหน้าอ่อนโยน ราวกับไม่ได้รับความพ่ายแพ้ใด ๆ
ในเวลาอันสั้นเขาคิดได้แล้วว่า เรื่องได้เกิดขึ้นแล้ว ต่อให้เขาไปโทษใครก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงได้ ซ้ำยังอาจผลักไสขุนนางที่เคยเอนเอียงมาทางเขาให้ออกห่าง
สู้ถือโอกาสนี้รักษาภาพลักษณ์ความเมตตาและความนิ่งสงบของตน เพื่อหยุดความเสียหายไว้เสียก่อน
เขาเรียกชิ่งอ๋องจีตงเบา ๆ หลายครั้ง หวังจะพูดคุยและปลอบใจองค์ชายผู้นี้สักเล็กน้อย
แต่ชิ่งอ๋องจีตงดูเหมือนจะถูกเหตุการณ์เช้านี้กระทบกระเทือนจิตใจจนหมดเรี่ยวแรง บัดนี้สีหน้ายิ่งดูเหม่อลอย
รัชทายาทจีปออิงขมวดคิ้ว ก่อนถอนหายใจเบา ๆ แล้วเรียกอีกครั้งด้วยเสียงเบา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า