ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1229

บทที่ 1229 หัวใจของมู่เชียนเชียน

สาเหตุที่มู่เชียนเชียนมาถึงหมู่บ้านตระกูลหลิน ต้องย้อนกลับไปเมื่อหลายวันก่อน

นางหลบหนีเวรกรรม และหนีออกมาจากลานเล็ก ๆ นั้น เดินเตร็ดเตร่ไปในโลกมนุษย์อย่างไร้จุดหมาย

นางเดินไปเรื่อย ๆ จนมาถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้

แต่เดิมนางไม่คิดจะหยุดพัก เพียงแค่อยากชมภูเขาเขียวขจี สายน้ำ ลำธาร สะพานหิน และกระท่อมมุงหญ้าหลังคาดินเหล่านั้น

นางบอกตัวเองว่าดูเสร็จแล้วก็จะไป

แต่พอนางเดินมาถึงปลายสะพาน ก็พบเด็กน้อยหลายคนนั่งยอง ๆ อยู่บนพื้น สองมือประคองศีรษะ จ้องมองไปยังอีกฝั่งของสะพานอย่างคาดหวัง

ที่แท้พวกเด็ก ๆ กำลังรอพ่อแม่ที่ออกไปทำงานนอกหมู่บ้านกลับมา

แท้จริงแล้วพ่อแม่จะกลับมาเพียงปีละครั้ง นั่นก็คือช่วงเทศกาลปีใหม่

แต่เมื่อพวกเด็ก ๆ มีเวลาว่าง ก็ยังคงมารอที่สะพานเล็ก ๆ ที่เชื่อมเข้าสู่หมู่บ้านแห่งนี้

แม้รู้ว่าคงรอไม่พบ แต่ในใจก็ยังคงมีความหวัง

หากมีโอกาสสักครั้งหนึ่ง… อาจจะมีโอกาสนั้น

นางนึกถึงตัวเองในวัยเด็ก

หลังจากที่ท่านพ่อถูกพระหัวโล้นหลอกให้ออกบวช ก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย ตอนแรกนางก็รอคอยเช่นนี้เหมือนกัน

ทุกวันนางจะคอยเฝ้าอยู่หน้าประตูบ้าน หวังว่าสักวันท่านพ่อจะกลับมา

แต่จนกระทั่งนางผ่านเรื่องราวมากมาย กลายเป็นธิดาแห่งพิษแห่งสำนักสามพิษผู้เลื่องชื่อ กลายเป็นขั้นจักรพรรดิ นางก็ยังไม่เคยได้รับข่าวคราวใด ๆ เกี่ยวกับท่านพ่อเลย

นางถามเด็ก ๆ เหล่านั้นว่า ตอนนี้ยังเช้าอยู่ เหตุใดจึงไม่ไปโรงเรียน ทำไมถึงออกมาแต่เช้า อาจารย์จะไม่ดุหรือ?

เด็ก ๆ ตอบอย่างไร้เดียงสาว่า เพราะพวกเขาไม่มีค่าเล่าเรียน อาจารย์จึงจากไปแล้ว

ในตอนนั้นหัวใจของนางอ่อนโยนลงชั่วขณะ หากเป็นเช่นนั้น ก็อยู่ที่นี่เถอะ

เดินทางมาหลายปี การหาที่พักพิงสักแห่งก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย

แน่นอนว่ายังมีเหตุผลอีกข้อ นั่นคือนางรู้สึกว่าไม่ใช่แค่ตัวนาง หัวใจของนางก็ปรารถนาที่จะพำนักอยู่ที่นี่สักระยะ โหยหาความสงบสุข

มู่เชียนเชียนที่อยู่ในห้องเรียนดวงตาสั่นไหวเล็กน้อย ค่อย ๆ เกี่ยวปอยผมที่ตกลงมาไว้หลังหู นางไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ก็นึกถึงเรื่องราวตอนที่มาถึงหมู่บ้านตระกูลหลินใหม่ ๆ

เพียงชั่วครู่ นางก็ได้สติกลับมา เตรียมตัวตอบคำถามของหลินต้าจ้วง

ตึง ตึง ตึง!

เสียงตีฆ้องดังมาจากนอกห้อง และดังถี่ขึ้นเรื่อย ๆ

เด็ก ๆ มองออกไปนอกห้อง มู่เชียนเชียนก็ขมวดคิ้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน