ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1283

บทที่ 1283 ท่านนักพรตโปรดหยุดก่อน

เมืองเทียนอู๋ไม่มีหิมะโปรยปราย

ลมหิมะทั้งหมดถูกกั้นไว้นอกเมือง

ภายในเมืองเต็มไปด้วยความเจริญรุ่งเรือง ไม่เห็นร่องรอยความเสียหายจากภัยพิบัติแม้แต่น้อย

แต่นี่ก็เป็นเรื่องปกติ

ในฐานะที่เมืองเทียนอู๋เป็นเมืองหลักหนึ่งในพันเมืองของมณฑลอู๋ถง ไม่ใช่เมืองของคนธรรมดา ผู้อยู่อาศัยส่วนใหญ่เป็นผู้บำเพ็ญ

เมืองของผู้บำเพ็ญ หิมะประหลาดไม่อาจก่อความเสียหายใด ๆ ได้

ภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงระหว่างในเมืองและนอกเมืองเป็นหลักฐานที่ดีที่สุด

ผู้บำเพ็ญที่แข็งแกร่งสามารถกั้นลมหิมะไว้ข้างนอกได้อย่างสมบูรณ์

เหตุที่เมืองหลวงของราชวงศ์เซียนต้าโจวไม่ได้กั้นลมหิมะทั้งหมด เพราะในเมืองหลวงมีกฎระบุชัดเจนว่า โดยทั่วไปแล้วห้ามใช้พลังบำเพ็ญ

อีกทั้งราชวงศ์เซียนต้าโจว ถือว่า ‘เต๋า’ เป็นศาสนาประจำชาติ

เต๋าเป็นไปตามธรรมชาติ มีแนวโน้มให้ผู้บำเพ็ญรับรู้พลังแห่งสวรรค์และพิภพ

จ้าวอู่เจียงกับหลินอวี้เดินอยู่ในเมืองเทียนอู๋อันเจริญรุ่งเรือง ตลอดทางมีเสียงเรียกขายของพ่อค้าแม่ค้าที่ซื้อขายหรือแลกเปลี่ยนวัตถุวิเศษสำหรับการบำเพ็ญดังเป็นระลอก

หลินอวี้มองซ้ายมองขวา สำรวจดูอย่างตั้งใจ รู้สึกสนใจกับสิ่งของแปลก ๆ ที่วางอยู่บนแผงขายของ

จ้าวอู่เจียงไม่ได้สนใจมากนัก เขาต้องรีบไปที่จวนเจ้าเมือง เพื่อขอความช่วยเหลือจากเจ้าเมืองหรือผู้ว่าการมณฑลเฉินสือ ในการรับเอกสารผ่านด่านหรือสิ่งของในลักษณะนั้น

แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีสถานะเป็นองค์ชายสี่แห่งราชวงศ์เซียนต้าโจว และยังเป็นองค์ชายเจ็ดไข่มุกก็ตาม แต่หากต้องการความสะดวกในการทำธุระในมณฑลหนึ่ง โดยเฉพาะในแวดวงขุนนาง ก็ยังคงต้องอาศัยความช่วยเหลือจากผู้ว่าการมณฑล

ผู้ว่าการมณฑลเป็นขุนนางที่มีตำแหน่งสูงสุดในมณฑลหนึ่ง ดูแลรับผิดชอบทุกเรื่อง

“ขอท่านผู้มีวิถีหยุดก่อน” ขณะที่จ้าวอู่เจียงกับหลินอวี้กำลังเดินไปยังจวนเจ้าเมืองอย่างไม่เร่งรีบ นักพรตร่างมอมแมมที่ตั้งแผงขายของอยู่ริมทางก็หยิบธงยาวขึ้นมา ขวางทางทั้งสองคนไว้

จ้าวอู่เจียงชำเลืองมองนักพรตชราอย่างเรียบเฉย

นักพรตชราไม่ได้มีรูปร่างหน้าตาดี แม้จะไม่ถึงกับมีใบหน้าเหมือนหนูแต่ก็ดูลามกอนาจารอยู่บ้าง

ขณะนี้นักพรตชรากำลังยิ้มอย่างลึกลับพลางจ้องมองเขา

“มีธุระอะไรหรือ?” จ้าวอู่เจียงเอ่ยปากอย่างเรียบเฉย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน