ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1344

บทที่ 1344 โลกกำลังจับจ้องเขา

“เจ้าไม่จำเป็นต้องบำเพ็ญอย่างหนัก” หลี่ฉวนจวินลูบเส้นผมดำขลับของซิ่วเหนียง พลางพูดอย่างเอ็นดู

“ข้าจะไปหาอู่เจียงเพื่อขอวิชาสองผสานสักตำรา”

“หลังจากนั้นพวกเราสองคนก็จะได้กลิ้งเกลือกกัน เจ้าก็จะได้เป็นนักพรต วรยุทธ์ก็จะพัฒนาขึ้น พวกเราก็จะได้อยู่ด้วยกันยาวนาน”

“สหายของท่านนี่ ช่างไม่เอาไหนเลย ยังรู้จักวิชาสองผสานอีก” ซิ่วเหนียงเงยหน้าขึ้น น้ำตาทำให้เครื่องแต่งหน้าจาง ๆ เปรอะเปื้อนใบหน้า เป็นหย่อม ๆ ทั้งทางซ้ายและขวา แต่กลับไม่ได้ทำลายความงาม ตรงกันข้ามกลับยิ่งเพิ่มเสน่ห์นาง

“ต่อไปต่อหน้าข้า ห้ามพูดไม่ดีเกี่ยวกับสหายของข้าอีก” หลี่ฉวนจวินแกล้งโกรธ

“ข้าก็พูดไปแล้ว แล้วจะทำไม?” ซิ่วเหนียงพูดอย่างออดอ้อน ผิวขาวนุ่มลื่นถูไถอยู่บนอกของหลี่ฉวนจวิน นางใช้มือเรียวบางขาวดั่งหยกลูบลงไปด้านล่าง จับโจรต้องจับหัวหน้า นางจับลำยาวไว้โดยตรง

“ถ้าท่านมีความสามารถ ก็ทำให้ข้าหุบปากสิ”

เพื่อความเป็นพี่น้อง เพื่อปกป้องชื่อเสียงของจ้าวอู่เจียง เขาเลือกที่จะขายร่างกายตัวเอง เขาจูบริมฝีปากแดงของซิ่วเหนียงทันที

“อื้อ ๆ ๆ…”

ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนลิ้น ส่งเสียงอื้ออึง

ทุกรายละเอียด หลี่ฉวนจวินมีเสือดุในใจ แต่ก็ดมกลิ่นกุหลาบอย่างละเอียด เขาไม่ปล่อยให้มีช่องโหว่ใด ๆ เขาขยับร่างกาย มองหาจุดที่จะทำลายสถานการณ์

พูดช้าแต่ทำเร็ว ในเวลาเพียงสองลมหายใจ เขาก็อุดปากอีกปากหนึ่งของซิ่วเหนียงอีกครั้ง

ความรู้สึกกำลังบดเบียดจนซิ่วเหนียงพูดอะไรไม่ออก

เพื่อปกป้องชื่อเสียงอันบริสุทธิ์ของจ้าวอู่เจียง สุดท้ายก็เป็นหลี่ฉวนจวินคนเดียวที่แบกรับทุกอย่างไว้ และถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดให้แก่ซิ่วเหนียง

……

“ฮัดเช้ย!!”

จ้าวอู่เจียงเอามือทั้งสองซุกอยู่ในแขนเสื้อ ลมหนาวพัดมาระลอกหนึ่ง ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะจามอีกครั้ง

นี่เป็นการจามครั้งที่สามของเขาแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน