ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1346

บทที่ 1346 ผู้พูดมีเจตนา ผู้ฟังไร้ใจรับรู้

ท้องฟ้าเป็นสีเทาขาวมัวหม่น

ทะเลทั้งสี่สีฟ้าเขียวกว้างใหญ่ไพศาล

กู่ฉางแห่งเผ่าหมาป่าสวรรค์มีสีหน้าเคร่งขรึม

“ข้าต้องการหลินหลางและหลินเสี่ยวเค่อ”

“เฮอะ!” เม่าปู้ถงแห่งเผ่าพยัคฆ์คำรามค่อย ๆ ย่อตัวลง ร่างกายใหญ่โต ดูน่าเกรงขาม

“กู่ฉางแห่งเผ่าหมาป่าสวรรค์ ชั่วชีวิตหลงใหลการดูดพลัง มีเตาหลอมนับไม่ถ้วน”

“เจ้าก็แค่อยากดูดพลังจากสองพี่น้องนี้ ช่างสิ้นเปลืองจริง ๆ”

“สมาชิกเผ่าจิ้งจอกชิงชิวมากมายขนาดนั้น เจ้าก็ดูดพลังได้ทั้งหมด ข้าว่านะ ไม่สู้ดูดพลังจากย่าเทียนหลานเสียเลยเล่า”

“แม้นางจะแก่ชราโฉมร่วงโรย แต่วิญญาณมารแข็งแกร่ง พลังเทพซ่อนเร้นอยู่ภายใน เจ้าดูดพลังนางเพียงคนเดียว ย่อมดีกว่าดูดพลังหญิงอื่นสิบกว่าคน”

กู่ฉางสีหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็ง พูดเสียงเย็น

“ข้ามีความผูกพันกับพวกนาง”

“พี่กู่ฉาง ตอนนี้หิมะปกคลุมทั่ว ข่าวสารถูกขัดขวาง ไม่อาจส่งออกไปได้ บนทะเลเดือนนี้มีเพียงเจ้ากับข้าสองคน ไยต้องแสร้งทำท่า”

“เจ้าน่ะหรือมีความสัมพันธ์เก่าแก่กับพวกนางหรือ? เจ้าก็แค่หมายปองร่างกายของพวกนางเท่านั้น”

“หลินเสี่ยวเค่อ ผู้นำปีศาจแห่งดินแดนใต้ งดงามไร้เทียมทาน ไม่มีคู่ครอง ยังคงเป็นสาวบริสุทธิ์”

“หลินหลางเคยเป็นหนึ่งในเทพธิดา หากนางไม่ได้หายตัวไปหลายปี ชื่อเสียงของนางปีศาจแห่งดินแดนใต้หรือเทพธิดาคงได้สวมอยู่บนศีรษะของหลินหลางไปแล้ว”

“สตรีงามทั้งสองเช่นนี้ เจ้ามีความสัมพันธ์เก่าแก่อะไรกับพวกนางกัน?”

“จิตใจที่ต้องการดูดพลังของเจ้า ในหมู่คนรุ่นเดียวกัน มีกี่คนที่ไม่รู้?”

“ข้าต้องการหลินหลาง” กู่ฉางดวงตาวาววับ กรงเล็บหมาป่าลูบคางตัวเองด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ได้” เม่าปู้ถงลูบอุ้งเท้าเสือ ยิ้มพลางกล่าวว่า

“งั้นข้าขอหลินเสี่ยวเค่อ… พูดตามตรงนะพี่กู่ฉาง ข้าหมายปองร่างกายนางมานานแล้ว”

“พอดีว่าข้ากำลังคิดจะรับอนุภรรยา”

กู่ฉางไม่พูดอะไร ทั้งสองคนตกลงกันเรียบร้อยแล้ว

การล้อมปราบเผ่าจิ้งจอกชิงชิวครั้งนี้ สมบัติล้ำค่าและอาวุธวิเศษมากมายไม่สามารถเก็บซ่อนเป็นส่วนตัวได้ ต้องตรวจนับแล้วส่งมอบให้แต่ละเผ่าของตน

แต่สตรีเผ่าจิ้งจอกชิงชิวสามารถเก็บเป็นส่วนตัวได้ ถือเป็นของรางวัลจากสงครามกระมัง

เม่าปู้ถงถอนหายใจพลางกล่าว

“น่าเสียดายนัก เผ่าจิ้งจอกเทียนเยว่ดันไปพึ่งพาราชวงศ์เซียนต้าโจว มิเช่นนั้นพวกเราสองพี่น้องจะต้องมาต่อสู้กันทำไมกัน?”

“สตรีเผ่าจิ้งจอกเทียนเยว่ก็งดงามน่าเอ็นดู รสชาติแตกต่างจากสตรีเผ่าจิ้งจอกชิงชิว แต่ก็ดีเยี่ยมเช่นกัน”

“กู่ฉางมองด้วยแววตาลึกล้ำ เผ่าจิ้งจอกเทียนเยว่ ทำให้เขานึกถึงคนรู้จักผู้หนึ่ง นามว่าลั่วอิ้นเยว่”

ในอดีต กระดูกสูงสุดของชายผู้นั้น ส่วนหนึ่งอยู่ในมือของลั่วอิ้นเยว่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน