เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1351

บทที่ 1351 สายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน

ชายในชุดดำสนิทมีฝุ่นหิมะและดินติดทั่วร่าง

เขายืนอยู่ริมฝั่ง ไม่หยุดพักแม้แต่ชั่วขณะ ก้าวออกไปหนึ่งก้าว

ทะเลเหนือในดินแดนน้ำศักดิ์สิทธิ์ทางใต้ คลื่นทะเลปั่นป่วน ไม่สามารถข้ามได้

สิ่งมีชีวิตที่จะข้ามทะเล จำเป็นต้องอาศัยของวิเศษจากทะเลเหนือ

เช่น เผ่าพยัคฆ์คำรามใช้ดอกผู่กงอิง เผ่าหมาป่าสวรรค์ขี่แมงกะพรุน

จ้าวอู่เจียงก้าวออกไปหนึ่งก้าว เหยียบลงบนผิวน้ำทะเลสีน้ำเงินเข้มใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน แต่เขาไม่ได้จมลงไปในทะเล

ในท้องฟ้ายามค่ำคืน แสงสีสันมากมายพุ่งเข้าหาเขาอย่างบ้าคลั่ง เมื่อเข้าใกล้ จึงเห็นว่าเป็นแมงกะพรุนเรืองแสงโปร่งใสจำนวนมากที่มีสีต่าง ๆ กันทั้งม่วงอ่อน ฟ้าน้ำทะเล ฟ้าคราม ชมพู…

แมงกะพรุนพากันมาอย่างไม่ขาดสาย บ้าคลั่งเข้าใกล้จ้าวอู่เจียงสนิทสนมแนบชิดกับจ้าวอู่เจียงราวกับเป็นเด็กที่จากบ้านไปดินแดนลับเต๋อเหลียนจนได้พบคนสนิทอีกครั้ง

ดุจดาวล้อมเดือน แมงกะพรุนทั้งหลายห้อมล้อมจ้าวอู่เจียงพุ่งไปยังเกาะของเผ่าจิ้งจอกชิงชิวอย่างบ้าคลั่ง ความเร็วนั้นเร็วกว่าสิ่งมีชีวิตทั่วไปที่ขี่แมงกะพรุนมากนัก

สายรุ้งอันงดงามพาดผ่านความมืดยามค่ำคืน ราวกับดาวหางสีสันสดใสตกลงบนเกาะของเผ่าจิ้งจอกชิงชิว

……

เสียงร้องไห้สะอื้นดังระงม

สมาชิกเผ่าจิ้งจอกชิงชิวที่อ่อนแอถอยหลังไปรวมตัวกันรอบโต๊ะบูชา หวังว่าบรรพบุรุษจะปกป้องพวกนาง

สมาชิกเผ่าที่มีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา กำลังดิ้นรนครั้งสุดท้าย เปลี่ยนร่างเป็นปีศาจ คำรามพุ่งเข้าใส่ศัตรูที่บุกเข้ามา

ความกล้าหาญน่าชื่นชม แต่ทั้งหมดกลับเหมือนตั๊กแตนที่พยายามหยุดรถม้า

กองกำลังหลักของเผ่าพยัคฆ์คำรามและเผ่าหมาป่าสวรรค์ไม่อาจหยุดยั้งได้ สมาชิกเผ่าที่พุ่งเข้าไปสู้ต่างกลายเป็นละอองเลือดคนแล้วคนเล่า หรือถูกแทงทะลุร่างปีศาจ ตายคาที่

ความรู้สึกสิ้นหวังแผ่กระจายอย่างรวดเร็วในศาลบรรพชน แม้แต่หลินเสี่ยวเค่อผู้แข็งแกร่งเสมอมา ก็สิ้นหวังแล้ว

ไม่มีทางต้านทานได้เลย… เม่าปู้ถงของเผ่าพยัคฆ์คำรามและกู่ฉางของเผ่าหมาป่าสวรรค์ยังไม่ได้ลงมือ แค่กำลังหลักของเผ่าพยัคฆ์คำรามและเผ่าหมาป่าสวรรค์ก็สามารถจับกุมพวกนางได้ทั้งหมด

ผู้ที่มีพลังขั้นเจ็ดภัยพิบัติสิบกว่าคนต่อสู้อยู่ด้านหลังเม่าปู้ถงและกู่ฉาง ทุกคนต่างจ้องมองอย่างเย็นชาด้วยบรรยากาศน่าสะพรึงกลัว

หลินเสี่ยวเค่อกำหยกรูปสุนัขจิ้งจอกแน่นในมือ นางค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้หลินหลางทีละนิด

บทที่ 1351 สายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า