ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1387

บทที่ 1387 กิจกรรมเสริมสร้างกามารมณ์

“ท่านพ่อโปรดอนุญาตให้ลูกได้มอบคำนับแด่พี่จีด้วยสุราหนึ่งถ้วย”

องค์ชายที่สวมมงกุฎไข่มุกที่นั่งอยู่ด้านข้างของจ้าวอู่เจียงลุกขึ้นยืน และบทสนทนาเมื่อครู่นี้ ผู้ที่อยู่ใกล้ฮ่องเต้อวิ๋นเหวินได้ยินอย่างชัดเจน

ฮ่องเต้อวิ๋นเหวินพยักหน้า

ทายาทที่อาสาด้วยความสมัครใจผู้นี้มีนามว่าอวิ๋นลี่เป็นโอรสคนที่สามของพระองค์

องค์ชายสามอวิ๋นลี่ชูถ้วยไปทางจ้าวอู่เจียง และกล่าวคำชื่นชมบางประการ ก่อนจะดื่มรวดเดียวจนหมดถ้วยเพื่อแสดงความห้าวหาญอย่างยิ่ง

เมื่อองค์ชายสามเริ่มต้นแล้ว องค์ชายคนอื่น ๆ ก็ชูถ้วยแสดงความเคารพและเข้ามาใกล้จ้าวอู่เจียง

งานเลี้ยงที่คึกคักอยู่เป็นทุนเดิมก็ยิ่งคึกคักมากขึ้น ขุนนางมากมายต่างพากันชูถ้วยจากระยะไกล

“ข้าได้ยินมานานแล้วว่าในบรรดาองค์ชายแห่งต้าโจว มีเพียงองค์ชายสี่เท่านั้นที่มีพรสวรรค์โดดเด่นที่สุด!”

“หากพูดถึงความสามารถของอิ้นอ๋อง คงจะเป็นที่เลื่องลือไปทั่วต้าโจว แม้แต่บุรุษในอาณาเขตต้าเฉียนของพวกเราก็มีน้อยคนที่จะเทียบเคียงได้”

“ชื่อเสียงของอิ้นอ๋องเป็นที่เลื่องลือไกล วันนี้ได้พบเห็นแล้ว ช่างเป็นมังกรและหงส์ในหมู่มนุษย์จริง ๆ ช่างหล่อเหลาเกินกว่าที่ได้ยินมา และมีบุคลิกที่พิเศษยิ่ง”

“ช่างเป็นบุรุษที่มีรูปลักษณ์และความสามารถจริง ๆ”

“…”

ขุนนางหลายคนเริ่มประจบสอพลอจ้าวอู่เจียงโดยเฉพาะพวกที่มีสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจอย่างไม่มีสาเหตุ ปากที่ยิ้มกว้างจนแทบจะแยกถึงหลังหูนั้นราวกับว่ากำลังจะมีเรื่องน่ายินดีบางอย่างเกิดขึ้น

ส่วนพวกขุนนางที่มีสีหน้าเคร่งเครียดก็ยังพยายามฝืนยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก

อิ้นอ๋องที่มาจากต้าโจวยังไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด แต่พวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าเพราะเหตุใด

เพราะเมื่อฮ่องเต้ได้รินสุราด้วยพระองค์เองแล้วส่งถ้วยนั้นไปให้อิ้นอ๋อง นั่นแสดงว่าการเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่นและกลมเกลียว

และพวกเขาย่อมต้องช่วยเหลือ ประจบ สอพลอ ให้เกียรติ ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น ขอเพียงให้อิ้นอ๋องมีความสุข สบายใจ ถึงจะเป็นประโยชน์ต่อการเจรจาครั้งนี้

บัดนี้พวกเขาที่ดื่มสุราไปแล้วสามรอบก็จะจบงานเลี้ยง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน