บทที่ 1428 ลางสังหรณ์ที่ไม่สงบ
“พี่เว่ยยาง…เจ้าจงบอกวิธีแก้ไขมาเถิด” หวังอ่ายกอดอกด้วยความโกรธ ดวงตายังเต็มไปด้วยความเดือดดาล และดูเหมือนผู้อาวุโสตัวเล็กที่กำลังโกรธ อีกทั้งใบหน้าก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
หลี่เว่ยยางค่อย ๆ ยกคันเบ็ดหยกเขียวที่เรียบลื่นขึ้น ทว่าขณะนั้นผิวน้ำเกิดเป็นระลอกคลื่นราวกับถูกเบ็ดที่มองไม่เห็นกวนอยู่ เขาถอนหายใจพลางกล่าวว่า
“ข้าบอกแล้วว่าให้สั่งสอนจ้าวอู่เจียงสักหน่อย..”
“จิตใจเยว่ปู้ฝานเสื่อมถอย เกิดจากความขัดแย้งและความไม่ยอมรับในใจ เขาเพียงแค่ต้องเอาชนะจ้าวอู่เจียงสักครั้ง และแม้จะไม่สามารถสังหารจ้าวอู่เจียงได้…ก็สามารถซ่อมแซมรอยร้าวในจิตใจได้”
“จ้าวอู่เจียงเป็นเทพปีศาจ ปู้ฝานจะทำอย่างไร…?” หวังอ่ายขมวดคิ้วหนาเข้าหากัน
“พวกเจ้ามักคิดว่าจ้าวอู่เจียงแข็งแกร่งเกินไป นั่นไม่เหมาะสมนัก” หลี่เว่ยยางดึงสายเบ็ดที่มองไม่เห็นขึ้นมาแบะพบว่าไม่มีปลากินเหยื่อ เขาจึงส่ายหน้าแล้วค่อย ๆ หย่อนคันเบ็ดหยกเขียวที่เรียบลื่นลงไป
“จ้าวอู่เจียงเป็นเทพปีศาจก็จริง แต่ตอนนี้เขายังไม่ใช่ผล เขาไม่ใช่ชายผู้แข็งแกร่งที่ทำให้สวรรค์และพิภพสั่นสะเทือน ทว่าตอนนี้เขาเป็นเพียงเหตุ…เป็นเพียงเทพปีศาจที่กำลังแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น”
“ความแข็งแกร่งในอนาคตไม่ได้หมายความว่าแข็งแกร่งในปัจจุบัน ด้วยวรยุทธ์ของเยว่ปู้ฝานที่อยู่ในระดับเก้าภัยพิบัติห่างจากขั้นสูงสุดเพียงก้าวเดียว จ้าวอู่เจียงในตอนนี้มีอะไรที่ไม่สามารถต่อกรได้?”
“จ้าวอู่เจียงอยู่ในราชสำนักเซียนต้าโจว มีจางซวีคุนและปีศาจเฒ่าอีกคนดูอยู่ พวกเราไปไม่ได้” หวังอ่ายครุ่นคิดเล็กน้อย
“พี่หวังอ่าย…ท่านคงชราแล้วจึงฟังไม่ค่อยชัด แต่ไม่น่าจะความจำแย่ขนาดนี้ ข่าวสารของท่านปิดกั้นขนาดนี้หรือ?” หลี่เว่ยยางกล่าวเสียงทุ้ม
“ยังจำราชวงค์ต้าเซี่ยได้หรือไม่?”
“ดินแดนลับที่ราชวงค์ต้าเซี่ยตั้งอยู่กำลังจะเปิดขึ้นใหม่อีกครั้ง เรื่องนี้เป็นความลับสำหรับคนภายนอก แต่สำหรับท่านและข้า…มันไม่ใช่ความลับอะไรเลย”
“จ้าวอู่เจียงจะต้องไปยังดินแดนลับนั้นอย่างแน่นอน พวกเจ้ายังกลัวว่าจะหาโอกาสไม่ได้อีกหรือ?”
หวังอ่ายมองไปยังเยว่ปู้ฝานที่ยืนอยู่ข้างกายอีกครั้ง
“การเดินทางครั้งนี้มีอันตรายอยู่บ้าง เพราะในอาณาเขตเมิ่งอวี่ที่มีความได้เปรียบด้านภูมิประเทศ”
ขณะนั้นร่างของเยว่ปู้ฝานสั่นเล็กน้อย และดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกกระหายที่จะไปยังที่แห่งนั้น
“เมิ่งอวี่หรือ?” หลี่เว่ยยางหัวเราะเยาะออกมา
“นางเป็นเพียงความยึดมั่นที่ลึกล้ำเท่านั้น แม้แต่ครึ่งหนึ่งของพลังในอดีตก็ยังไม่มี ท่านหวังอ่ายเกรงกลัวนางไปทำไมกัน?”
“ยิ่งไปกว่านั้น…เวลาอันเป็นมงคลกำลังมาถึง สถานการณ์ใหญ่กำลังจะถูกกำหนด และใต้หล้านี้เป็นของพวกเราผู้มีแนวทางเดียวกัน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า