ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1446

บทที่ 1446 ความทรงจำที่เปราะบาง

เจียงหน่ายจ้าวมองซ้ายมองขวา ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ สายฝนที่ตกกระหน่ำ เบื้องล่างคือผืนน้ำและซากปรักหักพัง เขารู้สึกว่าตนเองเหมือนคนนอก และยิ่งเหมือนคนต่างถิ่นไร้ญาติขาดมิตร ไม่มีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจน

เมื่อสายฝนเข้าใกล้ร่างของเขาในระยะสามฉื่อ มันก็แตกสลายกลายเป็นละอองน้ำอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถทำให้อาภรณ์ของเขาเปียกได้

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง นึกถึงภารกิจของตน จึงมุ่งหน้าไปตามร่องรอยพลังของน้องหญิงฉานซีด้วยใบหน้าเด็ดเดี่ยว

ไม่ว่าอย่างไร การปกป้องความปลอดภัยของน้องหญิงฉานซีคือภารกิจสำคัญอันดับแรก และเป็นภารกิจที่สำคัญที่สุดในการเดินทางครั้งนี้

ในเวลาเดียวกัน จ้าวอู่เจียงกับเซวียนหยวนจิ้งได้มาถึงซากปรักหักพังของพระราชวังที่ตั้งอยู่ในย่านเจียงตู่ของราชวงค์ต้าเซี่ย

เซวียนหยวนจิ้งลงมายืน เหยียบย่ำบนเศษกระเบื้องหินและท่อนไม้ที่หัก มองดูสายเลือดขุ่นที่ไหลริน และถูกสายฝนชะล้างออกมาจากใต้ชายคาที่พังทลาย เสียงของนางพลันขาดหาย ยกมือกุมอกย่อตัวลง

ทั้งที่รู้สึกว่าผ่านมานานแล้ว แต่เมื่อได้เห็นอีกครั้ง ก็รู้สึกราวกับเหตุการณ์นี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

เวลาในดินแดนลับแห่งนี้เคยหยุดนิ่งเพื่อเก็บรักษาภาพของราชวงศ์ที่ล่มสลาย โลกที่พังทลาย และผู้คนที่ล้มตาย

สายฝนทำให้เสื้อคลุมสีดำของจ้าวอู่เจียงเปียกชุ่ม แนบติดกับร่างอันสง่างามของเขา เขาลูบผมยาวที่เปียกชุ่มไปด้านหลัง น้ำฝนรสเค็มไหลผ่านแก้มของเขา

เขาไม่ได้ไปปลอบประโลมเซวียนหยวนจิ้ง แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่รู้ว่าจะปลอบอย่างไร

สายฝนที่ตกกระหน่ำกระทบกับซากกำแพงและเสาที่พังทลาย เสียงดังปะทะอย่างชัดเจน

เขาค่อย ๆ เดินไปยังสถานที่คุ้นเคย

กำแพงหินสีแดงสดที่แตกเป็นชิ้น ๆ กระเบื้องสีฟ้าที่แตกกระจาย และท่อนไม้สีน้ำตาลเทาที่อยู่ใต้เท้าของเขา

เขาย่อตัวลง ก่อนจะค่อย ๆ ดึงผ้าสีน้ำเงินเข้มผืนหนึ่งออกมาจากซากปรักหักพังใต้เท้า

นี่คือแขนเสื้อของชุดขันที

เขาดึงมันออกมาเบา ๆ แต่ไม่สามารถดึงเจ้าของชุดขันทีออกมาได้ เขาค่อย ๆ แหวกเศษหินและท่อนไม้ออก ก่อนจะเห็นแขนที่เต็มไปด้วยรอยช้ำสีเขียวอมเทา

เขาหยุดลง เพราะไม่ต้องการรบกวนวิญญาณผู้ล่วงลับ

‘ข้ายินดีรับใช้ท่านผู้ดูแลจ้าวทุกประการ’

‘ท่านผู้ดูแลจ้าว หากท่านไม่รังเกียจ เสี่ยวเฉิงจื่อขอรับท่านเป็นบิดาบุญธรรม’

‘ขอบคุณท่านจ้าว ขอบคุณท่านจ้าว’

‘ท่านผู้ดูแลจ้าว ข้าเองก็อยากเป็นคนสง่างามเหมือนท่าน พวกพี่สาวเหล่านั้นล้วนแต่รังเกียจข้า แต่เมื่อมองท่าน กลับล้วนเต็มไปด้วยความชื่นชม’

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน